Κόβεται η κρατική επιχορήγηση σε όσα κόμματα δεν δέχονται έλεγχο στα οικονομικά τους

Έχοντας κλείσει δυο χρόνια ζωής, η κυβέρνηση σχοινοβατεί προσπαθώντας να βρει ισορροπίες ανάμεσα στους δανειστές, τους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση αλλά πιέζονται και από τις εκλογικές τους περιφέρειες και τους πολίτες, οι οποίοι στο ενδεχόμενο λήψης οιωνδήποτε νέων μέτρων είναι έτοιμοι να απασφαλίσουν. Έτσι, αναζητείται ένα σχέδιο φυγής προς τα εμπρός με προσήλωση μεν στους μεταρρυθμιστικούς στόχους αλλά και με παράθυρα για ελαφρύνσεις από το φθινόπωρο.

Ρεπορτάζ: Γιώργος Ευγενίδης

Το μήνυμα που εκπέμπεται από το Μέγαρο Μαξίμου, λίγες μέρες μετά και από τις επαφές

του κ. Αντώνη Σαμαρά με τους Ευρωπαίους ηγέτες στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες είναι πως «συνεχίζουμε κανονικά με τις μεταρρυθμίσεις, η κυβέρνηση δεν υπαναχωρεί».

Πράγματι, αυτή είναι και η βούληση του πρωθυπουργού, ο οποίος έχει αναλάβει τη δέσμευση απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους να υλοποιήσει ακόμα ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων χωρίς περαιτέρω τραύματα για τον κυβερνητικό συνασπισμό.

Τα ανοιχτά μέτωπα είναι αρκετά, ενώ ορισμένα έχουν ιδιαίτερη πολιτική σημασία (μικρή ΔΕΗ, φόροι υπέρ τρίτων, νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς κ.α.).

Με αυτά τα δεδομένα, αλλά λαμβάνοντας υπ’ όψιν και πιέσεις από γαλάζιους και πράσινους βουλευτές πως η κοινωνία ζητά μέτρα ανακούφισης, στο κυβερνητικό επιτελείο ετοιμάζουν ένα σχέδιο αντεπίθεσης σε δύο φάσεις:

αρχικά, εντός του θέρους θα κλείσουν όλα τα ανοιχτά νομοθετικά μέτωπα-προαπαιτούμενα και η κυβέρνηση θα πάρει τις δόσεις που εκκρεμούν, ενώ παράλληλα ετοιμάζεται για τις αρχές Ιουλίου νέα έξοδος στις αγορές, αυτή τη φορά για τριετές ομόλογο.

Το φθινόπωρο τώρα, στο δεύτερο σκέλος του σχεδίου, θα λάβει χώρα η μεγάλη διαπραγμάτευση με την Τρόικα, καθώς θα εξεταστούν όλα τα ζητήματα που έχουν μείνει ανοιχτά (αναλογιστικές μελέτες για τα εργασιακά, αναδιάρθρωση δημοσίου και ενιαίου μισθολογίου κ.λπ.), ενώ στην κυβέρνηση ελπίζουν να κλείσει ευμενώς το θέμα του χρέους και να είναι σε θέση να προχωρήσουν σε στοχευμένες ελαφρύνσεις.

Πρακτικά, το τελευταίο σημαίνει πως στην κυβέρνηση δεν σκοπεύουν να δώσουν τα πάντα στους πάντες, θα γίνουν όμως παροχές και αποκαταστάσεις στα πλαίσια του δημοσιονομικά εφικτού και υπό μια προϋπόθεση: ότι οι αποφάσεις των δικαστηρίων για προσφυγές κοινωνικών ομάδων δεν θα είναι συντριπτικές εναντίον της κυβέρνησης, συνιστώντας έτσι βόμβα στα θεμέλια της προσπάθειας οικονομικής σταθεροποίησης.

Εκτός των άλλων, η κυβέρνηση πρόκειται μέσα στο καλοκαίρι να συγκρουστεί και αυτό είναι κάτι που έχει αποφασιστεί στο Μέγαρο Μαξίμου. Μητέρα όλων των μαχών θα είναι αυτή για τη μικρή ΔΕΗ.

Επομένως, όπως εξηγεί κυβερνητικός παράγοντας, το στοίχημα για την κυβέρνηση δεν είναι να παίξει άμυνα αλλά επίθεση. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως η κυβέρνηση δεν θα προβάλλει τη μερική ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ως πικρό χάπι που απλά πρέπει να πιούμε αλλά ως στρατηγική επιλογή με συγκεκριμένα πλεονεκτήματα.

Άλλωστε, όπως λένε κυβερνητικοί κύκλοι, στην περίπτωση της ΔΕΗ τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων είναι εξασφαλισμένα, ενώ ο επενδυτής θα αναλάβει και την υποχρέωση για νέες επενδύσεις, ενώ θα κληθεί να διαχειριστεί και το παθητικό (υποχρεώσεις) της επιχείρησης και όχι μόνο το ενεργητικό της.

Στην κυβέρνηση λοιπόν πιστεύουν πως η επιλογή της ιδιωτικοποίησης θα έχει διπλό όφελος: τόσο για τη μητρική εταιρεία, η οποία θα εισπράξει ένα σεβαστό τίμημα, όσο και για τους καταναλωτές, οι οποίοι σε βάθος χρόνου θα κληθούν να πληρώσουν μειωμένο τιμολόγιο.

Φυσικά, η αποκρατικοποίηση αυτή μόνο εύκολη δεν είναι, καθώς στην άλλη πλευρά δημιουργείται ένα αρραγές μέτωπο συνδικαλιστών και πολιτικών κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛ και μικρότερα κόμματα).

Πάντως, από το Μέγαρο Μαξίμου εκπέμπεται αυστηρό μήνυμα, ιδίως αν η κόντρα φτάσει στα άκρα. Όπως σημειώνουν κυβερνητικοί κύκλοι, η κυβέρνηση θα εξαντλήσει κάθε συνταγματικό περιθώριο, ώστε να αποτραπούν οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ από το να κατεβάσουν τους διακόπτες εν μέσω τουριστικής περιόδου.

Τέλος, ένα ακόμα νομοσχέδιο, στο οποίοι η κυβέρνηση δίνει βάρος, είναι αυτό που δημιουργεί το νέο πλαίσιο για τη χρηματοδότηση και τη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων. Εκτός πολλών άλλων ρυθμίσεων, στο νομοσχέδιο περιλαμβάνεται διάταξη για διακοπή επιχορήγησης σε όσα κόμματα έχουν εκκρεμότητες με τη δικαιοσύνη αλλά και σε όσα κόμματα αρνούνται τον έλεγχο στα οικονομικά τους. Αυτή η διάταξη ερμηνεύεται ως φωτογραφική από τη Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ (το οποίο αρνείται να δεχθεί έλεγχο στα ταμεία του), με αποτέλεσμα να προοιωνίζεται σκληρό πολιτικό ροκ, όταν το νομοσχέδιο έρθει εν τέλει στη Βουλή, κατά πάσα πιθανότητα στο δεύτερο θερινό τμήμα.