Απαγόρευση θήρας στη Χίο ζητά η Πανελλαδική Φιλοζωική Ομοσπονδία

Με επιστολή της προς την εισαγγελέα Πρωτοδικών Χίου και την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου η Πανελλαδική Φιλοζωική & Περιβαλλοντική Ομοσπονδία ζητά την απαγόρευση της θήρας στη Χίο για χρονικό διάστημα τουλάχιστον πέντε ετών, προκειμένου να ανακάμψει η πανίδα, που έχει υποστεί βαρύτατο πλήγμα από την καταστροφική πυρκαγιά. Ειδικότερα, στη σχετική επιστολή αναφέρονται τα κάτωθι:

«Aξιότιμη κυρία Εισαγγελέα,

Ζητούμε την παρέμβασή σας ώστε να σταματήσει η θήρα στο νησί της Χίου τουλάχιστον για χρονικό διάστημα πέντε (5) ετών, έως ότου

ανακουφιστεί η πανίδα που έχει υποστεί βαρύτατο πλήγμα μετά την καταστροφική πυρκαγιά που έκαψε πάνω από 150.000 στρέμματα. Σύμφωνα με επίσημο απολογισμό πρόκειται για τη μεγαλύτερη καταστροφή της Χίου μετά το σεισμό του 1881 (Δήμαρχος Χίου) αλλά και το ολοκαύτωμα που προξένησαν οι ορδές των Οθωμανών το 1822 (Γιάννης Μακριδάκης, συγγραφέας).

Η Διεύθυνση Δασών αρχικά επέτρεψε το κυνήγι στη Βόρεια Χίο, εκεί που έχουν καταφύγει όσα ζώα έχουν γλυτώσει από τις φλόγες, όμως αυτό προκάλεσε την κατακραυγή των πολιτών κι έτσι η Δ.Δ. αναγκάστηκε να απαγορεύσει το κυνήγι σε όλο το νησί για μια εβδομάδα (!).

Σύμφωνα με τη δήλωση του Περιβαλλοντολογικού Συλλόγου Χίου « Έλιξ» - η οποία μας άφησε άφωνους - κατά τις πρόσφατες και απολύτως καταστροφικές πυρκαγιές στο νησί κάποιοι «κυνηγοί» καραδωκούσαν στα όρια των κεκαυμένων πυροβολώντας όσα κατ' αυτούς «θηράματα» προσπαθούσαν να διαφύγουν από τις φλόγες και τους καπνούς. Η νομιμοποιητική μάλιστα δικαιολογία ήταν πως άρχισε μόλις η επίσημη κυνηγητική περίοδος (!). Τέτοιου είδους συμπεριφορές εκτός του ότι καταξευτιλίζουν τη χώρα διεθνώς - περισσότερο από οποιεσδήποτε καρτουνίστικες πράξεις ή συγκαλήψεις φοροδιαφυγής στα τουριστικά θέρετρα – αποτελούν και προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αναρωτιόμαστε ως πότε οι πολιτικοί θα είναι δέσμιοι αυτού του συνεχούς ψηφοθηρικού φλέρτ προς τις παντοίες ενώσεις κυνηγών. Ο ίδιος ο Υπουργός Ναυτιλίας δήλωσε: «Αυτή τη στιγμή κρινόμαστε όλοι. Όσοι κάνουν μικροπολιτική πάνω στις στάχτες κρίνονται και αυτοί».

Οι πυρκαγιές έκαψαν υπερβολικά μεγάλες εκτάσεις, με αποτέλεσμα να μειωθεί σημαντικά ο πληθυσμός των ειδών. Εκτός αυτού, τα ζώα τώρα απειλούνται εκ νέου από το ανεξέλεγκτο κυνήγι που διεξάγεται κάθε χρόνο (αρχής γενησομένης μετά τις 15 Αυγούστου), το στρες, την έλλειψη καταφυγίων και τροφής και τη διατάραξη του οικοσυστήματος. Όπως είναι φυσικό, όσα ζώα μπόρεσαν να διαφύγουν από τις φωτιές, π.χ. πέρδικες, λαγοί και άλλα «θηρεύσιμα» είδη αναζητούν καταφύγιο σε γειτονικές περιοχές, που όμως έχουν απομείνει πλέον ελάχιστες. Σε περίπτωση που κυνηγηθούν μπορεί να υπάρξει έως και εξαφάνιση του πληθυσμού τους.

Εκτός της δυσχερούς αναζήτησης νέου καταφυγίου, τα ζώα με δυσκολία μπορούν να αναζητήσουν τροφή, εφόσον μια από τις πολλές επιπτώσεις των πυρκαγιών είναι η αλλαγή της σύνθεσης της βλάστησης και, κατά συνέπεια, η αλλαγή της σύνθεσης της τροφής. Οι επιπτώσεις στην πανίδα συνδέονται άμεσα µε τις αλλαγές