Η μάχη για το σύμφωνο σταθερότητας

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

Πλησιάζει η ώρα της μετωπικής αντιπαράθεσης για τη λιτότητα; Η Ιταλία φαίνεται αποφασισμένη να επιμείνει στο θέμα της “ερμηνείας” του συμφώνου σταθερότητας, αλλά Γερμανία και Αυστρία φαίνονται αμετακίνητες στην θέση τους για την απαρέγκλιτη εφαρμογή του. Στο πρόσφατο ECOFIN, οι δύο πλευρές επέμεναν στις θέσεις με κερδισμένους -προς το παρόν- τους υποστηρικτές της …ορθόδοξης άποψης για τη λιτότητα.

«Καμία παρέκκλιση στη συμμόρφωση με τους δημοσιονομικούς κανόνες», διαμήνυσε ο Πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ. Η δήλωση απαντά

στο αίτημα της Ιταλίας για«κίνητρα», που θα βοηθήσουν τα μέλη της Ευρωζώνης να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις.

Συγκεκριμένα, η Ιταλία ζητά δαπάνες, όπως αυτές για υποδομές αυτοκινητοδρόμων και σιδηροδρόμου και για τον εκσυγχρονισμό των σχολείων, να μη βαραίνουν το χρέος.

«Εμείς πραγματοποιούμε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην Ιταλία. Στόχος μου, ως Πρόεδρος του Ecofin αυτό το εξάμηνο, είναι να βρεθούν κίνητρα και πίεση για τις μεταρρυθμίσεις. Όλοι χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων», δήλωσε ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών Πιερ Κάρλο Πάντοαν.

Οι προτάσεις του Ιταλού πρωθυπουργού συνάντησαν άρνηση από Γερμανία και Αυστρία, που επιμένουν ότι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης δεν αποκλείει τη δημοσιονομική εξυγίανση.

Η Ιταλία βρέθηκε στο στόχαστρο του Γερούν Ντάισελμπλουμ, που την κατηγόρησε ότι παρουσιάζει μηδενική αύξηση παραγωγικότητας, γεγονός που ευθύνεται για την υψηλή ανεργία.

Το ερώτημα είναι πλέον τι θα γίνει αν η Μέρκελ συνεχίσει να αντιστέκεται του Renzi. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι στην περίπτωση αυτή, ο Renzi δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να επιτεθεί δημοσίως εναντίον της Μέρκελ και της ηγεσίας της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Renzi δεν υπήρξε ποτέ ένας πολιτικός που απέφευγε το ρίσκο και δεν θα διστάσει να αμφισβητήσει την de facto ηγεσία της Μέρκελ επί της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην περίπτωση αυτή, είναι πιθανόν ότι θα προσπαθήσει να την παρακάμψει, με το να κινητοποιήσει το εσωτερικό της χώρας υπέρ των πολιτικών που είναι αντίθετες στη λιτότητα και προσπαθώντας να οικοδομήσει ένα διεθνή συνασπισμό, που θα πιέσει για οικονομικές πολιτικές υπέρ τής ανάπτυξης. Μαζί με το Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, θα μπορούσε να αναγκάσει τη Μέρκελ να έλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Από το παιγνίδι αυτό η Ελλάδα είναι απούσα, καθώς προτιμά το ρόλο του “καλού παιδιού”. Αυτό φάνηκε και στο ECOFIN, όπου η ελληνική αντιπροσωπεία προτίμησε να μη αναμειχθεί στην κόντρα των ιταλών με τους γερμανούς. Η στάση αυτή είναι απόλυτα συνεπής με τη σιωπή του πρωθυπουργού, σε όλη αυτή την αντιπαράθεση, που ουσιαστικά ξεκίνησε από τη σύνοδο των Παρισίων που προηγήθηκε του πρόσφατου συμβουλίου κορυφής και στην οποία συναντήθηκαν οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες της ΕΕ. Φυσικά, στα πλαίσια της ομάδας των ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών, υπάρχει συνεχής ενημέρωση μέσω του κυβερνητικού εταίρου, αλλά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έχει κρατήσει το στόμα του ερμητικά κλειστό.

Το άρθρο Η μάχη για το σύμφωνο σταθερότητας εμφανίστηκε πρώτα στο Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση. Τα γεγονότα τώρα.