Πρωθυπουργός παντός καιρού

Αιφνιδιαστικό ταξίδι έκανε στην Κεφαλονιά ο πρωθυπουργός το βράδυ της Τρίτης. Αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στις Βρυξέλλες, ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να μεταβεί στο σεισμόπληκτο νησί για να συμπαρασταθεί στους κατοίκους.

του Αριστείδη Αποστόλου ([email protected] )

Μάλιστα, όπως ακούστηκε, ο πρωθυπουργός έδωσε εντολή στον πιλότο να αλλάξει την πορεία

του αεροπλάνου και –αντί για Αθήνα– να στραφεί προς Κεφαλονιά. Τόση μεγάλη ήταν η διάθεση προσφοράς του που, παρά τη λογική κούρασή του από ταξίδια και συναντήσεις, ο πρωθυπουργός, αμέσως μόλις πάτησε το πόδι του στο νησί, έκανε σύσκεψη στο ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, το οποίο από το σχέδιο «ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ» αποτελεί το κέντρο επιχειρήσεων σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.

«Ήθελα να δω ο ίδιος τις συνέπειες του σεισμού. Θα κάνουμε τώρα μία πρώτη σύσκεψη. Απόψε θα κοιμηθούμε εδώ και αύριο το πρωί θα δούμε περισσότερα και θα έχουμε να πούμε περισσότερα», δήλωσε ο πρωθυπουργός αργά το βράδυ της Τρίτης, εκδηλώνοντας την επιθυμία του να διανυκτερεύσει στο νησί. Αν μη τι άλλο, θεμιτές αυτές οι κινήσεις από έναν πρωθυπουργό που δείχνει πως θέλει να βρίσκεται κοντά στους πολίτες, την ώρα που τους χτυπάει μία θεομηνία. Ωστόσο, αυτή η πρωθυπουργική ενέργεια δεν θα πρέπει να εξεταστεί χωρίς να συνυπολογιστούν δύο βασικοί παράγοντες.

Πρώτον: Βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο. Αυτό σημαίνει πως ορισμένες κινήσεις γίνονται κυρίως για επικοινωνιακούς λόγους. Ουσιαστικά, δεν υπήρχε ουδεμία απαίτηση από κανέναν, να δώσει το «παρών» ο πρωθυπουργός στο νησί. Ούτε η παρουσία του ήταν ικανή να... σταματήσει τους μετασεισμούς. Ήθελε να το κάνει και το έκανε. Το γιατί προέβη σε αυτήν την κίνηση –και μάλιστα έπειτα από συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο και δίνοντας εντολή στον πιλότο του, την τελευταία στιγμή– είναι κάτι που μπορεί να έχει περισσότερες από μία ερμηνείες.

Δεύτερον: Ένας πρωθυπουργός δεν θα πρέπει να βρίσκεται κοντά στον λαό του μόνο στην περίπτωση μίας θεομηνίας. Ο αρχηγός της κυβέρνησης οφείλει να είναι δίπλα στους πολίτες και όλον τον υπόλοιπο (καλό ή κακό) καιρό. Ειδικά εν μέσω κρίσης, ανεργίας, φόρων και περικοπών. Και να είναι δίπλα τους, με πράξεις και όχι με λόγια. Και όχι να περιμένει δύο χρόνια για να παρουσιάσει η χώρα πρωτογενές πλεόνασμα, ώστε να δώσει παροχές στους αναξιοπαθούντες και να «αποκαταστήσει αδικίες».