Σέρχιο Κάστρο: Ο άνθρωπος που αφιερώθηκε στους φτωχούς συνανθρώπους του

Δεν είναι ούτε γιατρός ούτε ιερέας, κι όμως, έχει γιατρέψει εκατοντάδες άπορους συνανθρώπους του στο Σαν Κριστόμπαλ ντε λας Κάσας, στο Μεξικό.

Με την καθημερινή του προσφορά κι ατέρμονη θέληση, καταφέρνει να καλύπτει αποτελεσματικά τα κενά του Συστήματος Υγείας της περιοχής. Η δράση του κορυφώνεται στο προβληματικό Τσιάπας, που βρίσκεται στα νότια της χώρας, όπου η φτώχεια, η

κακοδιαχείριση και η αμέλεια καθιστούν πολύ σύνθετη την περίθαλψη: Τα κυβερνητικά προγράμματα για την ανίχνευση καρκίνου, φυματίωσης ή διαβήτη είναι ανεπαρκή, τα αποτελέσματα των εξετάσεων χάνονται, τα φάρμακα είναι λίγα. «Στο πολιτικό μας σύστημα, τα θέματα υγείας έχουν δευτερεύουσα θέση», λέει ο Έκτορ Οτσόα, διευθυντής μιας ερευνητικής ομάδας στο Σαν Κριστόμπαλ.

Ο Δον Σέρχιο, όπως τον αποκαλούν, αφιερώνει μεγάλο μέρος του χρόνου του καθαρίζοντας τις πληγές που προκαλούνται από εγκαύματα ή τον διαβήτη. Για κανένα λόγο δε δέχεται αμοιβή -ούτε καν υποτυπώδη- από τους ασθενείς του, διότι «έτσι είναι ήρεμοι και θεραπεύονται πιο γρήγορα», όπως υποστηρίζει. Όταν συγκεντρώνει αρκετά χρήματα από δωρεές, βοηθά στην κατασκευή σχολείων στα χωριά.

Πολλοί από τους ασθενείς του Κάστρο είναι Μάγια από τις γύρω περιοχές, κι αποτελούν τους πιο περιθωριοποιημένους κατοίκους της χώρας, κουβαλώντας στις πλάτες τους αιώνες καταπίεσης και διακρίσεων.

Στο Hospital de las Culturas, δεν υπάρχει ούτε ένας διερμηνέας για να συνεννοηθεί με τους συγγενείς των ιθαγενών. Ο διευθυντής του νοσοκομείου έχει πιο άμεσες προτεραιότητες, όπως την αντιμετώπιση του αυξανόμενου αριθμού ασθενών που βρίσκονται στην πτέρυγα των επειγόντων περιστατικών, την επισκευή των μηχανημάτων και τη διασφάλισή τους (σημειώνονται κλοπές σε καθημερινή βάση).

Γίνεται κατανοητό πως οι ανάγκες είναι τόσο μεγάλες, ώστε αξιοποιούνται οι υπηρεσίες οποιουδήποτε θέλει να βοηθήσει. Οι εθελοντές έχουν συνδράμει κατά πολύ στη βελτίωση της κατάστασης, αλλά και πάλι απαιτείται πολλή προσπάθεια για να εκσυγχρονιστεί το νοσοκομείο και να γίνει έστω αποτελεσματικό.

Ανάμεσα στους εθελοντές, πρωτεργάτης είναι ο Σέρχιο Κάστρο, του οποίου η ψυχολογική βοήθεια είναι ανεκτίμητη. «Δεν κάνουμε θαύματα, αλλά θεραπεύουμε ανθρώπους», λέει. «Δεν το βάζουμε κάτω».

«Ο Κάστρο έχει οικοδομήσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης με αυτούς τους ανθρώπους», λέει η Πατρίτσια Φερέρ, μια γιατρός από το Τουσκόν, που τον επισκέπτεται δύο φορές τον χρόνο και του δίνει προμήθειες.