Ο Μάρκο Σϊλβα, το success story και οι 40ρηδες προπονητές

Η αναζήτηση προπονητή στον Παναθηναϊκό και το δίπολο Στραματσόνι – Παούνοβιτς, που έβγαλε τελικά νικητή τον Ιταλό, θυμίζει λίγο Τσίπρα και αναζήτηση αντι-Τσίπρα: στο ρόλο του ποδοσφαιρικού πρωθυπουργού ο κάτω από 40 ετών Μάρκο Σίλβα, που ήρθε πριν λίγους μήνες και έχει εντυπωσιάσει εντός και εκτός Ελλάδας, εντός και εκτός Ολυμπιακού

με τη σοβαρότητά του, τις φρέσκες ιδέες του, τον τρόπο που φωνάζει «είμαι φιλόδοξος και θέλω να πετύχω μέσα από τις φιλοδοξίες και επιτυχίες της ομάδας». Στο ρόλο του αντι – Τσίπρα ή αντι- Σίλβα, ο πρώην προπονητής της Ίντερ και της Ουντινέζε, που θέλει να κάνει ένα restart στην καριέρα του μακριά από την Ιταλία και να ξαναφτιάξει το όνομά του, που «χάλασε» τα τελευταία χρόνια.

Γράφει ο Κώστας Βαϊμάκης

Είχε και ο Παναθηναϊκός έναν νέο προπονητή στον πάγκο του τα τελευταία δυόμιση χρόνια, τον Γιάννη Αναστασίου. Κι όταν η διοίκηση αποφάσισε να προχωρήσει σε αλλαγή, πάλι σε νεαρό προπονητή στράφηκε, τον under 40 Στραματσόνι, που κέρδισε στο νήμα τον under 40 Παούνοβιτς. Εκείνο το μοντέλο που έπαιζε παλιότερα, με τους 50ρηδες και 60ρηδες ή 65ρηδες κυρίους, που έρχονταν στην Ελλάδα πλούσιοι σε εμπειρίες, παραστάσεις και βιογραφικά, αλλά φτωχοί σε φιλοδοξίες και δίψα για διάκριση, φαίνεται να εγκαταλείπεται γενικώς: η ΑΕΚ του Πογέτ, ο ΠΑΟΚ του Τούντορ, ο Ατρόμητος του Δέλλα, ο Αστέρας του Βεργέτη, όλες οι ομάδες που τερματίζουν στα πάμω πατώματα της βαθμολογίας ή που φιλοδοξούν να το κάνουν, που παίζουν Ευρώπη τα τελευταία χρόνια ή θέλουν να πάρουν το ευρωπαϊκό εισιτήριο, στα προπονητικά νιάτα επενδύουν, στην φλόγα που ελπίζουν να σκεπάσει την απειρία, στο όραμα που πιστεύουν ότι θα καλύψει τις περιορισμένες παραστάσεις. Μοναδική εξαίρεση μέχρι στιγμής στη φετινή Σούπερ – Λίγκα, ο Πανιώνιος του 47χρονου Μαρίνου Ουζουνίδη – αλλά 47 είναι ο αξιόλογος προπονητής, δεν τον λες σαραντάρη αλλά δεν τον λες και «γέρο»...

