Όχι άλλο ξέπλυμα στη Χρυσή Αυγή

Παρακολουθούμε από την Παρασκευή που δολοφονήθηκαν οι δυο νεαροί στο Νέο Ηράκλειο ένα show καθαγιασμού των νεκρών και κατά συνέπεια της Χρυσής Αυγής. Είναι μια εικόνα που με τρομάζει και με εξοργίζει, με δεδομένο πως πριν από περίπου ένα μήνα παρακολουθούσαμε ένα άλλο show, αυτό της σύλληψης των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγης, «την αντεπίθεση της αστικής δημοκρατίας», όπως μου είχε χαρακτηρίσει την όλη επιχείρηση

βουλευτής της συμπολίτευσης. Πλέον, ένα μήνα μετά, δύο «παιδιά» κείτονται νεκρά και όλοι επιδίδονται σε μια ρητορική που, λυπάμαι που το λέω, το μόνο που κάνει είναι να καθαγιάζει τη Χρυσή Αυγή.

Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης

Δεν ξέρω αν έχουμε αντιληφθεί την αλλαγή των συσχετισμών. Η Χρυσή Αυγή δεν βρίσκεται σε θέση άμυνας αλλά περνάει στην αντεπίθεση. Αντεπίθεση πολιτική, επικοινωνιακή και, γιατί όχι, κοινωνική. Κατέστη σαφές από τις πρώτες στιγμές της δολοφονίας. Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής επανήλθαν δυναμικά στο προσκήνιο, έδωσαν συνεντεύξεις πριν να κρυώσει το αίμα των νεκρών, κατήγγειλαν το σύστημα, υπέδειξαν την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό προσωπικά ως ηθικό αυτουργό της δολοφονίας και δημιούργησαν εντυπώσεις. Για να λέμε την αλήθεια, τις μονοπώλησαν. Το χειρότερο όμως είναι πως η Χρυσή Αυγή απέκτησε πλέον μάρτυρες. Οι δυο νεκροί θα αποτελούν σημείο αναφοράς και αιτία συσπείρωσης για το νεοναζιστικό μόρφωμα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως έχει ανοίξει ο κύκλος του αίματος. Η Χρυσή Αυγή ξεκίνησε να οργώνει τις πόλεις της Ελλάδας προβαίνοντας σε πογκρόμ κατά μεταναστών, ο Ρουπακιάς σκότωσε εν ψυχρώ τον Παύλο Φύσσα και τώρα ήρθε η ώρα της ανταπάντησης. Μόνο που αυτός ο δρόμος είναι ολισθηρός, ο φαύλος κύκλος της βίας έχει μόνο θύματα. Αυτός ο δρόμος δεν είναι πολιτικός, είναι η αναβίωση των χειρότερων εφιαλτών μας. Είναι η επαναφορά στο μυαλό των διηγήσεων των παππούδων μας και των προπαππούδων μας, οι οποίοι βίωσαν τον εμφύλιο. Ναι, εμφύλιος δεν μπορεί να υπάρξει, μιας και υπάρχουν αντίρροπες δυνάμεις που το διασφαλίζουν, αλλά η είσοδος της χώρας στον φαύλο κύκλο της βίας και της αστάθειας, μόνο δεινά μπορεί να προκαλέσει.

Πέραν όλων αυτών των προφανών διαπιστώσεων όμως, με ενοχλεί και κάτι άλλο στην όλη υπόθεση. Τις τελευταίες μέρες λαμβάνει χώρα μια πρωτοφανής και εξωφρενική για τα δικά μου δεδομένα προσπάθεια συναισθηματικής απενοχοποίησης των νεκρών και κατ’ επέκταση της Χρυσής Αυγής. Από το πρωί ως το βράδυ ακούει κανείς στα δελτία για τα «νεκρά παιδιά» που «εκτελέστηκαν». Το να χαρακτηρίζονται οι νεκροί «παιδιά», είναι ένας προφανής χρωματισμός αυτού που θέλουμε να σχολιάσουμε και συνεπώς ξεφεύγουμε από την ευκταία αντικειμενικότητα του σχολίου. 24 ώρες το εικοσιτετράωρο ο τηλεθεατής και ο αναγνώστης βομβαρδίζονται με μηνύματα για το «πόσο καλά παιδιά» ήταν οι νεκροί. Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω. Ήταν ή δεν ήταν οι νεκροί μέλη της Χρυσής Αυγής και μάλιστα ενεργά; Ήταν ή δεν ήταν ο ένας νεκρός ο Γραμματέας της Τοπικής Οργάνωσης της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο;

Ήταν ή δεν ήταν ο ένας νεκρός στο πλευρό του Ηλία Κασιδιάρη, κατά τη διάρκεια καταδρομικής εκπαίδευσης των επικίνδυνων ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής; Στο κάτω-κάτω, ήταν ή δεν ήταν ενήλικοι; Είχαν ή δεν είχαν τη συναίσθηση των επιλογών τους; Δεν ισχυρίζομαι σε καμία περίπτωση πως έπρεπε να πεθάνουν και πως είχαν δικαίωμα οι δολοφόνοι να σηκώσουν το Zastava και να αφαιρέσουν δυο ζωές. Αυτό όμως που μπορεί να εκλείπει είναι η προσπάθεια αγιοποίησής τους. Γιατί, αν αγιοποιούνται τα μέλη της, τότε προσφέρεται πρόσφορο έδαφος για την επανάκαμψη της Χρυσής Αυγής στο πολιτικό προσκήνιο.

Επικίνδυνη λοιπόν η προσπάθεια των καναλιών και ορισμένων άλλων μέσων να ευαισθητοποιήσουν το κοινό. Οι νεκροί δεν θα γυρίσουν, οι δολοφόνοι πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά, όχι γιατί ξαφνικά αγαπήσαμε τους χρυσαυγίτες, αλλά για να μην κατρακυλήσουμε στο βούρκο της σύγκρουσης και όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να σταματήσουμε να υπερβάλλουμε, γιατί έτσι ρίχνουμε νερό στο μύλο της Χρυσής Αυγής. Άλλο η ομόθυμη καταδίκη του περιστατικού άλλο το επικοινωνιακό show, το οποίο θα συντελέσει μόνο στο να φανεί η Χρυσή Αυγή το αποπαίδι του συστήματος που όλοι προσπαθούν με κάθε μέσο να εξολοθρεύσουν. Αυτό άλλωστε είναι και ο στρατηγικός-επικοινωνιακός στόχος της Χρυσής Αυγής, σε αυτό το κομμάτι του εκλογικού σώματος απευθύνεται.

Ας κάνουμε λοιπόν όλοι μια χάρη στον εαυτό μας. Ας αποφύγουμε τις υπερβολές και ας αφήσουμε τη δικαιοσύνη και την πολιτεία να κάνουν επιτέλους τη δουλειά τους. Γιατί, όσο γίνεται λόγος για τα «νεκρά παιδιά», τόσο ξεπλένεται η Χρυσή Αυγή. Και όσο ξεπλένεται η Χρυσή Αυγή, τόσο υπάρχει η πιθανότητα ο φασισμός να επιστρέψει δριμύτερος απ’ ότι τον αφήσαμε ένα μήνα και κάτι πριν.