Αποζημίωση 200.000 ευρώ σε συγγενείς εργαζόμενου στο δήμο Κερατσινίου

Την καταβολή του ποσού των 200.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης, σε συγγενείς εργαζομένου στον δήμο, αποφάσισε το Α’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με την υπ΄ αριθμ. 3041/2014 απόφασή του υποχρεώνει τον Δήμο Κερατσινίου – Δραπετσώνας να πληρώσει το σχετικό ποσό, καθώς ο δημοτικός υπάλληλος προσβλήθηκε από αμιάντωση, το διάστημα κατά το οποίο εργαζόταν σε χώρο που είχε σκεπή από αμίαντο και δεν είχε ληφθεί κανένα μέτρο ασφαλείας από την πλευρά του δήμου.

Το ΣτΕ ερμηνεύοντας την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται

η εμπορία και χρήση αμιάντου σε κάθε μορφή του, δικαίωσε τον εν λόγω εργάτη και επιδίκασε το ποσό των 200.000 στους συγγενείς του, καθώς απεβίωσε ενώ η υπόθεσή του εκκρεμούσε ενώπιον των δικαστηρίων.

Ο δημοτικός υπάλληλος είχε προσληφθεί το 1979 ως εργάτης του συνεργείου καθαριότητας. Το 1984 μετακινήθηκε στη θέση τεχνίτη ξυλουργού. Ωστόσο κρίθηκε ανίκανος προς εργασία σε ποσοστό 67% λόγω στεφανιαίος νόσου, πνευμονικής ίνωσης (αμιάντωσης) και σακχαρώδους διαβήτη. Το 2002 απολύθηκε από τον δήμο λόγω της νόσου, κατόπιν σύμφωνης γνωμοδότησης του υπηρεσιακού συμβουλίου. Ο εν λόγω εργαζόμενος συμμετείχε μαζί με συναδέλφους του στην κατασκευή του ξυλουργείου και σιδηρουργείου του δήμου. Η κατασκευή της σκεπής του ξυλουργείου έγινε από πλάκες αμιάντου, το όποιο το έκοβαν και τοποθετούσαν χωρίς τη λήψη κανενός προστατευτικού μέτρου (στολές, μάσκες, κλπ). Ο εργαζόμενος μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του ξυλουργείου, το 1981, εργαζόταν μέσα σε αυτό, χωρίς ο δήμος να ενημερώσει για την προστασία των εργαζομένων από τον αμίαντο. Όπως αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ, η αντικατάσταση της σκεπής από αμίαντο είχε ζητηθεί από το 1990, αλλά ο δήμος δεν ανταποκρίθηκε. Σύμφωνα πάντα με τη δικαστική απόφαση, το 2000, παρά το γεγονός ότι για τον επίμαχο εργαζόμενο υπήρχε η διάγνωση της αμιάντωσης, αλλά και η γνωμοδότηση του γιατρού εργασίας για αλλαγή θέσης εργασίας, αυτό δεν έγινε.