Ανταπόκριση από το Bob Festival (όλες οι ημέρες μια-μια)

To Bob festival (www.bobfestival.gr ) είναι πια ένα θεατρικό γεγονός, που αναμένουν κάθε Μάιο οι θεατρόφιλοι. Δημιουργήθηκε πριν οχτώ χρόνια από την θεατρική ομάδα AbOvo με σκοπό να περιλαμβάνει και να παρουσιάζει τις καλύτερες νεανικές παραστάσεις που παίχτηκαν τη θεατρική σεζόν που μας πέρασε.

Από την Ηρώ Μητρούτσικου

Τότε, οι νεανικές παραστάσεις και ειδικά αυτές που απευθύνονταν σε πιο νεανικό κοινό ήταν πολύ λιγότερες

Εκτός από τις καλύτερες παραστάσεις, πια, στο φεστιβάλ παρουσιάζονται και πρεμιέρες νέων ομάδων καθώς και προπαραστάσεις (δηλαδή work in progress που θα δουλευτούνε κι άλλο και θα παρουσιαστούνε ξανά στο κοινό, την νέα χρονιά, πιο ολοκληρωμένες), stand up, παραστάσεις αυτοσχεδιασμού, συναυλίες κ.α.

Το φεστιβάλ λαμβάνει χώρα, και φέτος, στο Bios (Πειραιώς 84), από τις 4 ως τις 10 Μαΐου, με πολλές παραστάσεις καθημερινά!

Κατά τον τρίτο χρόνο του φεστιβάλ, δημιουργήθηκε και ο “διαγωνισμός Scratch night”, αρωγός για θεατρικά φιντανάκια…

Νέες ομάδες -ακόμα και παιδιά που τώρα αποφοιτούν από δραματικές σχολές- μπορούν να παρουσιάσουν τη δική τους μικρή θεατρική πρόταση (η οποία δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί), είτε είναι devised, είτε όχι, να διαγωνιστούν με άλλες νεανικές ομάδες και ενδεχομένως να κερδίσουν όχι μόνο ένα χρηματικό ποσό (500€), αλλά και την παραχώρηση του θεάτρου για 10 παραστάσεις τον Σεπτέμβριο, σεμινάριο δραματουργίας-παραγωγής από τους ίδιους τους AbΟvo, καθώς και την “επικοινωνία” της παράστασης.

Οι καλύτερες ομάδες ανακηρύσσονται φιναλίστ και λαμβάνουν μέρος στον τελικό γύρο που θα αναδείξει (την τελευταία μέρα) τον τελικό νικητή, με ψηφοφορία θεατών και διοργανωτών. Η νικήτρια ομάδα θα κερδίσει το διπλό έπαθλο με την υποχρέωση να εξελίξει αυτό το 15λεπτο σε μια ωριαία παράσταση!

https://www.facebook.com/BobTheatreFestival

Ας δούμε λοιπόν τί συνέβη κάθε μέρα αυτής της μεγάλης θεατρικής γιορτής:

7η ΗΜΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (Κυριακή 10.5.2015)

Τελευταία μέρα του φεστιβάλ και πιο φορτισμένη, καθώς παρουσιάζεται ο τελικός των Scratch, έξι διαφορετικές παραστάσεις και στο τέλος ακολουθεί το καθιερωμένο πάρτυ και η ανακοίνωση των νικητών του διαγωνισμού Scratch Night.

Ξαναπαρουσιάζονται κάποιες παραστάσεις που είδαμε εχτές:

18:00 “Bloom”, 19:00 + 21.00 “The Oh Fuck Moment”, 20:00 “Στροφορμή” (work in progress), αλλά ας δούμε τα αποτέλεσμα του τελικού των Scratch και την παράσταση παίχτηκε πριν από αυτό τον διαγωνισμό και ήταν εξαιρετική!

* Οι Ακαταμάχητοι Λεβέντες – Η Τελική Αναμέτρηση, Μέρος Α’,

Μία παράσταση που έχω λατρέψει και την ξαναείδα με μεγάλη χαρά. Η ομάδα “επίPlay” αποτελείται από τρεις ηθοποιούς-χορευτές που κάνουν τα πάντα πάνω στην σκηνή!

Πρόκειται για μια παρωδία τηλεοπτικής σειράς κατασκοπείας, μια αυτοσχεδιαστική διήγηση μόνο με κίνηση. Η ομάδα καταφέρνει να μεταφέρει στην θεατρική σκηνή cartoons ή σειρές κόμικς ή κινηματογραφικές χολυγουντιανές υπερπαραγωγές βασισμένες στην περιπέτεια και την δράση, παρωδώντας τες ή θυμίζοντας ακόμα και b-movies κι όλα αυτά με την τεχνική της παντομίμας!

Οι τρεις αδιάφθοροι ήρωες που στόχος τους είναι να σώσουν τον κόσμο από τα σατανικά σχέδια του Δρ. Κακούργου(ή μήπως όχι;), δεν είναι άλλοι από την ομάδα «Ακαταμάχητοι λεβέντες» και ακούν στα κωδικά ονόματα: «Αγέρωχο Πάντα» (Αυγουστίνος Κούμουλος), «Μπλε κορμοράνος» (Αλέξανδρος Πέρρος) και η γυναίκα της παρέας, «Ατσάλινη πεταλούδα» (Μαρίνα Κουτρούμπα)! O ένας ψηλός, ωραίος και δεξιοτέχνης αλλά υστερεί σε ευφυΐα, ενώ η Πεταλούδα και το Πάντα είναι μικροί μόνο στο μάτι, καθώς, ότι τους λείπει από μπόι, το κερδίζουν σε θάρρος και μυαλό…

Οι 3 συνεργάτες να σκαρφαλώνουν με σκοινιά σε έναν ουρανοξύστη, βρίσκονται σε διαφορετικά μήκη και πλάτη, καταφέρουν τα πάντα, κινούνται παντού, πάνω κάτω και πλαγίως, είναι εξοπλισμένοι με τα πάντα (βλέπουμε σκηνή και με γυαλιά νυχτερινής οράσεως) και καταφέρνουν να περάσουν από παντού, ακόμα κι από ακτίνες λέιζερ! Ο ένας πότε-πότε φέρνει λίγο και στον Αστυνόμο Σαΐνι, αλλά πάντα καταφέρουν να φέρουν εις πέρας τις αποστολές που τους ανατίθενται για την υπεράσπιση του καλού.

