Ανακαλύψετε εσείς ποιος είναι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης

Από την Ηρώ Μητρούτσικου

Αύγουστος του 1888. Μια σειρά από φόνους συνταράσσει την κοινωνία του
Whitechapel. Έχετε 70 λεπτά να βρείτε τον Jack! Βοηθήστε τον επιθεωρητή να ξετυλίξει το κουβάρι των γρίφων που στέλνει με σημειώματα στην αστυνομία ο μανιακός δολοφόνος. Παρατηρήστε καλά τις βωβές ανακρίσεις των υπόπτων και αποφασίστε…

Splish-Splash:
Για την εξαιρετική ομάδα Splish-Splash (που ιδρύθηκε το 2003) έχω ξαναγράψει στο παρελθόν. Δεν υπάρχει περίπτωση να δεις κάτι από τους Splish-Splash και να είναι μέτριο ή μη δουλεμένο στην εντέλεια. Συνήθως αντλούν την έμπνευσή

τους από τον κινηματογράφο (“DraculaM”, “Mr D”, «M for little Man», “The PhantoM Of the OMpera”, “ScarMface”, “FraMkenstein”, “ZaM Dark”, “NoMsferatu”). Aποδίδoυν τα έργα σουρεαλιστικά, χωρίς λόγο και με ιδιαίτερη σκηνοθεσία, η οποία απαιτεί την έντονη χρήση του σώματος, τις εκφράσεις του προσώπου και τη σωματική μιμική (πρωτεργάτης της ο Γάλλος Ettiene Decroux). Δεν θα ξεχάσω την παράστασή τους “ScarMface”, την οποία είχα δει δυο (μπορεί και τρεις) φορές!

Η ομάδα ακολουθεί συγκεκριμένα μοτίβα που δηλώνουν την ταυτότητά της, και τα οποία ο θεατής έχει λατρέψει και αναζητά σε κάθε επόμενη παράστασή τους, για την οποία αδημονεί σε κάθε θεατρική σεζόν.

Καταρχήν το χαρακτηριστικό γράμμα “m” που τρυπώνει σε κάθε τους τίτλο, προφανώς προέρχεται από την λέξη mimo-μίμος ή μιμική.

Πέρα από την απουσία λόγου, (αν και στη συγκεκριμένη παράσταση υπήρξε ελάχιστος), ίδιον της μιμικής είναι και το βαμμένο σχεδόν λευκό και εκφραστικότατο πρόσωπο και η έντονη κίνηση, τραβηγμένη συχνά στην υπερβολή της, η οποία αναπληρώνει την έλλειψη λόγου. Τα πάντα αποδίδονται κινησιολογικά (επιμέλεια κίνησης: Ιωάννα Καμπυλαυκά).

Η ομάδα, αντλώντας την έμπνευση της από τον κινηματογράφο, διατηρεί την κινηματογραφική φόρμα, τη γρήγορη κίνηση, τα πολλά μικρά πλάνα, τις αλλαγές χώρων. Όμως, ο «κινηματογράφος» τους είναι βωβός, για αυτό και συχνά δε λείπουν οι λεζάντες, στις οποίες είναι γραμμένες μερικές πληροφορίες ή μικροί διάλογοι, στοιχεία απαραίτητα ώστε να κατανοήσει ο θεατής την ιστορία. H εκφραστικότητά τους καταφέρνει να «αφηγηθεί» την ιστορία, χωρίς να στερεί καμία λεπτομέρεια.
Ο βωβός κινηματογράφος αυτόματα παραπέμπει σε ασπρόμαυρα φιλμ, οπότε κι οι παραστάσεις τους είναι ασπρόμαυρες. Κάθε τι, σκηνικά, κοστούμια, προβολές, οτιδήποτε και να βγει στην σκηνή δεν έχει άλλο χρώμα. Ακόμα και το μακιγιάζ τους είναι μόνο ασπρόμαυρο.

