Κόμικ vs Νουβέλας

Η μάχη απέναντι στο καλό και στο κακό, καθώς και η αναζήτηση της οικογενειακής θαλπωρής, είναι τα θέματα που απασχολούν τους κινηματογραφιστές αυτή την εβδομάδα. Θέματα αντλημένα από γνωστό αμερικάνικο κόμικ της δεκαετίας του 1960 και από μια νουβέλα του 19ου αιώνα του Χένρι Τζέιμς. Μπορούν οι υπεράνθρωποι («X-Men») να σώσουν την ανθρωπότητα και το τραύμα του χωρισμού μπορεί να επουλωθεί στην παιδική ψυχή («Τι ήξερε η Μέισι»);

από τη Μαρίτα Μελέτη

X-Men: Ημέρες Ενός Ξεχασμένου Μέλλοντος (X-Men: Days of Future

Past)
Λεζάντα: (Περιπέτεια, 2014, Διάρκεια: 132') Αμερικανική ταινία, σε σκηνοθεσία του Μπράιαν Σίνγκερ, με τους Χιού Τζάκμαν, Ίαν ΜακΚέλεν, Πάτρικ Στιούαρτ, Μάικλ Φασμπέντερ, Τζένιφερ Λόρενς.
Ο Μπράιαν Σίνγκερ επιστρέφει στην κινηματογραφική μυθολογία των X-Men, 11 χρόνια μετά το αξεπέραστο «X-Men 2». Με τις «Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος» ο Σίνγκερ αποδεικνύει ότι μπορεί να διεκδικήσει εκ νέου την πρώτη θέση, αποκαθηλώνοντας την παλαιότερη δημιουργία του. Μάλιστα, αυτή η ηχηρή επιστροφή θα αποτελέσει μια πρώτης τάξεως αφορμή για να ενώσουν τις δυνάμεις τους δύο διαφορετικές¬ κινηματογραφικές γενιές X-Men ηρώων: αυτή της πρώτης ολοκληρωμένης τριλογίας των «X-Men» (2000), «X-Men 2» (2003) και «X-Men: Η Τελική Αναμέτρηση» (2006) και η πιο πρόσφατη επί της οθόνης αναγέννηση της υπερηρωικής παρέας, που ξεκίνησε με το «X-Men: Η Πρώτη Γενιά» (2011).
Το σενάριο του Σάιμον Κίνμπεργκ καταφέρνει να γεφυρώσει το κενό ανάμεσα στις δύο κινηματογραφικές περιόδους, μεταφέροντάς μας σε ένα μέλλον, όπου οι άνθρωποι έχουν στην υπηρεσία τους τους Φύλακες, πανίσχυρα ρομπότ, τα οποία έχουν εξολοθρεύσει τους περισσότερους μεταλλαγμένους και τους ανθρώπους υποστηρικτές τους. Ο καθηγητής Τσαρλς Εξέβιερ και ο Μαγκνίτο θα προσπαθήσουν από κοινού να σώσουν τους μεταλλαγμένους από την πλήρη εξαφάνιση. Ο Γουλβερίν, λόγω της ικανότητας αυτο-ίασης που διαθέτει, είναι ο μοναδικός που μπορεί να ταξιδέψει στο παρελθόν και να αλλάξει τον ρου της ιστορίας. Είναι ο μόνος τρόπος πρόληψης ενός καταστροφικού πολέμου, που θα οδηγήσει στην κυριαρχία των μηχανών. Για να αλλάξει το μέλλον, ο Γούλβεριν θα πρέπει να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του Ξαβιέ και του Μαγκνέτο, ή τουλάχιστον να προκαλέσει μια προσωρινή συμφιλίωση.
Η ιδέα της ταινίας έρχεται κατευθείαν από τα κόμικ «X-Men» της δεκαετίας του ’60, όπου η κόντρα Ξαβιέ-Μαγκνέτο διαβάστηκε από πολλούς ως ένα αλληγορικό σχήμα για την αντιπαράθεση μεταξύ Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και Μάλκολμ Χ –δηλαδή, μεταξύ της «νόμιμης» και της «τρομοκρατικής» οδού προς την κοινωνική δικαίωση.
Βέβαια, η ταινία χρησιμοποιεί διακοσμητικά τους παραπάνω προβληματισμούς, ή, τέλος πάντων, όχι με κάποια ιδιαίτερη φινέτσα. Είναι, βέβαια, ξεκάθαρο ότι έχουμε μπει στην αίθουσα για να θαυμάσουμε κάτι άλλο, και ο Μπράιαν Σίνγκερ μας το προσφέρει απλόχερα: με τρομερή αφηγηματική άνεση στις εναλλαγές της ιστορίας του, χειρίζεται επιδέξια όχι μόνο τους πρωτοκλασάτους πρωταγωνιστές του, αλλά και τα πολυπληθή ρίσκα μιας ιστορίας που είναι καταδικασμένη να μην έχει happy end. Καλοκουρδισμένες σκηνές δράσης και η αισθητική επικοινωνία μεταξύ του ρετρό και του φουτουριστικού βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο. Επίσης, ο Σίνγκερ, εκτός από τις αρκετές δόσεις χιούμορ που βάζει στο σενάριο, καταφέρνει να αφήσει γκρίζες ζώνες στη μάχη καλού και κακού, παραθέτοντας προβληματισμούς απέναντι στον υπερπατριωτισμό, στη δύναμη των ενστίκτων, στην ανθρώπινη εμμονή για την επιβολή της τάξης και στον κοινωνικό αποκλεισμό του διαφορετικού.

