ΠΕΘΑΝΕ Ο ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ ΟΛΙΒΕΡ ΣΑΚΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΩΝ 'ΞΥΠΝΗΜΑΤΩΝ

Πέθανε σήμερα σε ηλικία 82 ετών στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ο Βρετανός νευρολόγος και συγγραφέας Όλιβερ Σακς.
Ανάμεσα στα σπουδαιότερα έργα του ήταν το βιβλίο που έγινε παγκόσμια επιτυχία, "Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο"...

Η προσωπική βοηθός του, Κέιτ Έντγκαρ, δήλωσε στην εφημερίδα New York Times, πως ο Όλιβερ Σακς πέθανε στην κατοικία του στη Νέα Υόρκη, χτυπημένος από τον καρκίνο.
Ο ίδιος, είχε αποκαλύψει τον Φεβρουάριο ότι έπασχε από την ασθένεια στο τελικό της στάδιο.
Τότε δήλωνε "ευγνώμων που μπόρεσε να ζήσει εννέα χρόνια με καλή υγεία μετά την πρώτη διάγνωση, αλλά τώρα βλέπω τον θάνατο πρόσωπο με πρόσωπο".
"Θα πρέπει τώρα να διαλέξω πώς θα ζήσω τους μήνες που μου απομένουν, Θέλω να ζήσω με τον πιο πλούσιο, τον πιο βαθύ, τον πιο γόνιμο τρόπο", έλεγε.
"Πριν από έναν μήνα αισθανόμουν πολύ καλά, πάρα πολύ καλά μάλιστα", είχε γράψει ο γιατρός σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στις 19 Φεβρουαρίου στους New York Times. "Όμως η τύχη μου άλλαξε. Πριν από μερικές εβδομάδες έμαθα ότι πολλαπλασιάστηκαν οι μεταστάσεις στο ήπαρ μου", συνέχιζε.
Μεταξύ άλλων έγραφε:

"Αισθάνομαι ότι βιώνω μια άξαφνη πεντακάθαρη στόχευση και προοπτική. Δεν υπάρχει χρόνος για οτιδήποτε ασήμαντο. Οφείλω να επικεντρωθώ στον εαυτό μου, στη δουλειά μου και στους φίλους μου. Δεν πρόκειται πια να κολλήσω σε τηλεοπτικές συζητήσεις, κάτι που έκανα κάθε βράδυ. Δεν πρόκειται να ξαναεστιάσω σε πολιτικές ξιφασκίες για την πολιτική ή την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Κι αυτό δεν σημαίνει αδιαφορία ή αποστασιοποίηση – ενδιαφέρομαι σοβαρά για τη Μέση Ανατολή και την υπερθέρμανση του πλανήτη, για τις αυξανόμενες ανισότητες, όμως δεν είναι πλέον δική μου υπόθεση όλ’ αυτά γιατί ανήκουν στο μέλλον. Χαίρομαι όταν συναντώ ταλαντούχους νέους ανθρώπους ακόμα κι αυτούς που διέγνωσαν τη μετάστασή μου. Πιστεύω ότι το μέλλον βρίσκεται σε καλά χέρια.
Τα τελευταία δέκα χρόνια αποκτώ όλο και περισσότερο συνείδηση των συνομήλικών μου που έχασα. Η γενιά μου αποχωρεί και κάθε θάνατος που βίωσα ήταν άλλη μια ρήξη, κοβόταν άλλο ένα κομμάτι μου. Δεν θα υπάρξει κανείς σαν κι εμάς όταν φύγουμε όλοι, όμως έτσι κι αλλιώς, κανείς δεν είναι σαν κάποιον άλλον. Όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν, δεν αντικαθίστανται από κανέναν. Αφήνουν τρύπες που δεν γεμίζουν γιατί αυτό είναι το πεπρωμένο -το γενετικό και νευρολογικό- κάθε ανθρώπου. Ο καθένας μας είναι μια μοναδική οντότητα που ψάχνει το δικό του δρόμο για να ζήσει τη δική του ζωή, να πεθάνει τον δικό του θάνατο.
Δεν γίνεται να υποκριθώ ότι δεν φοβάμαι. Όμως το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η ευγνωμοσύνη. Αγάπησα και με αγάπησαν, μου έδωσαν πολλά και ανταπέδωσα αρκετά. Διάβασα και ταξίδεψα και σκέφτηκα και έγραψα. Είχα επικοινωνία με τον κόσμο, αυτή την ειδική επαφή που έχουν οι γραφιάδες και οι αναγνώστες.
Πάνω απ’ όλα υπήρξα ον με ενσυναίσθηση, ζώο σκεπτόμενο πάνω σ’ αυτόν τον όμορφο πλανήτη και αυτό από μόνο του υπήρξε ένα τεράστιο προνόμιο και περιπέτεια".
Πριν από εννέα χρόνια ο Όλιβερ Σακς διαγνώστηκε με μια σπανιότατη μορφή μελανώματος και εξαιτίας της ασθένειας έχασε το ένα του μάτι. Λίγο πριν γράψει το άρθρο αυτό είχε μάθει ότι ανήκε "στο 2% των κακότυχων ασθενών" στους οποίους η μορφή αυτή καρκίνου προκαλεί μεταστάσεις.
Γεννημένος στο Λονδίνο, ο Όλιβερ Σακς σπούδασε στο περίφημο βρετανικό πανεπιστήμιο της Οξφόρδης προτού μετακομίσει στον Καναδά και στη συνέχεια στις ΗΠΑ. Το 1965 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου δίδαξε, έγραψε και εργάστηκε ως νευρολόγος μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο Όλιβερ Σακς έγινε γνωστός το 1973 με το βιβλίο "Ξυπνήματα" στο οποίο περιέγραφε τις περιπτώσεις ανθρώπων που έπασχαν από "ληθαργική εγκεφαλίτιδα" και "ξύπνησαν" χάρη στη χορήγηση ενός φαρμάκου.
Το βιβλίο αυτό προσαρμόστηκε το 1990 για τον κινηματογράφο, στην ομότιτλη ταινία με πρωταγωνιστές τον Ρόμπιν Ουίλιαμς και τον Ρόμπερτ ντε Νίρο.

https://t.reembed.com/0HP31E0ODCvU3Gltvr2gLQyD

Στη ζωή του δημοσίευσε τα παρακάτω βιβλία:

"Migraine" (1970), "Awakenings" (1973 - "Ξυπνήματα"), "A Leg to Stand On" (1984), "The Man who Mistook his Wife for a Hat" (1985 - "Ο άνθρωπος που πήρε τη γυναίκα του για καπέλο"), "Seeing Voices: A Journey into the World of the Deaf" (1989), "An Anthropologist on Mars: Seven Paradoxical Tales" (1995), "The Island of the Colorblind" (1996), "Uncle Tungsten: Memories of a Chemical Boyhood" (2001), "Oaxaca Journal" (2002) και 'Μusicophilia" (2007).
Τα βιβλία του έχουν μεταφράσει σε 22 γλώσσες και έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα σε όλον τον κόσμο. Σε κείμενα και βιβλία του έχουν βασιστεί για θεατρικές παραστάσεις ο Harold Pinter και ο Peter Brook.