Απλοϊκός καμβάς

E​​χω προσπαθήσει επανειλημμένως να ανιχνεύσω τι είναι εκείνο το απροσδιόριστο που κάνει τα έργα του Θανάση Χειμωνά –τα «Σπασμένα ελληνικά» (2000), την «Ανεξιχνίαστη ψυχή» (2003), την «Μπλε ώρα» (2005) και την «Ραγδαία επιδείνωση» (2008)– να αποτελούν γοητευτικότατη λογοτεχνία.

Keywords
Τυχαία Θέματα