Ανεξήγητη παρέμβαση του μητροπολίτη ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Δεν φτάνει η σκλαβιά και το στρατόπεδο που έχουν στήσει οι δανειστές με τους εδώ δωσιλόγους, εντύπωση προκαλεί και η παρέμβαση του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ
ο οποίος σε άρθρο του καταδικάζει την πεολειχία.Στρατοκρατία και στην έκφραση της σεξουαλικότητάς τους οι ερωτευμένοι; Εάν και σε αυτό το ελάχιστο που έχει απομείνει μπαίνουν τέτοιοι φραγμοί, τότε ζήτω που καήκαμε!
Αναλύει κιόλας την σεξουαλική αυτή πράξη, λέγοντας ότι η πεολειχία καταδεικνύει «την τρομακτική τραγικότητα της παραχρήσεως των σωματικών οργάνων και της παραχρήσεως της θεοδότου ελευθερίας μας».
Επικαλείται παραπομπές από εφημερίδες και site σύμφωνα με τα οποία αυξάνονται τα περιστατικά στοματικών καρκίνων που οφείλονται σε έναν ιό που μεταδίδεται με το στοματικό σεξ και σημειώνει ότι η ορολογία των δημοσιευμάτων σχετικά με την «χυδαία πράξη που περιγράφουν είναι απαράδεκτη.
Και σημειώνει: "Καταδεικνύει όμως την τρομακτική τραγικότητα της παραχρήσεως των σωματικών οργάνων και της παραχρήσεως της θεοσδότου ελευθερίας μας, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο με πολλή πατρική αγάπη παρακαλούμε θερμώς όλους τους υπευθύνους διαμορφώσεως της κοινής γνώμης αλλά και τους υπευθύνους διαχειρήσεως των πραγμάτων του κόσμου μας να αντιληφθούν επί τέλους την ευθύνη τους και το χρέος τους απέναντι στο ιερό πρόσωπο του ανθρώπου και στο μέγιστο δώρο του Θεού, τη ζωή".
Διαβεβαιώνει πάντως ότι δεν κινείται από κάποιο «ομοφοβικό σύνδρομο» αλλά ορμάται "εκ λόγων ποιμαντικού χρέους και ποιμαντικής ευθύνης" και προσπαθεί να «εμπεδώσει την αλήθεια ότι τα οψώνια της αμαρτίας είναι θάνατος και ότι η παράχρησις των σωματικών οργάνων του ανθρωπίνου όντος εγκυμονεί τρομακτικές συνέπειες τόσο στην ψυχική όσο και την σωματική υγεία του".
ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Η ευθύνη και το χρέος απέναντι στο ιερό πρόσωπο του ανθρώπου και στο μέγιστο δώρο του Θεού, τη ζωή
Ἔχομε δηλώσει ἱκανές φορές ὅτι ἡ ἀληθής ἐπιστήμη ἀποτελεῖ θεόσδοτη εὐλογία γιατί διακονεῖ τό μυστήριο τῆς ζωῆς καί διασφαλίζει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν εὐτελισμό, τόν μηδενισμό καί τελικά τήν ἄρνηση τῆς ἀληθείας του.
Στήν Σοφία Σειράχ, βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης χιλιάδες χρόνια πρίν περιγράφεται αὐτή ἡ πραγματικότης καί σήμερα χωρίς νά κομπορημονοῦμε ἤ νά κορυβαντιοῦμε μέ μεγάλη ταπείνωση ἀλλά καί εὐγνωμοσύνη στούς ἀληθεῖς ἐπιστήμονας πού πραγματώνουν τόν ἱερό τους ὅρκο παρακαλοῦμε πατρικῶς νά ἐνωτισθοῦμε τῆς φωνῆς τῆς ἀληθοῦς ἐπιστήμης πού δυναμικά ἀποδεικνύει τήν ἀλήθεια τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας καί ὀντολογίας.
Ἀποδεικνύεται λοιπόν σήμερα ὅτι δέν κινούμεθα ὅπως μᾶς κατηγοροῦν ἀσταθεῖς ἀδελφοί, ἀπό ποταπά κίνητρα ἀκραίας ἤ φονταμενταλιστικῆς διαθέσεως οὔτε ἔχομε κάποιο ὁμοφοβικό σύνδρομο ἀλλά ὁρμώμενοι ἐκ λόγων ποιμαντικοῦ χρέους καί ποιμαντικῆς εὐθύνης προσπαθοῦμε νά ἐμπεδώσωμε τήν ἀλήθεια ὅτι τά ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας εἶναι θάνατος καί ὅτι ἡ παράχρησις τῶν σωματικῶν ὀργάνων τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος ἐγκυμονεῖ τρομακτικές συνέπειες τόσο στήν ψυχική ὅσο καί τήν σωματική ὑ