ΚΙΝΑΛ εκλογές: Ερμηνεύοντας τα αποτελέσματα

Η αλήθεια είναι ότι η συμμετοχή 270.000 πολιτών στην εσωκομματική διαδικασία για την ανάδειξη προέδρου στο ΚΙΝΑΛ αποτελεί από μόνο της μείζον πολιτικό θέμα. Και αυτό όχι γιατί ξεπεράστηκε η συμμετοχή της ίδιας διαδικασίας του 2017, αλλά γιατί φέτος οι συνθήκες ήταν εντελώς διαφορετικές λόγω της πανδημίας. Η κινητοποίηση σχεδόν 300.000 πολιτών εν μέσω πανδημίας σημαίνει

ότι ο κόσμος επιθυμεί να στείλει μηνύματα προς πολλές κατευθύνσεις. Ορθόν πολιτικά είναι όλοι να λάβουν το μήνυμα αυτής της κάλπης, γιατί οπωσδήποτε θα αποτελέσει την αφετηρία για πολιτικές εξελίξεις που θα επηρεάσουν όλα τα κόμματα στις επικείμενες εκλογές, οι οποίες όπως όλοι γνωρίζουμε θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής.

γράφει ο Γιάννης Ντσούνος

Το πρώτο μήνυμα που έστειλαν οι συμμετέχοντες στην διαδικασία σαφώς και αφορά στο ίδιο το ΚΙΝΑΛ. Όσοι έσπευσαν να επιλέξουν αρχηγό για το ΚΙΝΑΛ έδειξαν ότι επιθυμούν ανανέωση. Και μπορεί ο Γιώργος Παπανδρέου να δηλώνει ότι ο συνυποψήφιός του δεν μπορεί να προσδώσει στον χώρο αυτήν την ανανέωση, γιατί λειτουργεί με παλαιοκομματικά κριτήρια, ωστόσο το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής μάλλον έδειξε το ακριβώς αντίθετο. Από την πλευρά του ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να ευαγγελίζεται την ανανέωση του χώρου με νέα και ικανά στελέχη, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να έχει ως μοναδικό κριτήριο την ηλικία. Είναι δεδομένο ότι απαιτείται ένα πάντρεμα παλαιών και έμπειρων στελεχών με νέους που έχουν διάθεση να προσφέρουν στο Κίνημα.

Ξεκάθαρες θέσεις

Επόμενο μήνυμα που εστάλη από την κάλπη της Κυριακής είναι ότι το Κίνημα πλέον οφείλει να έχει καθαρή θέση ως προς την αντιπολιτευτική του ρητορική, αλλά και τις ενδεχόμενες μελλοντικές συνεργασίες. Αρχικά το ΚΙΝΑΛ διεκδικεί με βάση αυτό το αποτέλεσμα την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όχι κάτι λιγότερο. Επίσης το Κίνημα οφείλει να ξεκαθαρίσει για το ποιός είναι ο βασικός του αντίπαλος ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με ποιό από τα δύο κόμματα θα μπορούσε να συνεργαστεί εάν κάτι τέτοιο κριθεί απαραίτητο. Στο πρώτο ερώτημα όλοι γνωρίζουν ότι ο «αιώνιος αντίπαλος» του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ είναι πάντα η ΝΔ, ώστόσο αν διεκδικείς την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρέπει να αντιπαρατεθείς με τον ΣΥΡΙΖΑ και να καταλάβεις εσύ ως ΚΙΝΑΛ τον χώρο της κεντροαριστεράς.

Μια λεπτή ισορροπία

Οι δύο συνυποψήφιοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτή η ισορροπία είναι πολύ λεπτή ωστόσο θα πρέπει πριν την Κυριακή να έχουν δώσει ένα ξεκάθαρο στίγμα. Το ίδιο ξεκάθαρο θα πρέπει να είναι και το στίγμα για τις ενδεχόμενες συνεργασίες, γιατί σύμφωνα με πολλούς μια συνεργασία με την ΝΔ θα ήταν μια κακή επανάληψη του παρελθόντος (συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στο 4%), ενώ μια πιθανή συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ θα έδινε την εντύπωση (που μεταξύ μας δεν θα απείχε πολύ από την πραγματικότητα) ότι το ΚΙΝΑΛ αποτελεί συμπλήρωμα ή «δεκανίκι» ενός μεγαλύτερου από το ίδιο κόμματος της κεντροαριστεράς και επομένως ποτέ δεν θα μπορεί να διεκδικήσει τη πρωτοκαθεδρία στον συγκεριμένο πολιτικό χώρο.

Μηνύματα προς πολλές κατευθύνσεις

Μηνύματα όμως έστειλαν οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ και προς τα άλλα πολιτικά κόμματα, δηλαδή την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην ΝΔ εκτίμησαν ότι η συμμετοχή είναι θετική ούτως ή άλλως, αλλά δεν εκφράζουν ανησυχία ότι «έχασαν» ψηφοφόρους. Η αλήθεια είναι όμως ότι έμπειρα πολιτικά στελέχη από τον χώρο της κεντροδεξιάς έλεγαν στην Alpha freepress  ότι αυτό δεν ισχύει και ίσως να μην ισχύει ακόμη περισσότερο στο μέλλον, καθώς αρκετοί ψηφοφόροι που ανήκουν στον κεντρώο χώρο και δεν επίλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές αλλά τον Μητσοτάκη τώρα ίσως βρουν τον φορέα που θα τους εκφράζει. Από την άλλη πλευρά στον ΣΥΡΙΖΑ η ανησυχία σαφώς και είναι πιο έντονη, καθώς μια μερίδα στελεχών αναφέρει ότι πλέον στην κεντροαριστερά ο Αλέξης Τσίπρας «δεν θα παίζει μπάλα μόνος του». Πιο χαρακτηριστική η τοποθέτηση του ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου, που ανέφερε σε άρθρο του ότι «ο Τσίπρας απέκτησε πλέον ανταγωνιστή». Τα μηνύματα λοιπόν της εκλογής αρχηγού στο ΚΙΝΑΛ είναι πολλαπλά: όποιος τα κατάλαβε τα κατάλαβε, οι υπόλοιποι απλά θα μείνουν θεατές των εξελίξεων.