Ο καθένας μας ας αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί (άποψη)

του Μανώλη Ασαριώτη

Δεν είναι δυνατόν να έχεις ένα 13χρονο παιδί νεκρό και να μην υπάρχει ένας υπεύθυνος για τον θάνατό του. Δεν είναι δυνατόν ο ένας να ρίχνει το «μπαλάκι» στον άλλον και τελικά να την πληρώνει ο πιο αδύναμος κρίκος της αλυσίδας των υπευθύνων.

Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν «ευαίσθητες» επιχειρήσεις, που ασχολούνται με παιδιά, και να εκμεταλλεύονται τα διάφορα παραθυράκια του νόμου και να καταφέρνουν να λειτουργούν, χωρίς άδεια και χωρίς κανέναν έλεγχο;

Γιατί μία οικογένεια να πενθεί σήμερα το ένα της παιδί και να αγωνιά για την υγεία του δεύτερου;

Υπάρχουν

«παραθυράκια» στους νόμους, τα οποία εκμεταλλεύονται οι επιτήδειοι; Και γιατί αντίστοιχα να μην εκμεταλλεύεται κάποια άλλα τέτοια «παραθυράκια» ένας εκπρόσωπος της πολιτείας για να προστατεύσει τον απλό πολίτη; Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για την «κακιά στιγμή» και να μην μπορούμε να δεχθούμε ότι οι νόμοι θεσπίζονται για αυτήν την «κακιά στιγμή» και όχι για την καθημερινότητα, για τις απλές και ακίνδυνες καταστάσεις.

Νομίζω ότι αυτό το τραγικό περιστατικό μπορεί να γίνει η απαρχή να βλέπουμε τα πράγματα πιο σοβαρά. Να νοιαζόμαστε για τους γύρω μας και να κάνουμε τα πάντα ώστε να μην έχουμε άλλα αντίστοιχα συμβάντα, που θα βυθίσουν στο πένθος άλλες οικογένειες. Ο καθένας μας ας αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί και όλοι μας να μπούμε στη θέση του γονιού, που αποχαιρέτησε το παιδί του. Όχι άλλα θύματα στον βωμό του κέρδους.

Keywords
Τυχαία Θέματα