Το Μυστικό της Μέισι (What Maisie Knew)
Λεζάντα: (Δραματική, 2012, Διάρκεια: 99') Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία των Σκοτ ΜακΓκί και Ντέιβιντ Σίγκελ, με τους Τζούλιαν Μουρ, Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, Στιβ Κούγκαν.
Η ομότιτλη νουβέλα του Χένρι Τζέιμς, που γράφτηκε το 1897 και περιγράφει τις τραυματικές εμπειρίες που ζει μια μικρή κοπέλα μετά το διαζύγιο των γονιών της, μεταφέρεται στη σύγχρονη εποχή από το σκηνοθετικό δίδυμο Σκοτ ΜακΓκί και Ντέιβιντ Σίγκελ. Εδώ γονείς της μικρής Μέισι¬ είναι ο επιτυχημένος έμπορος έργων τέχνης Μπιλ και η μεσήλικη ροκ σταρ Σουζάνα. Όταν στη ζωή της οικογένειας θα αρχίσουν να εισέρχονται νέοι και όμορφοι πειρασμοί, τότε η σχέση του ζευγαριού θα διαλυθεί κι ένας σκληρός δικαστικός αγώνας για την επιμέλεια του παιδιού θα ξεκινήσει. Η Μέιζι θα βρεθεί ανυπεράσπιστη απέναντι στη διαμάχη των γονιών της και στα φορτωμένα επαγγελματικά τους προγράμματα. Η μικρή θα βρει στο πρόσωπο της ερωμένης του πατέρα της, Μάργκο, έναν άνθρωπο που πραγματικά νοιάζεται για εκείνη, σε μια ιστορία που προσπαθεί να δει τον κυνικό κόσμο των μεγάλων μέσα από τα άδολα μάτια του αθώου ανήλικου θύματος.
Αυτό που καταφέρνει, τελικά, είναι να αστοχήσει, καθώς αδυνατεί να προσεγγίσει την πολυπλοκότητα όχι μόνο της προ-εφηβικής ευάλωτης ψυχοσύνθεσης αλλά και των ενήλικων σχέσεων¬. Δυστυχώς η ταινία βασίζει ολόκληρη την αφήγησή της σε σεναριακές ευκολίες, όπως αυτή των πλούσιων, πολυάσχολων γονιών που αδια¬φορούν για τα παιδιά τους και των γειωμένων στην πραγματικότητα μεσοαστών που διατηρούν την ευαισθησία και την ανθρωπιά τους.
Οι χαρακτήρες παραμένουν εκνευριστικά στάσιμοι, τα συμπεράσματα κάτι παραπάνω από προσιτά, με τα κοντινά πλάνα στα αθώα μάτια και τον ατσούμπαλα χαρωπό βηματισμό της μικρής Ονάρα Έιπριλ να προσπαθούν απεγνωσμένα¬ να φορτίσουν συναισθηματικά¬ το άχρωμο μελόδραμα. Αναπόφευκτα, οι Τζούλιαν Μουρ και Στιβ Κούγκαν παραμένουν κολλημένοι σε μια στείρα ερμηνευτική περιγραφικότητα, αφού πρώτα το σενάριο τους έχει στερήσει την ευκαιρία να δικαιολογήσουν στην οθόνη τη γονική αδιαφορία και ματαιοδοξία τους.