Το «σχέδιο εξόντωσης» των Ελλήνων: Όταν το δημόσιο χρέος γίνεται ιδιωτικό

Η κυβέρνηση δεν αφήνει τους πολίτες να ανασάνουν από πουθενά. Κλείνει κάθε «δίοδο» αέρα, ακόμα και τούτες τις άγιες ημέρες. Τα ακίνητα θα υπερφορολογηθούν με την δημοκρατική βούλα της πλειοψηφίας της Βουλής, πλήττοντας έτσι κυρίως τους μικροϊδιοκτήτες.

Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης

Την ώρα που οι μεγάλες περιουσίες ελαφρύνονται (καθ’όλα δίκαιον…), η κυβέρνηση έρχεται να φορολογήσει τα ακίνητα με βασικό κριτήριο την κατοχή και όχι την πρόσοδο. Το επίσης εξωφρενικό είναι πως λαμβάνονται υπόψιν οι αντικειμενικές

αξίες του 2007! Σε ποια οικονομία του πλανήτη μία οικονομία είχε τα ίδια δεδομένα επτά χρόνια πριν, για να έχει στην γονατισμένη Ελλάδα της κρίσης; Σύμφωνα λοιπόν με τις αντικειμενικές αξίες του 2007 τα ακίνητα για τον νόμο έχουν υπερδιπλάσια αξία απ΄ότι σήμερα. Και έτσι η κυβέρνηση υπολογίζει να λάβει έσοδα περίπου τεσσάρων δισ. ευρώ, την ώρα που το 2012 έλαβε 500 εκατ. ευρώ και το 2013 2,5 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, για το έτος 2014 η κυβέρνηση είχε προϋπολογίσει να λάβει 11 δισ. ευρώ από φόρους. Το μεγαλύτερο μέρος εξ αυτών θα προέρχεται από μισθωτούς και συνταξιούχους. Δυστυχώς για όλους μας, η κυβέρνηση με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει το πολυδιαφημισμένο πρωτογενές πλεόνασμα. Μετακυλίει το χρέος στον πολίτη ανήμπορη να πραγματοποιήσει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και πουλήσει την δημόσια περιουσία στην πραγματική της αξία.

Η κυβέρνηση διαλύει με μία μόνο ψηφοφορία νοοτροπίες νοικοκυραίου που είχε ο Έλληνας εδώ και αιώνες. Να παλέψει δηλαδή να φτιάξει ένα σπίτι να στεγάσει την οικογένειά του και να το έχουν και τα παιδιά του. Τώρα σε κάθε περίπτωση όποιος κατάφερε να έχει όχι μόνο ένα, αλλά και παραπάνω από ένα, τα οποία του είναι πλέον βάρος, και δεν λαμβάνει κανένα εισόδημα από αυτά, καλείται να πληρώσει για αυτά με χρήματα τα οποία δεν διαθέτει.

Και για τους λαϊκιστές, καλό είναι να σκεφτούμε προτού αναφωνήσουμε: «ε, ας τα πουλήσει, μην θέλει να κρατήσει και την περιουσία και την ίδια ώρα να μην φορολογηθεί». Τι να σκεφτούμε; Πως τα ακίνητα αυτά είναι πλέον βάρος στους ιδιοκτήτες γιατί δεν αποδίδουν κανένα εισόδημα αφού δεν ενοικιάζονται. Εάν τα αγόρασαν 100.000 ευρώ πριν από 10-15 χρόνια, πλέον στην αγορά πωλούνται για 40.000 ευρώ. Πως μπορείς να πουλήσεις ένα σπίτι για το οποίο έχεις μοχθήσει, ιδρώσει έως και ματώσει, στην μισή αξία από αυτήν που το αγόρασες;

Η ελληνική κοινωνία οδεύει σε μία νέα εποχή. Οι Έλληνες θα είναι ακτήμονες. Οι οικογένειες θα έχουν άνεργα τέκνα στην ανεργία και όσοι επιθυμούν να αυτοαπασχοληθούν θεωρούνται από το κράτος εν δυνάμει φοροφυγάδες.

Και για να συνεχίσουμε, ας μην ξεχνάμε την νομοθετική ρύθμιση η οποία προβλέπει κατάσχεση καταθέσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο. Διαλύεται δηλαδή η ιδέα της αρχής της αποταμίευσης. Ποιος μισθωτός ή γενικότερα οποιοσδήποτε θα αφήσει χρήματα μέσα στις τράπεζες; Θα προτιμήσει να φυλάξει τα χρήματα για την θέρμανση ή το γάλα των παιδιών του παρά να του τα πάρουν μέσα από τα χέρια. Το κράτος στην προκειμένη περίπτωση αγνοεί τις πραγματικές προτεραιότητες που έχουν οι πολίτες του και βάζει εαυτόν πάνω απ’όλα.

Το κράτος μετατρέπεται σε διώκτη και εξολοθρευτή ο οποίος περιμένει στην γωνία όχι μόνο να σε τιμωρήσει, αλλά και να μην σε αφήσει να επιβιώσεις. Ιδιοκτησία, εργασία, αποταμιεύσεις, προοπτική και επιχειρείν είναι όλες λέξεις οι οποίες μπαίνουν στην μαύρη λίστα πλέον. Βρισκόμαστε στην αυγή μίας εποχής όπου το πολιτικό κατεστημένο ξεκίνησε να τρώει τις σάρκες που έθρεψε τόσα χρόνια προκειμένου να μην πεθάνει. Αγνοεί ωστόσο πως σε μία Δημοκρατία, ενώ η εκάστοτε κυβέρνηση έχει ως όπλο τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, ο πολίτης έχει την ψήφο του. Μία ψήφο η οποία λόγω της ριζοσπαστικοποίησης των μέτρων θα οδηγήσει σε μία ριζοσπαστικοποιημένη Δημοκρατία, εξτρεμισμού, λαϊκισμού και έλλειψης διορατικότητας.

ΥΓ επί της ιδιοκτησίας: Κάποτε έλεγαν πως οι κομμουνιστές θα μας πάρουν τα σπίτια γιατί δεν πιστεύουν στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Κάπου εκεί ψηλά στον ουρανό ο Μαρξ και άλλα μεγάλα κεφάλια της Κομμούνας θα γελούν βλέποντας τι γίνεται στην Ελλάδα και θα τρίβουν τα χέρια τους. Τις ιδέες τους δεν εφάρμοσαν τα «παιδιά» τους, αλλά οι εχθροί, οι Καπιταλιστές.

Φωτογραφία: Eurokinissi