Σήκω και ζήσε!

Σήμερα το πρωί έλαβα ένα μήνυμα στο inbox μου από μια κοπέλα πολύ γνώριμη σε μένα (δεν θα πω περισότερα) που μου έγραφε πως από παιδί παρακολουθούσε τις ζωές των ανθρώπων στις απέναντι πολυκατοικίες, για να βρει κάπου εκεί μέσα και τη δική της ευτυχία και πως έπιασε το βλέμμα της να αναζητά και σήμερα μια πολυκατοικία τέτοια.Μμμ, αυτή της η κατάθεση ψυχής μου θύμησε δικές μου στιγμές για να βγω από το μπλοκάρισμα της παιδικής ψυχής μου....Θυμάμαι στα φοιτητικά μου χρόνια να κάθομαι στην Εγνατία οδό στη Θεσσαλονίκη, στο «Θείο Βάνια» με τις τυρόπιτες και να χαζεύω τους