Το επεισόδιο θα διακοπεί για διαφημίσεις, τις οποίες το κοινό παρακολουθεί ζωντανά, θα συνεχίσει με καταδίωξη, όπου χρησιμοποιούν μέχρι και ελικόπτερο, και φτάνοντας στο τέλος του επεισοδίου μια επικίνδυνη συνωμοσία θα αποκαλυφθεί!

Πρόκειται για μια τρελή αυτοσχεδιαστική, κωμική περιπέτεια με απίστευτους σωματικούς ελιγμούς και το κοινό μένει άναυδο, γελάει ασταμάτητα και χειροκροτάει, καθώς η ενέργεια των ηθοποιών είναι στο κόκκινο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό αυτής της εκπληκτικής παράστασης. Ταιριαστή μουσική (Νίκος Τσέκος)και σφικτή σκηνοθεσία (Δ.Δεγαΐτης). Η παράσταση παιζόταν τον χειμώνα στο θέατρο Επί Κολωνώ και για του χρόνου ετοιμάζεται το δεύτερο μέρος. Μην το χάσετε…

Δείτε το βίντεο www.epiplay.gr

Περισσότερα: http://attikipress.gr/sirial-drasis-se-aristotexnikes-parastaseis-somatikou-theatrou/

* Exit

Δύο περίεργες καρέκλες-δεσμά και δυο ηθοποιοί, που είναι και μητέρες και σύζυγοι, μιλούν για τις εμπειρίες τους, τα καλά και τα κακά της καθημερινότητάς τους. Δύο γυναικεία σώματα, εγκλωβισμένα σε ένα αδιέξοδο παρόν, ακινητοποιημένες σαν να παγιδεύτηκαν και αναζητούν την έξοδο. Τo σώμα αδρανεί, ενώ το μυαλό και το συναίσθημα δουλεύουν ακατάπαυστα, ανασυνθέτουν τις εικόνες του παρελθόντος, παιδική ηλικία, σεξουαλική ταυτότητα, δέσμευση με το άλλο φύλο, εγκυμοσύνη, γέννηση των παιδιών τους. Ο Κώστας Φιλίππογλου με την βοήθεια της Σοφίας Πάσχου σκηνοθετούν πραγματικές ιστορίες της Μαρκέλλας Φανού και της Ελένης Καψαμπέλη. Μια ωραία ιδέα που όμως κάπου έχασε στην υλοποίησή της. Ωστόσο, μην νομίσετε ότι απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό! Μπορεί να μην είμαστε όλοι μάνες ή όλοι γυναίκες, αλλά σίγουρα όλοι υπήρξαμε παιδιά κάποιας μάνας!

* Τα Αποτελέσματα του Τελικού του διαγωνισμού Scratch Night

1)«Η ιστορία θα είναι πάντα η ίδια, τίποτα δεν θα την απογοητεύει»

-Από τον πέμπτο στίχο κιόλας Φάλτσοι, ψήφοι 58,5%

2) «ΜΟΝΟ-ΛΟΓΟΣ» – Gum Art, ψήφοι 56,6%

3) «Το Όνειρο του Σολωμού» – ρΟΟ, ψήφοι 53,8%

4) «Πηγαινέλα» – ΜάΣΚα, ψήφοι 49,6%

5) «Stringless» – Jinx , ψήφοι 34,5%

Οι τρεις πρώτες ομάδες κινήθηκαν με πολύ μικρή διαφορά, της τάξεως του 2%.

Στο ρόλο του κριτή ήταν το ίδιο το κοινό του Φεστιβάλ. Η ψηφοφορία, όμως, του τελικού είναι λίγο διαφορετική. Λαμβάνεται υπόψιν κατά το 1/3 το ποσοστό των ψήφων του κοινού στον τελικό, το άλλο ένα 1/3 είναι το ποσοστό των ψήφων του κοινού κατά τον προκριματικό και τον ημιτελικό και το υπόλοιπο 1/3 είναι οι ψήφοι της κριτικής επιτροπής!

ΝΙΚΗΤΕΣ-ΕΠΑΘΛΑ:

Η νικήτρια ομάδα “Από τον πέμπτο στίχο κιόλας Φάλτσοι” (το όνομα εμπνευσμένο από μία σημείωση του Σεφέρη, σχολιάζοντας ο ίδιος ένα ποίημά του), η επταμελής Θεσσαλονικιώτικη ομάδα με τον μονόκερο και τις κόκκινες κλοουνίστικες μύτες, κερδίζει 500€ για έξοδα παραγωγής και ένα σεμινάριο παραγωγής και δραματουργίας από τους AbOvo, ώστε να ενταχθεί, με την ολοκληρωμένη της πια, ωριαία παράσταση στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του BIOS.

Η δεύτερη ομάδα όμως, “Gum Art” με το Scratch: «ΜΟΝΟ-ΛΟΓΟΣ», κερδίζει και αυτή, καθώς δέχτηκε πρόταση συνεργασίας από το θέατρο Άβατον για να παρουσιάσει εκεί, τον χειμώνα, την ολοκληρωμένη της παράσταση!

Πιθανόν και η τρίτη ομάδα “Ροο”, για την οποία έγραψα από την πρώτη ημέρα, που παρουσίασε μια ιστορία ενός σολωμού, θα δεχτεί πρόταση συνεργασίας.

* Πάρτι Λήξης

Το Βob festival πάντα κλείνει μια συναυλία –λίγο μετά τα μεσάνυχτα- και πάρτυ με ελεύθερη είσοδο. Το φετινό, όμως, πάρτυ-συναυλία δεν είχε προηγούμενο!

Δύο γνωστοί ηθοποιοί, ο Σίμος Κακάλας (σκηνοθέτης της θεατρικής ομάδας «Χώρος» που έκανε την «Γκόλφω directors cut», το “Λιωμένο Βούτυρο” κ.α.) και ο Γιώργος Παπαγεωργίου (“I will survive” κ.α.) κατάφεραν να μετατρέψουν σε «μπουζουκλερί» το πάρτυ λήξης του φετινού φεστιβάλ. Στο Bios δεν έχει ακουστεί ποτέ σκυλάδικο και αυτή την Κυριακή γέμισε με γαρίφαλα, ψεύτικα χαρτονομίσματα, ενώ εθελοντές του φεστιβάλ υποδύονταν λουλουδούδες και μαυροφορεμένους μπράβους…

Το «Σκυλάδικο» είναι μια παράσταση-συναυλία που παίχτηκε στο “Θέατρο Πόρτα”, ως διαδραστικό post-σκυλάδικο βαριετέ. Οι δύο ηθοποιοί και μουσικοί ερμηνεύουν με τον δικό τους τρόπο γνωστές λαϊκές επιτυχίες με μόνους συμμάχους ένα ακορντεόν κι ένα γιουκαλίλι! Μετά από μια εβδομάδα αφιερωμένη αποκλειστικά στο θέατρο(!!!) το κοινό ξεφάντωσε τόσο σε σημείο που μετέτρεψε τη μεγάλη σκηνή του Βios σε πίστα!

