Πώς να σταματήσω μια συζήτηση: Η δύναμη του «προγραμματισμένου τέλους»

Σε όλους έχει συμβεί: να βρεθούν «παγιδευμένοι» σε μια συζήτηση που έχει τραβήξει περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται — μια κουβέντα άνευ ουσίας, κουραστική, αμήχανη ή απλώς χρονοβόρα. Το πώς αποχωρεί κανείς από μια τέτοια αλληλεπίδραση, χωρίς να προσβάλει και χωρίς να νιώσει ενοχές, είναι μια πολύτιμη δεξιότητα – και μπορεί να καλλιεργηθεί. Όπως εξηγεί η ειδικός στην επικοινωνία Aurora Michavila, μιλώντας στο ισπανικό Telva, η προστασία του προσωπικού χρόνου, της ενέργειας και της προσοχής δεν είναι δείγμα εγωισμού, αλλά πράξη συναισθηματικής ωριμότητας και αυτοσεβασμού. «Πίσω από κάθε ‘όχι’ σε μια ανούσια συζήτηση, κρύβεται ένα ‘ναι’ σε κάτι που αξίζει περισσότερο», λέει χαρακτηριστικά. Η κοινωνική πίεση —να μη φανείς αγενής, αδιάφορος ή απόμακρος— οδηγεί συχνά σε παράλογες παραμονές σε κουβέντες που εξαντλούν. Όμως η ειλικρινής και ευγενική αποχώρηση είναι συχνά προτιμότερη από την προσποιητή συμμετοχή. Το πρώτο βήμα είναι η επίγνωση: ποια είδη συζητήσεων σας απορροφούν χωρίς να σας προσφέρουν τίποτα; Ποια κουβέντα σας αφήνει με αίσθημα κούρασης, απογοήτευσης ή δυσαρέσκειας; Αναγνωρίζοντας τι σας φθείρει, μπορείτε να μάθετε και πότε να αποχωρείτε. Και αυτό δεν απαιτεί μακροσκελείς εξηγήσεις ή αμήχανα προσχήματα.

Λιτές, ευγενικές και καθαρές φράσεις αρκούν:

«Ήταν πολύ ευχάριστο που τα είπαμε, αλλά με περιμένουν κάποιες υποχρεώσεις»

«Χάρηκα που τα είπαμε, θα τα πούμε σύντομα! Πρέπει να αποχωρήσω τώρα»

«Πολύ ωραία η κουβέντα μας, σε αφήνω γιατί έχω κάτι άλλο να φροντίσω»

Αυτές οι εκφράσεις επικυρώνουν τη θετική σύνδεση, χωρίς να την παρατείνουν πέραν του ωφέλιμου. Παράλληλα, η γλώσσα του σώματος μπορεί να υποστηρίξει το μήνυμα: ένα χαμόγελο, ένα ελαφρύ βήμα προς την έξοδο, η απομάκρυνση του βλέμματος, διευκολύνουν την αποδέσμευση χωρίς αμηχανία. Μια ακόμη χρήσιμη τεχνική είναι να ορίζετε εξαρχής τη διάρκεια της συνάντησης: «Έχω μόνο 20 λεπτά διαθέσιμα», για παράδειγμα, θέτει ένα ευγενικό όριο και βοηθά και τον συνομιλητή να προσαρμοστεί σε αυτό. Αν τελικά μείνετε παραπάνω, η επιπλέον διάρκεια εκλαμβάνεται ως ευχάριστη εξαίρεση. Το να βάζετε όρια δεν είναι προσβολή προς τον άλλον, αλλά φροντίδα για τον εαυτό σας. Το να πείτε «όχι» σε μια άσκοπη συζήτηση δεν σημαίνει ότι απορρίπτετε τον συνομιλητή, αλλά ότι τιμάτε τον χρόνο και την ψυχική σας ενέργεια. Στον σύγχρονο κόσμο, όπου η υπερπληροφόρηση και η συνεχής διάδραση εξαντλούν, η ικανότητα να αποχωρείτε με κομψότητα είναι ένδειξη ωριμότητας – όχι αγένειας.

Keywords