Προβλέψιμο δημοψήφισμα, απρόβλεπτο μέλλον (άποψη)

του Αριστείδη Αποστόλου ([email protected])

Στην Κριμαία στρέφονται τα βλέμματα ολόκληρου του πλανήτη την Κυριακή, καθώς οι πολίτες της ουκρανικής χερσονήσου καλούνται να αποφασίσουν για πιθανή ένωση με τη Ρωσία. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι προβλέψιμο και ουδείς φαίνεται να το αμφισβητεί, καθώς το 60% των κατοίκων της Κριμαίας είναι ρωσικής καταγωγής. Εξάλλου,

όλες αυτές τις ημέρες, δεν έγινε ούτε μία δημόσια εκστρατεία υπέρ του «όχι». Συνεπώς, κάθε άλλο αποτέλεσμα πλην της επιθυμίας μίας «στενότερης σχέσης» με τη Ρωσία, θα αποτελέσει μία πολύ μεγάλη έκπληξη.

Την ίδια στιγμή, Δυτικές χώρες και διεθνείς οργανισμοί προσπαθούν -έστω και την ύστατη στιγμή- να αποτρέψουν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος κάνοντας λόγο για παράνομη διαδικασία. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, οι πιθανότητες μη διεξαγωγής του δημοψηφίσματος είναι πολύ μικρές. Με δεδομένο, λοιπόν, πως δεν θα υπάρχουν απρόοπτα και πως θα γίνει τελικά το δημοψήφισμα, το εύλογο ερώτημα αφορά στην επόμενη ημέρα σε Δύση και Ανατολή, με τους παίκτες της γεωπολιτικής σκακιέρας να ερίζουν με φόντο κυρίως τα οικονομικά συμφέροντα. Ήδη ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν κάνει λόγο για σοβαρά μέτρα και κλιμάκωση κυρώσεων κατά της Ρωσίας που θα προωθήσουν μία ημέρα μετά το δημοψήφισμα. Το σίγουρο είναι πως η Δύση δεν θέλει στρατιωτική εμπλοκή με τη Ρωσία, με τον Αμερικανό πρόεδρο να επιλέγει περισσότερο την τεχνολογία και την οικονομική απομόνωση ως καταλληλότερα μέτρα. Όσο για την Ε.Ε., η «προσάρτηση» της Ουκρανίας αποτελούσε επιθυμία της εδώ και αρκετά χρόνια, ωστόσο αυτή τη στιγμή η γειτόνισσα της Ρωσίας δείχνει υπερχρεωμένη και διχασμένη.

Από την πλευρά της, η Μόσχα θέλει να διατηρήσει τις βάσεις της στην ευρύτερη περιοχή και τα παράπλευρα οφέλη για τη ρωσική οικονομία. Παράλληλα, εδώ και καιρό, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επιθυμεί να θέσει κάποια όρια στους Δυτικούς «άσπονδους φίλους» του, τους οποίους βλέπει να προωθούνται και να επεκτείνουν την κυριαρχία τους, στοχεύοντας από τη Συρία και τις αραβικές χώρες ως τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Κι εάν οι άλλοι «παίκτες» επεξεργάζονται συγκεκριμένα σενάρια και επιλογές, η Ρωσία του προέδρου Πούτιν φέρεται ως απρόβλεπτη και παρορμητική.

Συνεπώς, ουδείς μπορεί, αυτή τη στιγμή, να προεξοφλήσει με ακρίβεια την πορεία των πραγμάτων -με το ενδεχόμενο ενός ευρύτερου εμφυλίου στην Ουκρανία να είναι ακόμα υπαρκτό.