Στην περσινή γιορτή λήξης είχε εμφανιστεί πάλι ο Γιώργος Παπαγεωργίου με το συγκρότημά του: “Polkar”.

Βίντεο από το ξέφρενο πάρτυ -αλλά και από κάθε ημέρα του Bob festival ξεχωριστά- μπορείτε να αναζητήσετε στο youtube, ξεκινώντας από εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=7ybTysg9aKg

Άντε και του χρόνου με πολλές ακόμα δημιουργικές ημέρες

6η ΗΜΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (Σάββατο 9.5.2015)

Προτελευταία μέρα του Bob festival και είναι η μόνη μέρα που δεν περιλαμβάνει διαγωνισμό Scratch. Ωστόσο παίζονται επτά παραστάσεις μέσα στην ίδια ημέρα (η μία μάλιστα διπλή, λόγω του περιορισμένου αριθμού θεατών, ενώ η τελευταία είναι μεταμεσονύκτια) και στα τρία επίπεδα του Bios!

* Για το «Δύο μεγάλες Rock Punk Μύτες» του Χάρη Χιώτη έγραψα την πρώτη ημέρα και ελπίζω σε μια πιο σαφή ματιά της…

* Σερβίς

“Μας ρώτησαν κάποτε τί θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε. Δύο κορίτσια απάντησαν: «θέλουμε να ακούμε κασέτες με τα αγαπημένα μας τραγούδια. Για πάντα.» Κι έτσι κι έγινε…”

Μία παράσταση work in progress για την μουσική και για εκείνη την στιγμή της απόλυτης συγκέντρωσης πριν χτυπήσεις το σερβίς!

Παίζουν και σκηνοθετούν: Κατερίνα Μαυρογεώργη & Δανάη Επιθυμιάδη.

* Bloom

Η ομάδα Cheek-Bones μετά τις παραστάσεις “Το Αγόρι που Κλώτσαγε” (με την οποία κέρδισε το πρώτο Scratch), “Ένας Κόμης στον Άδη”, “Οι Παίκτες” και “Πυρηνική Οικογένεια” αυτή τη φορά συνεργάζεται με τον σκηνοθέτη των AbOvo Γιάννη Σαρακατσάνη και το αποτέλεσμα είναι μια devised παράσταση που εξερευνά με χιούμορ τον κακοτράχαλο δρόμο της γυναικείας ενηλικίωσης.

Τί είναι αυτό που παθαίνουν τα κορίτσια καθώς πλησιάζουν τα τριάντα και κάνουν …μπλουμ στα βαθιά νερά της ενήλικης ζωής; Τί συμβαίνει στις δυο ηρωίδες με τα λουλουδένια ονόματα; Η ζωή τους σίγουρα δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα! Θα πνιγούν (μπλουμ) ή θα καταφέρουν να ανθίσουν (bloom);

Η Εύη Δόβελου και η Αγγέλικα Σταυροπούλου παίζουν πολλαπλούς ρόλους, ανδρικούς και γυναικείους, περνούν από διάφορες καταστάσεις που όλοι μας έχουμε βιώσει, ή θα βιώσουμε σύντομα, και με τσαχπινιά κερδίζουν το κοινό. Πανέξυπνη και κωμική η λύση για τη σήμανση του κάθε ρόλου, ενώ το σκηνικό αποτελείται από γκαζόν και γλάστρες για καθίσματα!

* Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης

Μετά τη συζήτηση πάνω στο θέμα της πολιτισμικής συμφιλίωσης και τις προκαταλήψεις που άνοιξε η εκπληκτική παράσταση “Μια Γιορτή στου Νουριάν” (μεταφραστής και των δύο ο Βασ.Κουκαλάνι) έρχεται -από την ίδια ομάδα (Συντεχνία του Γέλιου)- ένα έργο για αλληλοϋποστήριξη και την αλληλεγγύη μεταξύ των παιδιών, της απελευθέρωσης της φαντασίας, το δικαίωμα στο παιχνίδι και την παρότρυνση στη συνδημιουργία.

Τέσσερα φιλαράκια μεταμορφώνουν την αφιλόξενη αστική γειτονιά τους σε ένα απέραντο φανταστικό παιχνιδότοπο, με οδηγό την φαντασία και μότο: “Ένας ίσον κανένας”!

Μια παράσταση για παιδιά δημοτικού αλλά και μεγάλους, σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ και μουσική Φοίβου Δεληβοριά. Και οι δυο παραστάσεις θα παιχτούν την επόμενη σεζόν στο “Σύγχρονο θέατρο”. Μην τις χάσετε!

Παίζουν: Πολυξένη Ακλίδη, Βασίλης Κουκαλάνι (Χάρης Χαραλάμπους), Δημήτρης Μυλωνάς, Πέτρος Σπυρόπουλος, Νάνσυ Σιδέρη, Μιχάλης Τιτόπουλος.

* The Oh Fuck Moment

Γύρω από ένα τραπέζι 20 θεατές που πίνουν τσάι και δυο ηθοποιοί καθισμένοι μαζί τους μοιράζονται τα λάθη και τις βλακείες που έκαναν στο παρελθόν και προτρέπουν και τους θεατές να γράψουν “ γκάφα” ή κάτι πιο σοβαρό από αυτά που ίσως έχουν κάνει (π.χ. να δώσουν σε κάποιον, καταλάθος, να πιεί χλωρίνη ή…).

Η περφόρμανς είναι μια σύλληψη των Chris Thorpe και Hannah Jane Walker, βραβεύτηκε στο Fringe First στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου το 2011 και φέτος σκηνοθετήθηκε εδώ, από την Γαβριέλλα Τριανταφύλλη. Το αρχικό κείμενο εμπλουτίστηκε και με προσωπικές γκάφες των ηθοποιών Χάρη Αττώνη και Γιούλας Μπούνταλη και στο τέλος καλείται και το κοινό να πάρει μέρος!

Η περφόρμανς παιζόταν τον χειμώνα στο καφέ του πρώτου ορόφου του Bios και επαναλαμβάνεται στον ίδιο χώρο στα πλαίσια στο Bob festival με δυο διπλές παραστάσεις το Σάββατο και την Κυριακή, ώστε να δοθεί η ευκαιρία να το δουν άλλοι 80 τυχεροί!

* Όλα τα Μανιτάρια τρώγονται [αν και ορισμένα μόνο μία φορά]

Η ομάδα “4Frontal” εξακολουθεί να διαλέγει περίεργα και ιδιαίτερα κείμενα. Μετά το βιβλίο «Ο Μουνής» της Λένας Κιτσοπούλου που έκανε παράσταση πέρυσι και με αυτή συμμετείχε στο περσινό Bob festival, φέτος, πάλι σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη, διαλέγει κομμάτια από το βιβλίο του Ερβέ Λε Τελιέ με αυτόν τον, επίσης, περίεργο τίτλο. Η δεύτερη πιο συχνή ερώτηση που απευθύνουμε σε κάποιον, το: “Τί σκέφτεσαι;”, ενώ η πιο συνηθισμένη απάντηση είναι: “Τίποτα”. Αυτή η ερώτηση γίνεται το μότο της παράστασης!

Τί θα γινόταν αν απαντούσαμε στο “τι σκέφτεσαι” με αφοπλιστική ειλικρίνεια;

Παίζουν: Σταύρος Γιαννουλάδης, Θανάσης Ζερίτης, Ελένη Κουτσιούμπα, Νεφέλη Μαϊστράλη, Αριστέα Σταφυλαράκη.

* Celebrity Stand-up comedy Night

Μπορείς να μετατρέψεις καταξιωμένους ηθοποιούς σε stand- up comedians; Εννοείται!

Σε 10 ώρες; Χμμμ…

Στο πλαίσιο του Bob Theatre Festival, ο Λάμπρος Φισφής παρέδωσε ένα 10ωρο σεμινάριο stand-up comedy σε γνωστούς ηθοποιούς, οι οποίοι όμως δεν έχουν καμία σχετική πείρα. Το σεμινάριο αυτό έχει πραγματοποιηθεί με επιτυχία, πάνω από 10 φορές, σε 3 χώρες και έχει δώσει το ξεκίνημα σε περισσότερους από 120 ερασιτέχνες κωμικούς.

Το stand-up στην Ελλάδα έχει αρχίσει να εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια και να μπαίνουν πολλοί νέοι στον χορό. Το στοίχημα ήταν να δούμε αν οι 9 Έλληνες κωμικοί ηθοποιοί θα τα καταφέρουν…

Την βραδιά άνοιξε ο ίδιος ο Λάμπρος Φισφής –λίγο μετά τα μεσάνυχτα- με ένα κομμάτι από το δικό του σε stand- up show που παρουσίαζε τον χειμώνα στο Half note (http://attikipress.gr/o-polipragmon-komikos-fisfis/ ).

Οι 9 «τυχεροί» ηθοποιοί είναι (με αλφαβητική σειρά): Μάγια Ανδρέου, Εύη Δόβελου, Ελένη Κουτσιούμπα, Μάρκος Μπούγιας, Γιώργος Παπαγεωργίου, Αρετή Πασχάλη, Αλεξάνδρα Ούστα, Γιάννης Σαρακατσάνης, Έλενα Τριανταφύλλου.

Η παράσταση καταχειροκροτήθηκε και ακολούθησε ποτό στην ταράτσα, αναμένοντας την τελευταία και συναρπαστικότερη μέρα του φεστιβάλ!

5η ΗΜΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (Παρασκευή 8.5.2015)

Οι υπόλοιπες πέντε από τις ομάδες που προκρίθηκαν με την ψήφο του κοινού στους προκριματικούς:

* 2ος Ημιτελικός Scratch Night

1) «Το Όνειρο του Σολωμού» – ρΟΟ, ψήφοι 55%

2) «Το άγριο δείπνο των γονιών μου» – Οίστρος, ψήφοι 50%

3) «S-chorus» – Μηδέν Θετικό, ψήφοι 28%

4) «Οιστρογόνο 2 Οξυγόνο» – Λμδ, ψήφοι 24%

5) «Snap» – Pic nic, ψήφοι 23%

«Το όνειρο του Σολωμού» -η παράσταση δυο κοριτσιών που λάτρεψα- βγήκε και αυτή την φορά, δικαίως, πρώτη στις προτιμήσεις του κοινού κι εγώ παρακολούθησα για δεύτερη φορά, με μεγάλη χαρά, τις περιπέτειες του Διονύσιου, του Σολωμού!

Ο τελικός που θα αναδείξει την νικήτρια ομάδα θα διεξαχθεί, όπως πάντα, την τελευταία μέρα του φεστιβάλ.

* MetamMorfosis

Για την εξαιρετική ομάδα Splish-Splash (που ιδρύθηκε το 2003) έχω ξαναγράψει στο παρελθόν. Δεν υπάρχει περίπτωση να δεις κάτι από τους Σπλις-Σπλας και να είναι κακό ή μη δουλεμένο στην εντέλεια. Συνήθως αντλούν την έμπνευσή τους από τον κινηματογράφο (“Draculam”, “Mr D”, «M for little Man», “The Phantom Of the OMpera”, “ScarMface”, “Framkenstein”, “Zam Dark”, “Nomsferatu”, “Jack the rimper”) αποδίδοντας τα έργα σουρεαλιστικά, χωρίς λόγο και με ιδιαίτερη σκηνοθεσία που απαιτεί τη χρήση του σώματος, τις εκφράσεις του προσώπου και τη σωματική μιμική (πρωτεργάτης της ο Γάλλος Ettiene Decroux). Είχα λατρέψει την παράσταση ScarMface και την είχα δει δυο (μπορεί και τρεις) φορές! Πάντα σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο υπέροχος και ιδιαίτερος Γιάννης Ο.

Η «MetamMorfosis», όμως, δεν έχει ως πηγή της το σινεμά, αλλά πρόκειται για μια δική τους διασκευή πάνω στο ομώνυμο έργο του Franz Kafka. Και μια και η ομάδα αντλεί πάντα από την μεγάλη οθόνη, η παράσταση είναι κι αυτή σκηνοθετημένη σαν βωβός κινηματογράφος. Ασπρόμαυρη, με λεζάντες αντί για λόγια, συγκεκριμένη κίνηση και έκφραση των συναισθημάτων, ιδιαίτερο χρώμα και αίσθηση.

