Θα πάει σε συμφωνία και εκλογές ο Τσίπρας;

Tου Γιώργου Αυτιά

Η κυβέρνηση διατείνεται ότι «η συζήτηση στην Ουάσιγκτον απέδειξε ότι υπάρχουν συγκλίσεις, αλλά και σημαντικές διαφορές ανάμεσα σε όλα τα μέλη που μετέχουν στη διαπραγμάτευση. Σημαντικότερη σύγκλιση είναι η επιθυμία όλων των πλευρών να υπάρχει καταρχήν συμφωνία σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων (staff level agreement) στην Αθήνα μέχρι την συνεδρίαση του Eurogroup την ερχόμενη εβδομάδα».

Προσθέτει μάλιστα ότι «επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα φορά η διαφορά ανάμεσα στο ΔΝΤ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για το πόσο εφικτό είναι να φτάσουμε σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018. Συγχρόνως, η γερμανική πλευρά φαίνεται να πιστεύει ότι είναι δυνατόν να κλείσει η συμφωνία με την συμμετοχή και του ΔΝΤ, χωρίς, όμως, καμία ελάφρυνση του χρέους -κάτι που αγνοεί την επαναλαμβανόμενη θέση του ΔΝΤ, που επισημάνθηκε πολλές φορές και στην Ουάσιγκτον, ότι χωρίς ουσιαστική απομείωση χρέους, το Ταμείο δεν μπαίνει στο πρόγραμμα».

Έχουν όμως έτσι τα πράγματα; Κατ’ αρχάς να δούμε τα αρνητικά: Έρχονται μέτρα και μάλιστα άνω των 5,4 δισ.! Επ’ αυτού η κυβέρνηση τονίζει ότι «Μέσα στις διαφορετικές προτάσεις που κατατέθηκαν προκειμένου να υπάρξει προσέγγιση ανάμεσα στους θεσμούς, είναι και αυτή για περαιτέρω μέτρα που θα αποφασιστούν μεν από τώρα, αλλά θα εφαρμοστούν, εάν και μόνο εάν δεν καλύψουμε τον στόχο του 3,5% το 2018». Ουσιαστικά η συγκεκριμένη πρόταση προβλέπει να κλείσει η αξιολόγηση με τα μέτρα που υπολογίζουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και συμφωνούν και οι ελληνικές αρχές και, μόνο αν το 2018 δεν πιάσουμε τον στόχο, να είμαστε υποχρεωμένοι, τότε, να εφαρμόσουμε και κάποια από τα μέτρα που προτείνει το Δ.Ν.Τ. Και είναι ξεκάθαρο ότι σ’ αυτή την πρόταση τα περαιτέρω μέτρα προτείνεται να είναι ανάλογα με την απόκλιση από τον στόχο. Για παράδειγμα, μια απόκλιση 0,3% (δηλαδή, να έχουμε 3,2% πρωτογενές πλεόνασμα και όχι 3,5%) θα οδηγούσε σε μέτρα ύψους μόνο 0,3%».

Ο Τόμσεν και η Λαγκάρντ θέλουν συν 3 δισ. επιπλέον και μείωση του αφορολογήτου για το οποίο η κυβέρνηση τονίζει ότι «θετικό σημείο για την ελληνική πλευρά είναι η ενισχυμένη κατανόηση για τις «κόκκινες γραμμές» στο αφορολόγητο και τις συντάξεις». Όσο για τις σκληρές διαφωνίες ανάμεσα στους δανειστές για τα μακροοικονομικά μεγέθη, η κυβέρνηση τονίζει ότι «δεν μπορούν να λυθούν σε βάρος της χώρας. Όπως είναι επίσης προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρχει συμφωνία που να παραβιάζει κάτι που συμφωνήθηκε πριν από δέκα μήνες».

Μάλιστα η κα Γεροβασίλη δήλωσε προ ημερών ότι «είναι γνωστές οι ιδεολογικές διαφορές που έχουμε με τον παραπάνω ρόλο του Ταμείου στην παγκόσμια οικονομία, τον ρόλο που παίζει στη διαμόρφωση των συναλλαγματικών ισοτιμιών, τον τρόπο που αντιμετώπισε το πρόβλημα της Αργεντινής και εν γένει τη “στεγνή προσέγγιση” του Ταμείου, που προτάσσει την οικονομία των αριθμών αντί αυτής των αναγκών. Ακόμη γνωστότερες είναι κι οι λανθασμένες εκτιμήσεις του που αφορούσαν τη χώρα μας. Τις οποίες και οι αξιωματούχοι του παραδέχτηκαν, κατόπιν εορτής, αφού πρώτα είχε διαρραγεί η κοινωνική συνοχή, είχε εμπεδωθεί κλίμα ανασφάλειας, ύφεσης και λιτότητας απ’ τους λάθος “πολλαπλασιαστές”. Ωστόσο, οφείλουμε να μη στρουθοκαμηλίζουμε για την ύπαρξη και τοn ρόλο του. Αποτελεί μέρος της συμφωνίας και πρόθεση των Ευρωπαίων εταίρων μας να συμμετέχει στο πρόγραμμα. Σ’ αυτά τα πλαίσια είναι συνομιλητής μας στη διαπραγμάτευση κι επιδιώκουμε την ευνοϊκότερη για τη χώρα μας και την Ε.Ε. συμμετοχή του στην ανάκαμψη της οικονομίας μας».

Τί θα κάνει η Αθήνα; Κυβερνητικός παράγοντας δηλώνει στην «Alpha freepress» ότι «σε κάθε περίπτωση η ελληνική πλευρά δεν έχει αποδεχτεί αυτή την πρόταση και η τελική της θέση θα εξαρτηθεί από ολόκληρο το «πακέτο» που θα είναι στα τραπέζι και που, προφανώς, θα συμπεριλαμβάνει και την ελάφρυνση του χρέους, η οποία, με βάση τη Συμφωνία του Ιουλίου, είναι προγραμματισμένο να αποφασιστεί αμέσως μετά την πρώτη αξιολόγηση». Όσο για τις πιθανές εκλογές «στην κυβέρνηση ψιθυρίζουν ότι, αν λάβουν διαβεβαίωση για το χρέος και υπογράψουν την συμφωνία, τότε βλέπουμε». Λέτε για Ιούνιο;