Αρκούν τα νιάτα για να φέρουν την (ποδοσφαιρική) ευτυχία; Προφανώς και όχι: ο Σίλβα διαδέχθηκε τον επίσης νέο σε ηλικία Βίτορ Περέιρα στον Ολυμπιακό. Μόνο που ο Περέιρα μας παρουσίασε μπόλικο τίποτα με ολίγη από καθόλου στους μήνες που έμεινε στον πάγκο της ομάδας (και συνεχίζει στο ίδιο τέμπο στην Τουρκία), τη στιγμή που ο Μάρκο Σίλβα μας εμφανίζει ένα πολύ ενδιαφέρον ποδοσφαιρικό πρότζεκτ, με παίκτες που διάλεξε ο ίδιος πολύ προσεκτικά, χωρίς «φίρμες» και «πανωραφάτους», αλλά με πολύ ξεκάθαρη ποδοσφαιρική λογική. Ο Παναθηναϊκός αντικατέστησε τον νεαρό Γιάννη Αναστασίου με τον νεαρό Αντρέα Στραματσόνι, σε μια προσπάθεια να ανακάμψει η ομάδα πρώτα ψυχολογικά και στη συνέχεια αγωνιστικά. Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη ο Αναστασίου πέτυχε και δεν απέτυχε, πήρε ένα κύπελλο, τερμάτισε δυο χρονιές πρώτος στα play-offs, σουλούπωσε μια ομάδα που παρέλαβε εντελώς απαξιωμένη και χωρίς παίκτες και αφήνει στον διάδοχό του μια ομάδα «κανονική», που κάτι έχασε στο δρόμο τους τελευταίους μήνες και πρέπει να το ξαναβρεί. Και γρήγορα, διότι το πρώτο παιχνίδι του Στραματσόνι είναι το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Στον ΠΑΟΚ, το μοντέλο του νέου – φιλόδοξου – άφθαρτου προπονητή δεν δείχνει να τους βγαίνει ως τώρα. Μπορεί να είναι ακόμα νωρίς για να βγάλουμε τον Τούντορ «λίγο» ή «ανεπαρκή», αλλά ο Κροάτης δεν δείχνει μέχρι στιγμής να μπορεί να διαχειριστεί ούτε τα εκατομμύρια του Σαββίδη, ούτε τις προσδοκίες του κόσμου, ούτε την ανάγκη να φτιαχτεί επιτέλους κάτι πραγματικά καινούργιο, μετά το αποτυχημένο πέρασμα του Στέφενς και του Άγγελου Αναστασιάδη, δυο μεγαλύτερων σε ηλικία και παρωχημένων τεχνικών. Στην ΑΕΚ έβαλαν τέλος σε μια σχέση αγαπησιάρικη με τον Τραϊανό Δέλλα (ο οποίος πήγε στον Ατρόμητο για να αντικαταστήσει τον Γρηγορίου), έναν Δέλλα που επίσης δεν μπορεί κανείς να αποκαλέσει «αποτυχημένο» και έφεραν τον Γκας Πογέτ ποντάροντας στη μενταλιτέ του, τον τσαμπουκά του και το όνειρό του να διακριθεί – πολύ θετική εντύπωση έκανε η κάψα του να καθίσει στον πάγκο της ομάδας στο ντέρμπι της Λεωφόρου, αν και είχε κάνει σκάρτη μια προπόνηση με την ομάδα του. Στον Αστέρα επιμένουν με τον Στάικο Βεργέτη και πολύ κάνουν, αφού η ομάδα έχει προοδεύσει σημαντικά τα τελευταία χρόνια και δείχνει να βρίσκει τα πατήματά της μετά το μέτριο ξεκίνημα στη φετινή σεζόν.

Τον χορό των νέων, φιλόδοξων και πολλά υποσχόμενων προπονητών πάντως, «σέρνει» ο Μάρκο Σίλβα, αυτός έχει βάλει ψηλά τον πήχη, αυτός κρατάει ψηλά τη σημαία των 40ρηδων προπονητών, έναν «Μάρκο Σίλβα» θέλουν να βρουν ή να φτιάξουν και οι υπόλοιποι, με τον οποίον θα παίζουν ωραία μπάλα, θα φέρνουν αποτελέσματα, θα έχουν καλές ευρωπαϊκές παρουσίες και θα κάνουν μεταγραφές με γνώμονα το αγωνιστικό όφελος της ομάδας κι όχι με κριτήριο το πόσοι θα πάνε στο αεροδρόμιο να υποδεχθούν τον παιχταρά ή πόσες φανέλες θα πουλήσει. . Αυτόν πήγε στου Ρέντη για να γνωρίσει από κοντά και ο Σωκράτης Κόκκαλης, που έπαιρνε μεν τα πρωταθλήματα ακόμα και με τον Λεμονή ή τον Σεγούρα στη δική του εποχή, αλλά αναγνωρίζει ότι οι φετινές ευρωπαϊκές εμφανίσεις του Ολυμπιακού και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι έργο ενός προπονητή που δεν ζει μόνο με την ψύχωση για ένα ακόμα πρωτάθλημα, αλλά και με το όραμα πολλών φίλων της ομάδας που θέλουν να δουν κάτι παραπάνω και πολύ πιο σημαντικό από την «κλασσική φιέστα του Μαϊου».

The post Ο Μάρκο Σϊλβα, το success story και οι 40ρηδες προπονητές appeared first on KoolNews.