Ένας αναμενόμενος συμβιβασμός

00:33 21/2/2015 - Πηγή: Attiki Press

Λιγότερο ή περισσότερο -και παρόλη την κινηματογραφικά ενορχηστρωμένη από τα ΜΜΕ αγωνία των τελευταίων ημερών- το συμβιβαστικό τελικό αποτέλεσμα στο Eurogroup ήταν αναμενόμενο, για όσους τουλάχιστον πιστεύουν ότι το αμοιβαίο συμφέρον είναι το ισχυρότερο κίνητρο σε αυτόν τον κόσμο.

Του Νίκου Καραμάνογλου

Το διακύβευμα ήταν μεγάλο και για τις δύο πλευρές και οι εκατέρωθεν κορώνες και αδιάλλακτες δηλώσεις του τελευταίου διαστήματος φαίνεται πως έγιναν περισσότερο για ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης της κάθε πλευράς παρά

για λόγους αρχών και θέσεων. Ναι, μπορεί η ελληνική πλευρά να αμφισβήτησε ευθέως την ευρωπαϊκή πρωτοκαθεδρία της Γερμανίας και τον γερμανικό μερκαντιλισμό, όπως εκφράζεται από την Μέρκελ, αλλά γνωρίζει καλά πως ο δρόμος εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ένας δρόμος μοναχικός και επικίνδυνος, ειδικά τη στιγμή που οι άλλοι μεγάλοι παίκτες της διεθνούς σκηνής φαίνονται αδύναμοι ή απρόθυμοι να μας συνδράμουν.

Από την άλλη οι Γερμανοί «τα ηδέα καλά νομίζουσι, τα δε ξυμφέροντα δίκαια», αλλά στο βάθος του πράγματος κατανοούν πως μια πιθανή ελληνική έξοδος θα σήμαινε πιθανότατα και την απαρχή του τέλους της ευρωζώνης. Παράλληλα, όσο και αν θέλουν να το παραβλέπουν, δεν μπορούν να παραγνωρίσουν τη γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας. Σημασία που αναβαθμίζεται με τη ρωσική κινητικότητα στη Μαύρη Θάλασσα, τον εκτροχιασμό της κατάστασης σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική και τα καραβάνια των προσφύγων που αναζητούν με κάθε μέσο και κάθε κίνδυνο τον ευρωπαϊκό παράδεισο.

Κάθε πλευρά, λοιπόν, είχε τους λόγους της να επιδεικνύει αδιάλλακτη στάση, ελπίδα όλων όμως ήταν ο συμβιβασμός. Ο συμβιβασμός, που ως έννοια υπάρχει στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βέβαια, θα μου πείτε, συμβιβασμός σημαίνει να τα βρούμε στη μέση και σίγουρα δεν έγινε κάτι τέτοιο. Όπως πάντα, η ουσία και η αλήθεια κρύβονται μετά τους πηχυαίους τίτλους, στα «ψιλά» γράμματα και τις λεπτομέρειες.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords