Reunion με το ζόρι!

Tης Ευτυχίας Παπούλια

Σαν ένα φιάσκο και τίποτε άλλο είδε ο βρετανικός Guardian το reunion των πέντε από τα έξι «Φιλαράκια»,τη σειρά που αγαπήσαμε δέκα ολόκληρα χρόνια, με την αυλαία να πέφτει το Μάη του 2004. Δώδεκα έτη μετά, καλεσμένοι σε εκπομπή εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στο σκηνοθέτη της σειράς James Burrows, τα «φιλαράκια» μόνο φιλική διάθεση δεν έδειξαν να έχουν.

Η πολυαναμενόμενη συνάντηση,

με το στούντιο να είναι γεμάτο από γνωστούς πρωταγωνιστές επιτυχημένων σειρών αλλά και φανατικών θαυμαστών των «Friends» , δεν ήταν όπως την περίμεναν όλοι αυτοί που εξέφρασαν την τεράστια απογοήτευση μέσα από τα social media. Οι ίδιοι άνθρωποι που αποτελούσαν το πρότυπο μιας ιδανικής ευτυχισμένης παρέας που όλοι θα θελαμε, έδειξαν πόσο ασύνδετοι ήταν μεταξύ τους χωρίς προκατασκευασμένα κείμενα και σκηνοθετική καθοδήγηση. Έδειξαν αυτό που πράγματι συμβαίνει και στις δικές μας φιλικές σχέσεις, που παλεύουμε να διατηρήσουμε ακόμη κι αν εξόφθαλμα απουσιάζει παντελώς ο συνδετικός κρίκος για τη συντήρηση τους. Μόνο για να μη νιώθουμε απομονωμένοι, αντικοινωνικοί, μόνοι. Καταστάσεις που ενδεχομένως μας έφεραν με κάποιους πιο κοντά, θεωρούμε πως μπορούμε να τις επαναλάβουμε ή ακόμη χειρότερα να συντηρήσουμε επ” άπειρον αγνοώντας πως βλέπουμε το ίδιο έργο σε επανάληψη και στερώντας μας το δικαίωμα αναζήτησης νέων εμπειριών.

Υπάρχει μια αρχή καταλύτης στη ζωή, σύμφωνα με την οποία δε μπορούνε να αναβιώνουμε το παρελθόν, ακόμη κι αν βρεθούμε με τα ίδια πρόσωπα, στο ίδιο μέρος, κάτω από τις ίδιες συνθήκες. Τίποτα δε θα ναι το ίδιο, ακόμη κι αν το παρελθόν είναι μόλις χτεσινό.

Διότι όλα τρέχουν, ακόμη και τα συναισθήματα. Η απογοήτευση θα είναι η ίδια με εκείνη που βιώσαμε βλέποντας τους πρωταγωνιστές των «Friends» και την απόλυτη απουσία συναισθηματικής επαφής μεταξύ τους. Μια τέτοια αυταπάτη πως μπορούμε να αναπαράγουμε τις ευτυχισμένες στιγμές στο απώτερο μέλλον, θυμίζει την υπόσχεση που δίνουν οι απόφοιτοι του Λυκείου, πως κάπου, κάποτε θα βρεθούν ξανά.

Αναβιώνει αλήθεια κάτι που έπαψε να υπάρχει; Γυρίζει πίσω ο χρόνος; Ο Ρέητσελ, ο Τζόι, η η Μόνικα, η Φοίβη και ο Ρος είναι οι ίδιοι άνθρωποι , με τα ίδια συναισθήματα, με την ίδια αθωότητα της παλαιότερης εποχής; Φυσικά και όχι. Πέντε πρόσωπα που κάποτε μας χάριζαν άφθονο γέλιο, καθισμένοι μια δωδεκαετία μετά σε ένα καναπέ προσπαθούσαν να πνίξουν την εμφανέστατη αμηχανία κάνοντας κακό χιούμορ με τον τρόπο που μιλάει ή κινείται ο αγαπημένος σκηνοθέτης τους, ενώ ο έκτος της παρέας- ο Τσάντλερ- με μαγνητοσκοπημένο μήνυμα έστειλε τις απαραίτητες φιλοφρονήσεις προς όλη την ομάδα του «Friends».

«Ναυάγιο και παντελώς άνευρο το reunion», συνεχίζει ο Guardian που μάλλον προτιμούσε να υποκριθούν τους αγαπημένους, μόνο και μόνο γιατί είναι στο γυαλί. Κι ύστερα, ας βγουν τα μίση. Όπως κάνουν στην Ελλάδα ένα πράγμα…