Βάσια Τριφύλλη: «Ντρέπομαι να το πω ότι ανήκω στη γενιά του Πολυτεχνείου»

Πρόκειται για μια γυναίκα δυναμική, πετυχημένη και έντονα πολιτικοποιημένη. Αν και έφτασε δύο φορές κοντά στον θάνατο, αυτό δεν ήταν αρκετό για να την πτοήσει.

Στη Βάσω Κίτσιου

Σταθμός στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, η Βάσια Τριφύλλη μάς έχει χαρίσει αξέχαστες στιγμές μέσα από την πολύ πετυχημένη επαγγελματική της πορεία τόσο στην τηλεόραση, όσο και στο θέατρο. Φέτος την απολαμβάνουμε στη θεατρική παράσταση «Συμπέθεροι από τα Τίρανα» στο θέατρο

Παρόλο που είχατε περάσει στο Πολυτεχνείο, εσείς επιλέξατε να ασχοληθείτε με την ηθοποιία. Τί σας οδήγησε σε αυτή σας την απόφαση;

«Η ηθοποιία ήταν η αρχική μου επιλογή. Είναι κάτι που με γεμίζει, παρά την ανασφάλεια που έχει σαν επάγγελμα. Το Πολυτεχνείο ήταν απλά ένας εκβιασμός από τον πατέρα μου για να με αφήσει να ασχοληθώ με το θέατρο».

Έχετε δηλώσει πως η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Πιστεύετε ότι αυτό συνέβη και σε εσάς;

«Πολλές φορές, αλλά ήμουν δύσπεπτη εγώ για την Ελλάδα. Μπορεί να μου έκλεινε μια πόρτα, αλλά εγώ έμπαινα από τον φεγγίτη. Δεν νιώθω αδικημένη, ίσως έχω κάνει λάθος επιλογές, όπως για παράδειγμα όταν με φώναξε ο Κυριακού να κάνω το πρωινό του Αντ1, όταν έφυγε η Κορομηλά, και αρνήθηκα».

Φτάσατε πολύ κοντά στον θάνατο. Μετά από αυτό βλέπετε τη ζωή με άλλο μάτι;

«Έφτασα δύο φορές κοντά στον θάνατο, η τρίτη θα είναι και φαρμακερή. Όλη αυτή η εμπειρία, και του καρκίνου και της ανακοπής, νιώθω ότι μου έκανε πάρα πολύ καλό. Νιώθω ότι μου άστραψε μερικά χαστούκια, που τα χρειαζόμουνα. Μου έκοψε την αίσθηση ότι εγώ είμαι ο αφαλός της γης. Μου έδωσε να καταλάβω ότι όλα μπορούν να συμβούν σε όλους, ανεξαρτήτως επιπέδου, μόρφωσης, ταλέντου και οικονομικής κατάστασης. Με έκανε να καταλάβω ότι δεν είμαι τίποτα και ότι το μόνο που θα επιθυμούσα να αφήσω φεύγοντας, είναι να πει κάποιος μια καλή κουβέντα για μένα».

Πιο τραυματική εμπειρία ήταν η ανακοπή καρδιάς ή ο καρκίνος του μαστού;

Ο καρκίνος, γιατί ήταν μεγάλο θρίλερ, είχε αρκετή διάρκεια και αγωνία. Φοβήθηκα πάρα πολύ. Αλλά έχω ένα ελάττωμα, όταν με φοβίσεις πάρα πολύ, γίνομαι επιθετική. Όσο πιο πολύ φοβάμαι, τόσο πιο γενναία συμπεριφέρομαι».

Ο έρωτας ποιό ρόλο έπαιξε στη ζωή σας;

«Ευλογημένο και καταστροφικό, γιατί όταν ερωτεύομαι παρατάω τα πάντα, ακόμα και την καριέρα μου».

Άντρας-σταθμός;

«Θα ήταν ντροπή να πω ότι ήταν ένας. Δεν αγαπάς μόνο μια φορά στη ζωή σου. Άντρας σταθμός στη ζωή μου ήταν ο άντρας μου, ο Γιάννης Τριφύλλης, ο οποίος με πέρναγε 24 χρόνια, ο οποίος με μόρφωσε, με πίστεψε, με έπεισε ότι αξίζει να γίνω ηθοποιός και του οφείλω πάρα πολλά. Όμως οφείλω πάρα πολλά και στον Κώστα Χατζηχρήστο και στον Ντίνο Κατσουρίδη, αλλά και στον Κώστα Χαρδαβέλλα. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο σμίλεψε κάτι καλό μες την ψυχή μου».

Θα θέλατε να είχατε δικά σας παιδιά;

«Θα ήθελα, αλλά ήμουν πολύ εγωίστρια και ψηλομύτα και δεν έκανα παιδιά, γιατί πίστευα ότι έπρεπε να είμαι πάρα πολύ πλούσια. Ποτέ δε σκέφτηκα ότι