Προς τον κ. Γιάννη Στουρνάρα: Μας σκοτώνετε

Σας πιστέψαμε. Αν όχι εγώ, η πλειοψηφία των Ελλήνων. Σας πίστεψε πως, μπορείτε να διασφαλίσετε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, να μας βγάλετε από την κρίση, να φέρετε επενδύσεις και να αλλάξετε την κατάσταση από τις καταστροφικές τελευταίες κυβερνήσεις των κ. Καραμανλή και κ. Παπανδρέου, και να σταματήσετε τι αδικίες.

Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης

Αντ΄αυτού τι βλέπουμε; Φόρους, πρόστιμα, και πάλι φόρους. Το επίπεδο φορολόγησης στην χώρα μας έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Και το εξοργιστικό

είναι πως το επίπεδο αυτό είναι σε τέτοιο σημείο που ακόμη και οι «προνομιούχοι» που έχουν δουλειά είτε το θέλουν είτε όχι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.

Ένας φίλος και αναγνώστης μου παρέθεσε τα μηνιαία και ετήσιά του έξοδα. Ο Β.Λ λοιπόν μου ζήτησε να γράψω το κείμενο αυτό μόνο και μόνο για να μπορέσει να εκφράσει δημόσια -έστω και ανώνυμα, έστω και με αυτόν τον τρόπο- την αδικία που τον πνίγει.

Νέος στα 20κάτι του. Με σπουδές και από τους σχετικά προνομιούχους στην προ κρίσης Ελλάδα. Σκέφτηκε να φύγει μόλις ξεκίνησε η ύφεση για να βρει την τύχη του στο εξωτερικό, όπως έκαναν και όλοι του οι φίλοι. Όλοι τους σήμερα προοδεύουν σε Λονδίνο, Βερολίνο, Νέα Υόρκη. Ο καθένας στον τομέα του και με τον τρόπο του. Αυτός όμως δεν χρειάστηκε. Ήταν «τυχερός» γιατί βρήκε δουλειά στην πατρίδα του, στον τομέα που ήθελε και αποφάσισε να μείνει και να παλέψει. Όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για την ανοικοδόμηση της χώρας.

Απογοητεύεται όμως μέρα με την ημέρα. Μπροστά στο ενδεχόμενο της μαύρης εργασίας «κατάφερε να εξασφαλίσει» εργασία με το λεγόμενο μπλοκάκι. Έτσι έγινε ελεύθερος επαγγελματίας και ασφαλίζεται στον ΟΑΕΕ.

Και για να μην κουράζονται οι αναγνώστες ας παραθέσουμε το success story ενός εργαζόμενου νέου στην Ελλάδα του 2014.

Παίρνοντας 1.000 ευρώ μεικτά θεωρείται από τους προνομιούχους για την αγορά. Είναι όμως;Από τα αυτά 1.000 ευρώ το 20% είναι η παρακράτηση φόρου η οποία δεν φτάνει στα χέρια του. Έρχεται δηλαδή η Πολιτεία και του λέει: «Κοίτα, εγώ δεν σε εμπιστεύομαι γι΄αυτό και σου κρατάω από τώρα για την φορολογία». Ο αντίλογος λέει πως τα χρήματα αυτά θα του επιστραφούν σε περίπτωση που τα δικαιούται.

Θα τα λάβει όμως; Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα φορολογούνται με 26%, δηλαδή στο τέλος της χρονιάς μόνο για τον μισθό του θα πρέπει να καταβάλει άλλο ένα 6%, άρα για τα δεδομένα του άλλα 720 ευρώ από τα 2.400 που του κρατούνταν ήδη. Μέχρι τώρα δηλαδή ο άνθρωπος αυτός καταβάλλει στο Κράτος 3.120 ευρώ!