Τελευταίο χαρακτηριστικό -κι αυτό εν μέρει αντλημένο από τον βωβό κινηματογράφο- είναι οι δυο διαστάσεις. Τα σκηνικά τους μέχρι τώρα ήταν δισδιάστατα, Α/Μ (σχεδιασμένα και ζωγραφισμένα στο χέρι από τον εξαιρετικό Αντώνη Νομικό). Φέτος μετατράπηκαν σε πολύ ενδιαφέρουσες προβολές (Κωνσταντίνος Οικονόμου), στις οποίες κυριαρχεί η απόχρωση της σέπια και οι οποίες κινούνται παράλληλα με τους ηθοποιούς, όπως γίνεται στα video games.

Άλλη μια καινοτομία της φετινής παράστασης ήταν ότι προστέθηκε και λόγος! Λόγος άρτιος, σωστός, εξαιρετικά κωμικός και με χαρακτηριστική αγγλική προφορά.
Η μουσική πάντα σημαίνων συνοδοιπόρος τους.

“THE GAME”:
Όλες τους οι παραστάσεις έχουν την αύρα παιχνιδιού. Ίσως αυτό ήταν που τους οδήγησε, φέτος, να οργανώσουν -παράλληλα από την παράσταση και εμπνευσμένο από αυτή- ένα διαδραστικό παιχνίδι, τύπου: «Βρες τον δολοφόνο», τις Παρασκευές στον χώρο του θεάτρου. Εκεί οι θεατές δεν παρακολουθούν θέατρο, αλλά προσπαθούν -με την βοήθεια δυο ηθοποιών- να λύσουν γρίφους και να ανακαλύψουν ποιός ήταν πραγματικά ο Τζακ ο αντεροβγάλτης.

Οι θεατές υποδύονται τους εκπαιδευόμενους ντέντεκτιβς και με έναυσμα ένα μαντήλι, δίνονται στοιχεία, προβάλλονται καταστάσεις και ο εκπαιδευτής-επιθεωρητής (Σίμος Κυπαρισσόπουλος), τους βάζει προβλήματα, θέτει ερωτήματα και παραθέτει πληροφορίες, παρουσιάζοντας αποσπάσματα από την παράσταση.

Στα άλλα παιχνίδια συνήθως ψάχνεις για να βρεις τον δολοφόνο. Εδώ ψάχνεις να βρεις τον αθώο, ώστε να προχωρήσεις, να αποκλείσεις υπόπτους, να συνδέσεις τα σημεία στον χάρτη του Λονδίνου και σιγά σιγά, ακολουθώντας την μέθοδο που σου υποδεικνύει ο επιθεωρητής, να καταφέρεις να ξεσκεπάσεις τον δύσκολο αντίπαλο.

Μια δεύτερη καινοτομία βρίσκεται στον τρόπο σύνδεσης του κοινού. Στα άλλα παιχνίδια «Βρες τον δολοφόνο» οι θεατές-παίχτες εργάζονται κατά μόνος ή μαζί με την παρέα με την οποία έχουν έρθει. Εδώ, καθώς υποδύονται μια επίλεκτη τάξη μελλοντικών ντέντεκτιβ, πρέπει, από ένα σημείο και μετά, όλο το θέατρο να συνεργαστεί για να ξεσκεπάσει τον δολοφόνο.
Κάθε Παρασκευή. Πηγαίνετε μόνοι σας ή με παρέα.

«Jack the Rimper»:
Πρόκειται για την κατεξοχήν παράσταση των Splish-Splash, η οποία έκλεισε αυτόν τον κύκλο παραστάσεων της, και συνεχίζει μόνο το παραπάνω διαδραστικό παιχνίδι.
Ο θρυλικός δολοφόνος έχει εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς και σκηνοθέτες ανά τον κόσμο, κυρίως γιατί -για παραπάνω από έναν αιώνα- η ταυτότητά του παρέμενε άγνωστη.

