Είναι ωραία στην Κόλαση;

Οι αυτοκτονίες, από απελπισία κι όχι για λόγους τιμής, είναι ένα φαινόμενο του καιρού μας.

Από την Ηρώ Μητρούτσικου

Στο πρώτο του θεατρικό έργο με τίτλο «Η Αυτοκτονία μου», έναν τίτλο που ακούγεται σαν «Η βιογραφία μου» αλλά πιο πεσιμιστικό, ο Δημήτρης Κατσιμίρης αναρωτιέται με χιούμορ και σαρκασμό « Πού πηγαίνει ο άνθρωπος όταν αυτοκτονεί; Στον Παράδεισο; Στην Κόλαση; Kαι είναι ωραία;».

“Η Αυτοκτονία μου”

Πώς αφηγείται κάποιος

την, μετά την αυτοχειρία, ζωή του; Είναι έργο επιστημονικής φαντασίας; Όχι. Μελόδραμα; Ούτε κατά διάννοια… Είναι πεσιμιστικό έργο; Καθόλου! Κι αυτό γιατί όλο εκτυλίσσεται μετά θάνατον… Εξάλλου, η μοναδική στιγμή που βλέπουμε την επίγεια ζωή είναι όταν ο αποθανών, παρακολουθώντας το δελτίο ειδήσεων, βλέπει τις δηλώσεις των κοντινών του για την αυτοκτονία του και σκάει στα γέλια… Επομένως είναι ένα θέμα βαρύ, που, όμως, ο δημιουργός του κατόρθωσε να το χειριστεί έτσι ώστε να πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία!

Η παράσταση ξεκινάει την στιγμή που ο πρωταγωνιστής «ξυπνάει» στην μετά θάνατον ζωή… Το πρόβλημά του είναι ότι ξαναξυπνάει στο δωμάτιο του!
Ευτυχώς, όμως, γρήγορα, μια αινιγματική γυναίκα εισβάλλει στο δωμάτιο και τον πληροφορεί ότι τα κατάφερε, ότι πέθανε κι ότι βρίσκεται τελικά στην Κόλαση. Αυτή η όμορφη γυναίκα, ντυμένη στα κόκκινα, είναι ο διάβολος ή είναι η μαμά-Tερέζα των αυτόχειρων;

Ο πρωταγωνιστής πληροφορείται ότι κάθε αυτόχειρας έχει το δικό του δωμάτιο στην κόλαση, το όποιο είναι ίδιο ακριβώς με το μέρος στο οποίο αυτοκτόνησε κι ότι το διπλανό δωμάτιο είναι ολόκληρο δάσος, ενώ αυτός βρίσκεται στο κρεβάτι στο οποίο έθεσε τέρμα στην ζωή του… Μια νέα ζωή, λοιπόν, ξεκινά τώρα στην Κόλαση και κάθε μέρα δέχεται την επίσκεψη αυτής της γυναίκας, η οποία παίρνει διάφορους ρόλους, ανάλογα με τις ανάγκες της στιγμής ή με τις επιθυμίες του κάθε αυτόχειρα! Βρίσκει, όμως, όσα του έλειπαν στη γη κυρίως σε συναισθηματικό επίπεδο; Ήταν, τελικά, σωστή η επιλογή του να θέση τέρμα στην ζωή του;

Ο συγγραφέας, που εκτός από ηθοποιός είναι και κοινωνικός λειτουργός, λέει:
«Πίσω από μία αυτοκτονία είναι δύσκολο να βρεις τα αίτια και τους λόγους της. Μπορείς μόνο να κάνεις υποθέσεις. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, πολύ απλά γιατί κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Μία βεβαιότητα όμως, δική μου τουλάχιστον, είναι πως όλοι αυτοί οι »ευαίσθητοι» αυτόχειρες εξαπατήθηκαν από κάποιον που τους έπεισε πως η ζωή δεν αξίζει. Αυτός ο κάποιος είναι τις περισσότερες φορές ο ίδιος μας ο εαυτός».

Μια παράσταση απλή, με χιούμορ, ειρωνεία και διάθεση σαρκασμού, κρύβοντας όμως πίσω από τα λόγια νοήματα. Τελικά, ο πρωταγωνιστής την επικοινωνία που δεν βρήκε στην ζωή, καταφέρνει να την βρει στην Κόλαση; Είναι όντως υπέροχα στην Κόλαση, όπως επαναλαμβάνει με χαρά τις πρώτες ήμερες της διαμονής του εκεί;

Η σκηνή του Φάμπρικα έχει, κυριολεκτικά, μετατραπεί σε ένα νεανικό δωμάτιο (σκηνοθεσία- σκηνικός χώρος : Δημήτρης Σταμούλης), με κρεβάτι, γραφείο, τηλεόραση και βιβλιοθήκη και οι δυο πρωταγωνιστές (Χρυσόθεμις Αμανατίδη , Δ.Κατσιμίρης ) κινούνται μέσα σε αυτό με άνεση. Ο τεχνοχώρος Φάμπρικα (www.fabricaathens.gr ) είναι ένα σχετικά καινούριο θέατρο που δίνει ευκαιρίες σε πολλούς νέους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν την δουλειά τους. Όπως και το καφέ Φάμπρικα, που βρίσκεται ακριβώς από πάνω, είναι δυο χώροι που δημιουργήθηκαν από ηθοποιούς, διαθέτουν χαμηλές τιμές και βασίζονται κατά αποκλειστικότητα στην ιδέα του χειροποίητου και ανακυκλώσιμου. Μαδέρια και γρανάζια μετατράπηκαν σε τραπέζια, πολύχρωμα βαρέλια σε καναπέδες, καρούλια από καλώδια της ΔΕΗ που μετασχηματίστηκαν σε αναπαυτικές κουνιστές καρέκλες, σακιά των ΕΛΤΑ αποτελούν τα μαξιλάρια στα καθίσματα του θεάτρου…

Η παράσταση θα παίζεται γι άλλα δυο Παρασκευοσάββατα στις 9:30 μ.μ.

Τεχνοχώρος Φάμπρικα
Μεγ. Αλεξάνδρου 125 (3΄από το μετρό Κεραμεικός)
2103411651 – 6937686795
Παρασκευή και Σάββατο, 9:30 μ.μ
10 και 5 ευρώ.