Οι ανύπαρκτες συνεντεύξεις και το κύρος της δημοσιογραφίας

Ο λόγος περί συνέντευξης. Ζούμε στην «εποχή» της. Ξαφνικά η συνέντευξη έχει γίνει εύκολη δημοσιογραφία και, ενίοτε, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο για το ότι είμαστε «παρόντες» στα γεγονότα. Το ρεπορτάζ δεν έχει την γκλαμουριά που είχε κάποτε, αν και τα σπουδαιότερα στον χώρο της δημοσιογραφικής αποκάλυψης έχουν προέλθει από αυτό. Δημοσιογράφος που δεν κάνει ρεπορτάζ δεν θεωρείται δημοσιογράφος. Αυτά τα λίγα, που μπορεί κάποτε να γίνουν περισσότερα, για να μπω στο θέμα που μας αφορά και έχει να κάνει με τη συνέντευξη που έδωσε η μητέρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Αυτή την Κυριακή είχαμε «αποκλειστικά» δημοσιεύματα σε κάποιες εφημερίδες, οι οποίες ισχυρίζονται ότι η μητέρα του Αλέξανδρου τους μίλησε. Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι ξέρoυν καλά ότι έφτασαν στο επίπεδο του εκβιασμού για να πάρουν μια λέξη, αλλά η μητέρα του Αλέξανδρου κράτησε την στάση που είχε αποφασίσει από την επομένη της δολοφονίας του γιου της: δεν μίλησε σε κανέναν. Η μόνη ηχογραφημένη συνομιλία (μιάμισης ώρας) που εδόθη ήτ