Το έργο μέσα από την ιστορία δείχνει τα αδιέξοδα της σύγχρονης κοινωνίας και πώς αυτά επιδρούν στον ψυχισμό ενός ανθρώπου.

Ο Γιάννης Οικονομίδης σκηνοθέτησε τη συγκεκριμένη παράσταση πιστός στην ιδεολογική βάση της ομάδας. Η αισθητική του βωβού κινηματογράφου κυριαρχεί από το πρώτο έως και το τελευταίο λεπτό. Η εκφραστικότητα, οι σωματικές μιμήσεις και γκριμάτσες, η μουσική, οι φωτισμοί και κάποιες λεζάντες που προβάλλονται καθοδηγούν τον θεατή. Λόγος εκφέρεται σε ελάχιστα σημεία του έργου, κι αυτός ακατανόητος. Η ομάδα δούλεψε και την παραμικρή λεπτομέρεια, ενώ η χημεία της ήταν εντυπωσιακή!

Η παράσταση παιζόταν με μεγάλη επιτυχία, όλη την σεζόν που μας πέρασε, στο θέατρο “Vault”.

* Στροφορμή

Μία μινιμαλιστική παράσταση work in progress, της ομάδας SoMMA που βασίστηκε στα έργα «Requiem» και «Βέρθερος» του Φερνάντο Ρενχίφο και στο «Βέρθερος» του Γκαίτε. Ένας άντρας (Βασ.Λιάκος) σε περιστροφική κίνηση γύρω από την σκέψη του (Ελ.Βλαχοπούλου). Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μακρή–Εύη Φώτου.

* Λογοχανείο

Πώς συνδέονται ένα κορίτσι με μούσι, μία ασυνήθιστη επίσκεψη, το τελευταίο βαγόνι, η υιοθεσία μέσα σε ένα νεκροταφείο, ένα καναρίνι, μία φυλακή και το χασμουρητό; Δε συνδέονται! Προσπαθώντας να βάλουμε μια τάξη, γινόμαστε…. Λογοχανείο!

Είναι ιστορίες που κάποιος είπε, κάποιος άκουσε, κάποιος αφηγήθηκε. Έτσι είναι και η παράσταση, ασύνδετες ιστορίες και ένα παραμύθι που ούτε αυτό καταλάβαινεις γιατί λέγεται… Η Ζωή Ξανθοπούλου σκηνοθετεί διηγήματα από το βιβλίο «Λογοχανείο» του Γιάννη Ζευγώλη. Συχνά συμβαίνει διηγήματα να έχουν ενδιαφέρον να τα διαβάσεις, αλλά να είναι ανούσια στην σκηνή. Έτσι κι εδώ: δύο ταλαντούχοι ηθοποιοί (Αποστόλης Ψαρρός, Νικήτας Χολόγκιτας) αλλάζουν διάφορους ρόλους και χαραμίζουν το ταλέντο τους σε μια παράσταση που θα άρεσε μόνο σε νεανικό τηλεοπτικό κοινό.

Η παράσταση παίχτηκε τον χειμώνα στο θέατρο “Αλκμήνη”.

4η ΗΜΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (Πέμπτη 7.5.2015)

Οι μισές από τις ομάδες που προκρίθηκαν με την ψήφο του κοινού τις τρεις πρώτες μέρες, ξαναπαρουσίασαν σήμερα την παράσταση τους.

* 1ος Ημιτελικός Scratch Night

1) «Πηγαινέλα» – ΜάΣΚα, ψήφοι 85%

2) «ΜΟΝΟ-ΛΟΓΟΣ – Gum Art, ψήφοι 69%

3) «Stringless» – Jinx, ψήφοι 58%

4) «Η ιστορία θα είναι πάντα η ίδια, τίποτα δεν θα την απογοητεύει» -Από τον πέμπτο στίχο κιόλας Φάλτσοι, ψήφοι 53%

5) «Σοφοκλής/Τραχίνιες unplugged» – Svoradov Theatre Group, ψήφοι 7%

* Τα μάγια της πεταλούδας

Αμέσως μετά στην ίδια αίθουσα παρουσιάστηκε μια εκπληκτική παράσταση, η οποία, δυστυχώς, μέσα στην χρονιά δεν είχε την αναγνώριση που της άξιζε.

Η μια από τις τρεις παραστάσεις που παρουσιάζουν ως πτυχιακές οι τελειόφοιτοι του περσινού έτους (2014) της σχολής «Δήλος», ήταν ένα παραμύθι, το πρώτο θεατρικό έργο του ποιητή F.G. Lorca. Αυτό το παραμύθι σε σκηνοθεσία Νικολέτας Ξεναρίου εξελίχθηκε σε μιούζικαλ για εφήβους και σε μια εντυπωσιακή παράσταση! Ζωντανή μουσική (Χρήστος Θεοδώρου), πολύς χορός, τραγούδι (Λιμπρέτο: Μιχάλης Γελασάκης), πολυφωνίες, έντονη σωματικότητα και ακροβατικά, παρωδία διάφορων θεατρικών ειδών!

Το έμμετρο έργο είναι κωμωδία με πρωταγωνιστές τα έντομα που κατοικούν σ’ ένα λιβάδι, όπου η ζωή κυλά ήρεμα, ώσπου για μια νεαρή γρύλος-μπαλαρίνα ερωτεύεται ένα πανκ σκαθάρι-ποιητή! Ο νεαρός Lorca ταυτίζεται με τον πρωταγωνιστή της κωμωδίας του, τον νεαρό Σκαθαράκο, που διψά για μια ζωή γεμάτη ποίηση και ελευθερία.Η μάνα του θέλει τη νύφη για τα λεφτά της, αλλά αυτός τραγουδάει στις παπαρούνες, μέχρι που ερωτεύεται μια πληγωμένη και ετοιμοθάνατη πεταλούδα! Οι δροσοσταλίδες την περθάλπουν, ένας μέθυσος σκορπιός θέλει να την κατασπαράξει, αλλά τον εμποδίζουν τρεις πυγολαμπίδες. Όλα αυτό όσο παιδικό κι αν μοιάζει, έγινε μια εκπληκτική παράσταση με θέμα τον έρωτα και πολλά χιουμοριστικά στοιχεία.

Απόλυτα ομαδική δουλειά: όλοι ήταν συνέχεια επί σκηνής χορεύοντας και τραγουδώντας και λίγο πριν έρθει η σειρά τους πηγαίναν στα καμαρίνια -τα οποία βρίσκονταν επίσης επί σκηνής- ετοιμάζονταν για τον ρόλο, βάφονταν, φορούσαν στοιχεία του κουστουμιού και έβγαιναν! Η ενέργεια των παιδιών ήταν αστείρευτη και όλοι οι θεατές έφυγαν μαγεμένοι, μια και αυτό το μιούζικαλ δεν απευθύνεται μόνο σε παιδιά και εφήβους.