Σήμερα, ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης υποδύεται τον επιθεωρητή της Scotland Yard, τον J. Andrews, με μια εσάνς Πέτες Σέλλερς…
Λονδίνο 1888. Ο επιθεωρητής παίρνει διαταγή να μεταβεί στην κακόφημη περιοχή του Whitechapel, όπου έχουν λάβει χώρα κατά συρροή δολοφονίες γυναικών ελευθέρων ηθών, σε μια εποχή κατά την οποία η πορνεία βρίσκονταν σε έξαρση, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Κοινό χαρακτηριστικό, πέρα από το επάγγελμα των θυμάτων, είναι ο τόπος κι ο χρόνος: οι φόνοι γίνονταν σε δημόσιους χώρους (εκτός από τον φόνο της Mary Jane Kelly), νύχτα ή ξημερώματα. Επίσης ο τρόπος δολοφονίας τους: στραγγαλισμός ή κόψιμο λαιμού, ακρωτηριασμός ή αφαίρεση των εσωτερικών οργάνων.

Ο επιθεωρητής παρακολουθεί τέσσερις υπόπτους -καθημερινούς ανθρώπους του μόχθου και όχι μόνο- κι εμείς παρακολουθούμε την ζωή τους. Άνθρωποι οι οποίοι είτε σχετίζονται με πόρνες, είτε χειρίζονται με ακρίβεια αιχμηρά αντικείμενα. Ένας Ισπανός χασάπης με φλογερό ταπεραμέντο, ένα μικροσκοπικός Ιταλός κουρέας ερωτευμένος με την ίδια πόρνη, την οποία ερωτεύεται κι ο επιθεωρητής (!), ένας μαφιόζος-νταβατζής της περιοχής και ο ίδιος ο Πρίγκιπας, εγγονός της βασίλισσας Βικτωρίας που είχε το συνήθειο να επισκέπτεται πόρνες. Κάθε ήρωας συνοδεύεται κι από ένα “προσωπικό” σάουντρακ (Αποστόλης Κοσκινάς).

Ο Τζακ, ωστόσο, εμπαίζει τον επιθεωρητή, του στέλνει γράμματα τα οποία κλείνουν πάντα με την φράση: «πιάστε με όταν μπορέσετε», δολοφονεί και σαν σκιά εξαφανίζεται.
Ένα ιδιαίτερο είδος σωματικού θεάτρου, προϊόν έμπνευσης του σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή, του υπέροχου και ιδιαίτερου Γιάννη Οικονομίδη. Ένας περφόρμερ με εξαιρετική ακρίβεια την κίνησή του, πράγμα που σε κάνει να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του. Πλαισιώνεται, πάντα, από επίσης εξαιρετικούς ηθοποιούς (Σίμος Κυπαρισσόπουλος, Γιάννης Φιλίππου, Μάγδα Γκουβέρου). Φέτος έχουμε και την εισαγωγή στην ομάδα ενός νέου μέλους, της υπέροχης ηθοποιού Έλενας Τυρέα, η οποία υποδύεται αξιοπρόσεκτα ανδρικούς και γυναικείους ρόλους.

Η ομάδα Σπλις-Σπλας τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει τις δουλειές της, σταθερά, στο θέατρο Φούρνος.
Μια σύμπτωση και μια αποκάλυψη:
Οι πραγματικοί ύποπτοι για τον λεγόμενο Jack τον αντεροβγάλτη ήταν: ο εγγονός της Βασίλισσας Βικτώριας, the Duke of Clarence ο οποίος είχε μια μικρή διανοητική καθυστέρηση, ο ζωγράφος Walter Sickert, ο 78χρονος τέως Πρωθυπουργός William Gladstone και ο 23χρονος Πολωνός Aaron Kosminski.

