Επιβιώνοντας με τα συσσίτια…

Από τη Σέβη Σαλαγιάννη ([email protected]) 

Με την κοινωνία να είναι σε ένα διαρκές τεστ αντοχής και τη στιγμή που έννοιες, όπως φτώχεια, ανεργία και μείωση αποδοχών έχουν ενταχθεί στο καθημερινό λεξιλόγιο, οι επισκέψεις στα συσσίτια για ένα πιάτο φαγητό αυξάνονται συνεχώς, με το προφίλ των ανθρώπων που αναζητούν βοήθεια να αποκτά νέα χαρακτηριστικά. Στις «παραδοσιακές» ευπαθείς ομάδες  έχουν ήδη προστεθεί άτομα που είδαν τη ζωή τους μέσα σε λίγα χρόνια

Ανθρώπους που δεν τους φτάνει ο μισθός ή η σύνταξη για να ζήσουν, ανθρώπους που έχασαν μέσα σε μια στιγμή τη δουλειά τους, μετανάστες, τοξικομανείς και άστεγους θα συναντήσει κανείς στο συσσίτιο του «Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ)». Ο χώρος του δήμου Αθηναίων ανοίγει τις πόρτες του για το πρωινό συσσίτιο στις 12:00, ωστόσο έξω από το χώρο μαζεύονται πολύ νωρίτερα αρκετοί άνθρωποι και περιμένουν στην ουρά, θέλοντας να εξασφαλίσουν πάση θυσία το καθημερινό τους γεύμα. Από τις περίπου 1.350 μερίδες που μοιράζονται σε καθημερινή βάση στο ΚΥΑΔΑ, καμία δεν πάει χαμένη: αντιθέτως, πολλοί είναι αυτοί που εκλιπαρούν για μια δεύτερη. Στον χώρο του δήμου Αθηναίων βρέθηκε η «Αττική free press» θέλοντας να αποτυπώσει μια όψη της πραγματικότητας των ανθρώπων που στερούνται τα «προς το ζην».

Αισθητή αύξηση του αριθμού των ατόμων

Μια επίσκεψη στο ΚΥΑΔΑ είναι αρκετή για να αποκτήσει κανείς μια εικόνα των επιπτώσεων των πολιτικών λιτότητας των τελευταίων χρόνων, οι οποίες έχουν διαλύσει τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Ο χώρος αποτελεί για μεγάλη μερίδα πολιτών, σανίδα σωτηρίας στον αγώνα της επιβίωσης, καθώς πίσω από τις πόρτες του, θα συναντήσει κανείς άστεγους, μετανάστες, τοξικομανείς αλλά και (νέο)πτωχούς πολίτες, οι οποίοι δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στη σκληρή πραγματικότητα.

Τα συσσίτια του ΚΥΑΔΑ είναι δύο: ένα πρωινό και ένα απογευματινό. Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος σίτισης του ΚΥΑΔΑ, Παναγιώτης Παυλόπουλος, «καθημερινά περνούν από το χώρο περίπου 1.200-1.300 άτομα. Χοντρικά οι 450-500 έρχονται το πρωί και οι υπόλοιποι στο απογευματινό συσσίτιο, όπου υπάρχει περισσότερη ζήτηση».

Χαρακτηριστικό στοιχείο που αποτυπώνει την κοινωνική εξαθλίωση, στην οποία έχει περιέλθει κομμάτι του πληθυσμού, είναι το γεγονός ότι ο αριθμός των ατόμων που περιμένει στην ουρά υπομονετικά για ένα πιάτο φαγητό έχει αυξηθεί αισθητά, σύμφωνα με τον κο Παυλόπουλο, περίπου κατά 20%. «Το Σαββατοκύριακο η κίνηση είναι αυξημένη και ο κόσμος πολύς. Αυτό συμβαίνει γιατί οι γύρω δήμοι δεν έχουν συσσίτια τις μέρες αυτές, οπότε οι άνθρωποι αναγκάζονται να έρθουν μέχρι εδώ για να φάνε», συμπληρώνει.

Το φαγητό στα συσσίτια δεν είναι κάθε μέρα το ίδιο, αλλάζει ανάλογα με τις δωρεές των εταιρειών. Ενδεικτικά, το «μενού» μιας μέρας μπορεί να είναι ένα μήλο, ένα κομμάτι ψωμί και μια κρέμα το πρωί και ένα πιάτο ψαρόσουπα το απόγευμα. Αν και στο κέντρο αλληλεγγύης θα περίμενε κανείς να συνα