Η παράσταση μάλλον θα επαναληφθεί τον χειμώνα στο θέατρο Βικτώρια.

Τρέηλερ: https://www.youtube.com/watch?v=3rfzqVSgrbk&feature=youtu.be

* Honeymoon

Η ομάδα ΡαΚούν μετά τη νίκη της στον διαγωνισμό Scratch night του περσινού Bob Theatre Festival, εξέλιξε το 15λεπτο σε μια ωριαία παράσταση (όπως ήταν και υποχρεωμένη να κάνει). Η παράσταση παίχτηκε τον Οκτώβρη του 2014 στο bios και σήμερα ήταν μια τελευταία αναβίωσή της! Η υπόθεση: καθώς τα λεπτά κυλούν αντίστροφα, ο Χρήστος προσπαθεί να σώσει τη ζωή του και παρασύρεται σε ένα θανάσιμο ερωτικό παιχνίδι. Τρεις γυναίκες και τα κόμπλεξ του στέκονται εμπόδιο. Θα τα καταφέρει;

Κωμωδία και τραγωδία παντρεύονται παράλογα και πάνε μήνα του μέλιτος επί σκηνής. Τα ραΚούν αυτοσχεδιάζουν και διεκδικούν μία «καβάτζα» στην ελπίδα.

Γράφουν και παίζουν οι ΡαΚούν δηλ: Σελήνα Διαμαντοπούλου, Χρήστος Καρασαββίδης, Ιζαμπέλα Μπαλτσαβιά, Δώρα Παρδάλη, ενώ σκηνοθετεί ο Γιάννης Κόκας.

Τρέηλερ: https://www.youtube.com/watch?v=SNUXSMu1RKo

Κριτική της ιστοσελίδας μας: http://attikipress.gr/apodrasi-apo-tis-fylakes-honeymoon/

3η ΗΜΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (Τετάρτη 6.5.2015)

Άλλη μια sold out βραδιά. Μια μέρα που περιείχε όλα όσα θέλει να έχει το Bob festival: Scratch, πρεμιέρα, work in progress, παράσταση που παιζόταν μέσα στην σεζόν με επιτυχία.

* Αποτελέσματα 3ου και τελευταίου προκριματικού Scratch Night

1) «S-chorus» – Μηδέν Θετικό, ψήφοι 72%

2) «Η ιστορία θα είναι πάντα η ίδια, τίποτα δεν θα την απογοητεύει» -Από τον πέμπτο στίχο κιόλας Φάλτσοι, ψήφοι 52%

3) «Stringless» – Jinx, ψήφοι 43%

4) «Σοφοκλής/Τραχίνιες unplugged» – Svoradov Theatre Group, ψήφοι 34%

5) «Γ+Ρ= L.F.E ?» – Γ+Ρ, ψήφοι 23%

1) “S-chorus”: Μια περιπαιχτική ματιά στην ελληνική οικογένεια που φυλάει τα ρούχα της για να έχει τα μισά! Μια ομάδα σκόρων (!) στα άδυτα της ντουλάπας, ανοίγει τρύπες στα ρούχα της, μέχρι που αποφασίζει να βγει έξω και να διαδηλώσει!

2) “Η ιστορία θα είναι πάντα η ίδια, τίποτα δεν θα την απογοητεύει”: Δυναμική πολυπληθής ομάδα με κόκκινες μύτες και έναν μονόκερο που κάνεις δεν του δίνει σημασία! Το όνομά της ομάδας είναι εμπνευσμένο από μία σημείωση του Σεφέρη, σχολιάζοντας ο ίδιος ένα ποίημά του, ως: «από τον πέμπτο στίχο κιόλας φάλτσο».

3) “Stringless”: Τι σημαίνει ελέγχω, ή ελέγχομαι; Μια μελλοντική κοινωνία όπου όλοι ελέγχονται. Σωματικό θέατρο, εντυπωσιακή κίνηση, black light. Ασαφής ο στόχος της παράστασης με λίγο απ΄όλα… Jinx σημαίνει το ξόρκι, το «πιάσε κόκκινο», ο μαγεμένος αλλά και ο… γρουσούζης.

4) “Τραχίνιες unplugged”: η διάψευση των προσδοκιών της Δηιάνειρας, όπως αντικατοπτρίζεται στο έργο του Σοφοκλή, σε αντιπαραβολή με τη διάψευση των προσδοκιών του ελληνικού ονείρου της δεκαετίας του ’90.

5) “Γ+Ρ= L.F.E ?”: Μπορεί ο θάνατος να φέρει ζωή; Μπορεί ο έρωτας να φέρει θάνατο; Δύο άγνωστοι γνωρίζονται σε μια κηδεία όπου δεν ξέρουν ούτε τον νεκρό ούτε κανέναν άλλον. Μήπως συχνάζουν σε κηδείες, και γιατί; Η λύτρωση έρχεται;

Τις 10 ομάδες που προκρίνονται μπορείτε να τις δείτε στο σάιτ του bob festival, στην κατηγορία scratch http://bobfestival.gr/scratch-night.html

* ΡαΚούν In Progress

Ο Γιάννης Κόκας και η ομάδα “Ρακούν” -που κέρδισαν πέρυσι στον τελικό του Scratch- παρουσιάζουν τη νέα τους, εν εξελίξει, δουλειά: O Χρήστος για να ξεπεράσει το φόβο του για τα αεροπλάνα μπαίνει σε ένα. Για κακή του τύχη τόσο οι συνεπιβάτες όσο και οι καιρικές συνθήκες του κάνουν, κυριολεκτικά, τον βίο αβίωτο. Μια μαύρη κωμωδία που προσπαθεί να ξορκίσει τηv πετοφοβία…

Τρέηλερ https://www.youtube.com/watch?v=w0Q4skTe5Vo

* Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2

Η παράσταση που δυο χρόνια τώρα κερδίζει κοινό και κριτικούς επιστρέφει στο Bob. Δύο νέοι ηθοποιοί (Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής ) αναλαμβάνουν να αναμετρηθούν με το γνωστό κείμενο του Σαίξπηρ παίζοντας όλους τους ρόλους του έργου, σε ένα τρελό παιχνίδι παρενδυσίας και μεταμορφώσεων. Μια σπαζοκεφαλιά υποκριτικής, με υψηλή σωματική ενέργεια, ενώ σκηνοθέτης Κώστας Γάκης (και τιμώμενο πρόσωπο του Bob festival) γράφει και ερμηνεύει ζωντανά τη μουσική του έργου.