Το 2005 ο Γιάννης Οικονομίδης είχε ασχοληθεί ξανά με αυτό το θέμα, και είχε ανεβάσει μια παράσταση με το ίδιο τίτλο, σε ένα bar-theatre, με διαφορετικό cast. Ο σκηνοθέτης έχει αποφασίσει να ενοχοποιεί αυτόν που φαινόταν, στον ίδιο, περισσότερο ύποπτος.

Το 2012, μέσω τεστ DNA σε ίχνη σπέρματος στην εσάρπα ενός θύματος, ταυτοποιήθηκε (μέσω απογόνων) ο δολοφόνος. Μάλιστα ο χάρτης με τις δολοφονίες δείχνει ότι πιθανόν ο «serial killer» να ήθελε να αφήσει το «αποτύπωμά» του σχηματίζοντας -αν ένωνες τα σημεία των φόνων- το αρχικό του επωνύμου του. Το εξαιρετικό συμβάν είναι ότι στην πρώτη παράσταση, πολύ πριν την ανάλυση DNA, ο Γιάννης Οικονομίδης είχε επιλέξει να ενοχοποιεί αυτόν, ο οποίος, τελικά, ταυτοποιήθηκε ως δολοφόνος.

Θέατρο Φούρνος
Μαυρομιχάλη 168, Νεάπολη Εξαρχείων
210-6460748
Κάθε Παρασκευή στις 9:30 μμ.
Εισιτήριο: 10€, 8€, 5€»
Προτεινόμενες παραστάσεις που έχουμε δει:

«Κόλχαας” του Κλάιστ «Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων» Τρίτες
«Οικογένεια Μπες-Βγες» 104 Δευτ-Τρ
«Παράσιτα», «Δάνειο» Θέατρο του Ν.Κόσμου
«Σταματία,το γένος Αργυροπούλου» Θέατρο του Ν.Κόσμου Τετ.-Κυρ
“Αγαπητή Ελένα” Επί Κολωνώ Πεμπ- Κυρ
“Intimate” 14η Μέρα ΣΚ 9.30
“Η Μεγάλη Χίμαιρα” Πορεία Τετ-Κυρ
“Αυγά Μαύρα” Θεατρική Σκηνή Τετ-Κυρ
“Οι 12 ένορκοι” Αλκμήνη Πεμπ- Κυρ
«Τα ραδίκια ανάποδα» Ηβη Τρίτες
«Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου» Χώρα ΠΣΚ
«9:05 (εννέα και πέντε)» Διάνα Πεμπ-Κυρ
«Ακαταμάχητοι λεβέντες» Αλκμήνη Κυρ. 9.30
«Ο γυάλινος κόσμος» Εμπορικόν Τετ-Κυρ.
«Άγριος Σπόρος» Επί Κολωνώ Σαββ-Τετ
«Μπιλ & Λου» Skrow ΠΣΚ
«Το παιχνίδι των Κράουζερ» (ελ.συνεισφορά) Φάμπρικα ΣΚ
«Interview» (ελευ.συνεισφορά) Φάμπρικα Παρασκευές
«Καταλόγια» Vault Κυριακές
«Σιχτίρ ευρώ, μπουντρούμ δραχμή…» Τέχνης-Φρυνίχου Δευτ-Τρ-Τετ
«Μια υπέροχη Κυριακή» Φούρνος Δευτ-Τρ
«ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φρατζόλα…» 104 Δευτ-Τρ
«About sex» 104 ΠΣΚ
«Jack the Rimper» the game Φούρνος Παρασκευές
«Συμβολαιογράφος» Τζένη Καρέζη ΣΚ 6.00
«Με το ίδιο μέτρο» Από Μηχανής Δευτ-Τρ 10
«Το εσώβρακον του Αγ.Γρύφωνος» Τρένο στο Ρουφ Πέμπτες
«Η ωραία του Πέραν» Θέατρο του Ν.Κόσμου Κυρ-Δευτ-Τρ
«Δεσποινίς Τζούλια» Άνεσις Δευτ-Τρ