Και συνεχίζοντας ο άνθρωπος αυτός πρέπει να πληρώνει κάθε μήνα την εισφορά του στον ΟΑΕΕ η οποία ανέρχεται τουλάχιστον στα 240 ευρώ κάθε μήνα. Η οποία και αυξάνεται ανάλογα τα έτη ασφάλισης χωρίς να υπολογίζονται τα εισοδήματα του ασφαλισμένου. Άρα έρχεται ο άνθρωπος αυτός και λαμβάνει «στο χέρι» κάθε μήνα 560 ευρώ. Και τα 60 όπως είπαμε πιο πριν πρέπει να πηγαίνουν στην άκρη για να τα καταβάλλει στο τέλος του έτους. Άρα 500 ευρώ στο χέρι.

Μέχρι τώρα τα χρήματα που καταβάλλει ο φορολογούμενος αυτό στο κράτος (εφορία, Ταμεία κλπ) ανέρχονται στα 6.000!

Και συνεχίζοντας υποθέτει κάποιος πως ο Β.Λ. μπορεί να ζήσει με αυτά τα χρήματα; Όχι γιατί η καθημερινότητα τώρα ξεκινάει. Ας υποθέσουμε πάλι πως είναι από τους τυχερούς και έχει αυτοκίνητο. «Τυχερούς» είπαμε; Εάν έχει αυτοκίνητο που του έχει ξεμείνει από την προ κρίσης εποχή 2.000 κυβικών βαρύνεται στην καλύτερη περίπτωση με 660 ευρώ για το τέλος κυκλοφορίας. Α ναι, και την ασφάλιση η οποία δεν θα την βρει κάτω από 360 ευρώ τον χρόνο. Άρα για τα έξοδα του αυτοκινήτου θα πρέπει κάθε χρόνο να καταβάλλει 1.020 ευρώ, άρα να βάζει 85 ευρώ κάθε μήνα στην άκρη. Έτσι το μηνιάτικό του μειώνεται στα 415 ευρώ.

Επειδή δουλεύει έχει και μετακινήσεις ο άνθρωπος. Ένα τέτοιο αυτοκίνητο μηνιαίως δεν θα του στοιχίζει κάτω από 200 ευρώ η βενζίνη (εκεί που είναι η τιμή της). Άρα αμέσως ΜΟΝΟ για να πηγαίνει στην δουλειά του μένει με 215 ευρώ στην τσέπη.

«Ας το πουλήσει» θα του πει κάποιος. Ναι, αλλά ποιος αγοράζει κύριοι «δίλιτρα» αυτοκίνητα τη σήμερον ημέρα; «Ας του παραδώσει τις πινακίδες» να πηγαίνει με το λεωφορείο θα του πει κάποιος άλλος. Ακόμα και να τις παραδώσει σήμερα, για έναν μήνα κυκλοφορίας θα πληρώσει όλο το έτος.

Έχουμε δηλαδή έναν άνθρωπο ο οποίος καλείται να εργάζεται για 215 ευρώ χωρίς να έχει κανένα προσωπικό έξοδο μέχρι στιγμής.

Και τώρα έχουμε και λέμε, από αυτά τα 215 ευρώ που του μένουν πρέπει:

Να βοηθήσει στον οικογενειακό προϋπολογισμό (μένει φυσικά με τους γονείς του)Να πληρώσει τυχόν έκτακτες εισφορέςΝα πληρώσει τον φόρο πολυτελούς διαβίωσης (κοροϊδία) σε περίπτωση που πρέπειΚαι δεν συζητάμε να έχει κάτι στο όνομά του...Να ζήσει (να έχει σχέση και κοινωνικές επαφές)Να ονειρευτεί

*Για τα 2,3,4 θα πρέπει να περιμένει την επιστροφή φόρου (από την παρακράτηση), εάν την δικαιούται, εάν την λάβει και όποτε την λάβει.

Λυπάμαι κύριοι αλλά μάλλον μας σκοτώνετε.

Φωτογραφία: Eurokinissi