Μια αριστουργηματική παράσταση! Όσοι δεν καταφέρατε, εδώ και δυο χρόνια, να την δείτε ούτε στο «104», ούτε στο «Θησείον», ούτε στο Bob festival (μια και από νωρίς ήταν sold out), αναζητείστε την το καλοκαίρι στα ανοιχτά θέατρα που περιοδεύει. Μην την χάσετε….

Τρέηλερ: https://www.youtube.com/watch?v=MUa7Nye4H_8

* Μια Μέρα όταν ήμασταν Νέοι

Ο Μάριος Μεττής σπούδασε υποκριτική στο Εθνικό, έπειτα σκηνοθεσία στο Λονδίνο και πια βρίσκεται με το ένα πόδι στην Ελλάδα και το άλλο στην Κύπρο.

Τώρα σκηνοθετεί και παίζει στην ιστορία ενός ζευγαριού, στην Αγγλία, το οποίο παρακολουθούμε σε διάστημα έξι δεκαετιών. Το 1942: όταν ξεσπά ο Παγκόσμιος Πόλεμος και διακόπτει βίαια την πρώτη τους νύχτα, το 1963: σε ώριμη ηλικία και το 2002: γέροι πια. Η αγάπη του ενός για τον άλλο εξελίσσεται και μεταλλάσσεται, ενώ, παράλληλα, η ζωή αλλάζει τα σχέδια τους.

Εξαιρετική υποκριτική, πανέμορφη παράσταση με ωραίες μουσικές επιλογές και έξυπνες σκηνογραφικές λύσεις, αλλά με την τρίτη πράξη μεγαλύτερη απ΄όσο πρέπει…

2η ΗΜΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (Τρίτη 5.5.2015)

Και η δεύτερη μέρα του σκρατς ήταν sold out! Κι αυτή την φορά παρουσιάστηκαν, όχι τέσσερα, αλλά πέντε 15λεπτα κομμάτια!

* Αποτελέσματα 2ου προκριματικού Scratch Night

1) Οιστρογόνο 2 Οξυγόνο – Λμδ, ψήφοι 60%

2) Το άγριο δείπνο των γονιών μου – Οίστρος, ψήφοι 41%

3) Από Έρωτα – megazolabes, ψήφοι 26%

4) De.Ca.Ta. (Dead Can Talk) – Nebula, ψήφοι 25%

5) Καημένοι στο διάστημα – Maravillas, ψήφοι 14%

1)“Οιστρογόνο 2 Οξυγόνο”: δυο γυναίκες μιλούν για την γυναικεία ψυχοσύνθεση.

2)“Το άγριο δείπνο των γονιών μου”: δυο μεσήλικα ζευγάρια τρώνε κάθε Παρασκευή βράδυ μαζί. Αυτή όμως η Παρασκευή θα ανατρέψει όλη την βαρετή ρουτίνα τους…

3)“Από Έρωτα”: τέσσερις ερωτευμένες γυναίκες, τέσσερις γνωστοί ρόλοι από το δραματικό ρεπερτόριο σε μια χιουμοριστική σκηνοθεσία.

4)“ Dead Can Talk”: ένα talk show όπου ξεθάβονται κυριολεκτικά και παρουσιάζονται οι μνήμες πεθαμένων προσώπων. Όλα στον βωμό της τηλεθέασης.

5)“Καημένοι στο διάστημα”: ένα ιδιότυπο ταξίδι στον γαλαξία κι ένα ζευγάρι με ιδιαίτερα φετίχ.

* Το Ρωμαϊκό Λουτρό

Το έργο του Στανισλάβ Στρατίεβ, αν και παράλογη κωμωδία, αφορά την σημερινή κοινωνία, σε πολιτικό, κυρίως, επίπεδο. Στο κέντρο του σαλονιού ενός τυπικού, μεσοαστού «ανθρωπάκου» ανασκάπτεται ένα τέλεια διατηρημένο Ρωμαϊκό Λουτρό… Το κράτος διορίζει ναυαγοσώστη και κάπως έτσι η ζωή του γίνεται εφιάλτης και το σπίτι του κέντρο διερχομένων: αρχαιολόγοι, αρχαιοκάπηλοι, λαμόγια, μεσίτες, πολιτικοί και ο καθένας που θέλει να εκμεταλλευτεί την πρόσφατη ανακάλυψη, προσπαθεί να προσεγγίσει την ήρωα! Η παράσταση σκηνοθετήθηκε από τον Κώστα Παπακωνσταντίνου, τον οποίο γνωρίσαμε -ως σκηνοθέτη- στους εξαιρετικούς «Χαλασοχώρηδες».

Τρέηλερ https://www.youtube.com/watch?v=4ze2WgZECxM

* Friends Manifest

Το “Friends Manifest” είναι η δεύτερη σε σειρά παράσταση από την τριλογία Manifest του Ζήση Ρούμπου και είναι η αληθινή ιστορία του Ζ.Ρούμπου και του κολλητού του φίλου. Μια ιστορία που μας αφορά όλους, μια και όλοι την έχουμε ζήσει, όλοι είχαμε κάποιον φίλο που παίζαμε μαζί, μέχρι να ακουστεί η φωνή της μαμάς να μας καλεί σπίτι (γιατί το παιχνίδι δεν τελειώνει ποτέ…). Δυο αεικίνητοι και εξαιρετικά ταλαντούχοι ηθοποιοί, μια παράσταση φτιαγμένη με πολύ απλά υλικά, αλλά και πολύ αγάπη, μεράκι, αστείρευτο κέφι, αλλά και συγκίνηση!

Τρέηλερ: https://www.youtube.com/watch?v=4ze2WgZECxM

* Vote for Andy / Δεν έχει τίποτα ιδιαίτερο να πει

Στο διάλειμμα, κι ενώ πίναμε το ποτό μας στο Tesla Bar, ένας προβολέας άναψε και ξεκίνησε μια περφόρμανς, βασισμένη στο βιβλίο: “Η φιλοσοφία του Andy Warhol/ Από το Α στο Β και πάλι από την αρχή”:

«Δεν βλέπω τι κακό υπάρχει στο να είναι κανείς μόνος. Εγώ το θεωρώ καταπληκτικό. Οι άνθρωποι έχουν κάνει τον έρωτα μεγάλο θέμα. Δεν χρειάζεται να γίνει τόσο μεγάλο θέμα. Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή- ο κόσμος την έχει κάνει κι αυτή μεγάλο θέμα»!

1η ΗΜΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (Δευτέρα 4.5.2015)

Πρώτη μέρα του φεστιβάλ και οι παραστάσεις του ήταν sold out! Τέσσερα σκρατς, μια πρεμιέρα, δυο επιτυχημένες παραστάσεις του χειμώνα και ένα πάρτυ με φεγγάρι!

*Στον 1ο προκριματικό του “Scratch Night”, παρουσιάστηκαν τέσσερα 15λεπτα κομμάτια.

1) «Το Όνειρο του Σολωμού» – ρΟΟ, ψήφοι: 54%

2) «ΜΟΝΟ-ΛΟΓΟΣ» – Gum Art, ψήφοι: 47%

3) «Πηγαινέλα» – ΜάΣΚα, ψήφοι: 44%

4) «Snap» – Pic nic, ψήφοι: 26%

Στην πρώτη ομάδα (“ρΟΟ”) η Μαριάννα Λιανού και η Φένια Σχοινά παίζουν, γράφουν και σκηνοθετούν την ιστορία δύο ψαριών!Ο Διονύσιος ο Σολωμός στο ταξίδι προς την γενέτηρά του για να αναπαραχθεί και να πεθάνει, χάνεται κι εμείς παρακολουθούμε την συνέχεια…κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας! Δυο νέα κορίτσια από την σχολή “Δήλος”, με πολύ χιούμορ και γεμάτες ενέργεια, μας έδωσαν ένα φρεσκότατο Scratch.

Την Τρίτη και την Τετάρτη ακολουθούν άλλοι δύο προκριματικοί, ενώ οι επτά ομάδες με το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων περνάνε απευθείας στους ημιτελικούς (Πέμπτη & Παρασκευή).

«Δύο μεγάλες Rock Punk Μύτες»

Η ομάδα “Repente” έκανε πρεμιέρα στο bob festival. Το κείμενο και η σκηνοθεσία ήταν του ταλαντούχου Χάρη Χιώτη, ο οποίος φέτος τιμήθηκε με τιμητική διάκριση πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη στην απονομή των βραβείων “Κάρολος Κουν”. Δυστυχώς, όμως, η παράσταση αυτή απογοήτευσε. Παρότι είχαν και την συμβολή θεατρολόγου, η παράσταση έπασχε και δραματουργικά και σε θέμα ρυθμού. Στο έργο μπλέκονταν τρεις ή τέσσερις ιστορίες με χαλαρή ή σχεδόν καμία μεταξύ τους σύνδεση. Ούτε τί γινόταν καταλάβαινες απόλυτα, ούτε που κατέληξε το έργο… Βλέποντάς την πίστευα ότι ήταν ακόμα work in progress. Ελπίζω σε ένα πιο σοβαρό ξανακοίταγμα….

«Οδύσσεια»

Οι Patari Project, πάντα σε σκηνοθεσία Σοφίας Πάσχου, παρουσίασαν την δεύτερή τους δουλειά, η οποία τον χειμώνα παιζόταν στο θέατρο “Olvio”. Ιδιαίτερη παράσταση, σωματικό θέατρο πάνω σε επιλεγμένα κομμάτια της Οδύσσειας του Ομήρου. Αυτή τη φορά το πατάρι τους δεν ήταν 10 εκατοστά πάνω από το έδαφος, αλλά 75! Πέντε ηθοποιοί σε περιορισμένο χώρο 1 x 1,60, χωρίς σκηνικά και κοστούμια, αφηγήθηκαν με το σώμα τους το ταξίδι της επιστροφής του Οδυσσέα, όπως το είδαν αυτοί. Ενδιαφέρουσα δουλειά, αλλά σίγουρα όχι τόσο καλή όσο το εκπληκτικό «10 cm up» που είχαν πρωτοπαρουσιάσει!

Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=G28ihBha_XY https://www.youtube.com/watch?v=JCKcnv6YRZw

«Μάρτυς μου ο Θεός»

Δεν πρόκειται για θεατρικό έργο, αλλά για ένα λογοτεχνικό διήγημα από την ομάδα Gaff (η οποία πρόπερσι είχε κάνει την εξαιρετική παράσταση «Ψυχολογία Συριανού συζύγου»). Είναι ένας παραληρηματικός μονόλογος ενός ανθρώπου σε μια σημαντική καμπή της ζωής του. Ο συγγραφέας Μάκης Τσίτας διασκεύασε σε θεατρικό (όχι σε όλα τα σημεία επιτυχημένα) το έργο του, το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014 και η Σοφία Καραγιάννη σκηνοθέτησε τον μονόλογο που παίχτηκε τον χειμώνα στο θέατρο Vault. O Χρυσοβαλάντης είναι ένα ανθρωπάκι με χρυσή καρδιά, που, όμως, όλοι του τρώνε τα βαλάντια κι όταν αυτά τελειώνουν, τελειώνει κι ο Χρυσοβαλάντης γι αυτούς… Ο εξαιρετικός Ιωσήφ Ιωσηφίδης, καθισμένος σε ένα παγκάκι σε κάποιο πάρκο, μας διηγείται, με χιούμορ αλλά και τραγικότητα, την ιστορία της ζωής του ήρωα, σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας.

Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=5lB56iaLghY

Κριτική της εφημερίδας μας: http://attikipress.gr/martis-mou-o-theos-tou-maki-tsita-sto-theatro-epikentro-kai-sto-vault/

*Η βραδιά έκλεισε με το Πάρτι έναρξης – Flower Full Moon Party στην ταράτσα του BIOS! Με αφορμή την ειδυλλιακή μαγική πανσέληνο (Full Flower Moon είναι ένα από τα προσωνύμια της μαγιάτικης πανσελήνου, η οποία σηματοδοτεί την εποχή της αυξημένης γονιμότητας, της ευφορίας, το λιώσιμο των τελευταίων πάγων και την ανθοφορία των φυτών), συντελεστές και θεατές, αμέσως μετά τις παραστάσεις, ανεβήκαμε στην ταράτσα, για συζήτηση, ποτό με τους φίλους και για να γνωριστούμε με τους υπόλοιπους…

Στον τοίχο της διπλανής πολυκατοικίας ένα ευφάνταστο slideshow από φωτογραφίες των ομάδων του Φεστιβάλ που συμμετείχαν στο instagram event με δημοφιλείς instagrammers της Αθήνας!