Και η Κεντροδεξιά κύριε;

Το τελευταίο διάστημα το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε αναβρασμό. Διάλογος για την Κεντροαριστερά, διάλογος για την προοδευτική διακυβέρνηση, διεργασίες στα Δεξιά της ΝΔ, γενικότερα διάλογος, συζήτηση, ανάλυση. Η ραθυμία όλων αυτές τις μέρες δημιουργεί ευεπίφορο κλίμα για συζητήσεις περισσότερο φιλολογικού χαρακτήρα.

Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης

Υπάρχουν όμως και συζητήσεις που πρέπει να γίνουν όσο το πολιτικό σύστημα είναι σε φαση μετεξέλιξης. Η συζήτηση για τη νέα

μορφή της Κεντροαριστεράς είναι πράγματι απαραίτητη. Η αναζήτηση στρατηγικού εταιρου στον ΣΥΡΙΖΑ είναι εκ των ουκ άνευ. Και η Κεντροδεξιά κύριε; Ποιος ειναι ο ρολος της σε ένα πολιτικό σκηνικό που αλλάζει; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά. Γι΄αυτό το λόγο είναι ίσως απαραίτητο να ανοίξει η κουβέντα αυτή και εντός ΝΔ.

Το να παρακολουθεί κανείς τις εξελίξεις στη ΝΔ συνιστά σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες. Πρακτικά, κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί στους επόμενους 3 μήνες, άσχετα με το γεγονος πως ιδέες υπάρχουν. Όλοι μοιάζουν απορροφημένοι από την κυβερνητική καθημερινότητα, από την ευθύνη της χάραξης ή υποστήριξης της κυβερνητικής πολιτικής. Δεν είναι και απλό πράγμα, απλά η πολιτική δεν είναι μονοσήμαντη. Αν κάθε φορά που ένα κόμμα αναλάμβανε τη διακυβέρνηση σε μια χώρα ξεχνούσε πως υπάρχουν και εσωκομματικά ζητήματα, τότε θα οδηγούμασταν σε ένα καθαρά τεχνοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης, χωρίς ιδεολογία και πολιτικούς ελιγμούς.

Κάποιοι ίσως και να το επιθυμούσαν. Προσωπικά πιστεύω πως η αποπολιτικοποίηση της πολιτικής συνιστά μείζονα κίνδυνο.

Η ΝΔ λοιπόν ει ναι σαρξ εκ σαρκός του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού. Είναι η πρώτη παράταξη που ιδρύθηκε μεταδικτατορικά, η παράταξη που εγγυήθηκε την ομαλή μετάβαση από το καθεστώς των συνταγματαρχών στην αστική δημοκρατία, ακόμα και αν ορισμένοι ακόμα το αμφισβητούν. Είναι λοιπόν σχεδόν αφύσικο η ΝΔ να μην συμμετέχει στις διαδικασίες μετασχηματισμού του πολιτικού σκηνικού.

Το είπε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης πως χρειάζεται ένα συνέδριο πανστρατιάς. Ο κύριος Μεϊμαράκης εκτός από θεσμικός παράγοντας, ως Πρόεδρος της Βουλής, είναι ίσως και ο πιο κομματικά έμπειρος πολιτικός που διαθέτει τώρα στη σύνθεσή της η ΝΔ. Επομένως, όταν ο κ. Μεϊμαράκης μιλά για συνέδριο, εξάγεται το συμπέρασμα πως δεν λέει μια αστάθμητη κουβέντα. Έχει συζητήσει, έχει ακούσει και στη συνέχεια εκφράστηκε δημοσίως. Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Πρόεδρο της Βουλής εκπέμπουν και πολλοί γαλάζιοι βουλευτές, οι οποίοι ζητούν με τη σειρά τους συνέδριο αναγέννησης. Οι γαλάζιοι βουλευτές έχουν φτάσει πλέον σε σημείο βρασμού, μιας και σε βασικά ζητήματα αγνοούνται κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεως από το Μέγαρο Μαξίμου και επιθυμούν να στείλουν ένα σαφές πολιτικό μήνυμα.

Για να τα λέμε όλα πάντως, η ΝΔ δεν θα είχε μείνει εκτός νυμφώνος του μετασχηματισμού αν το αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές ήταν διαφορετικό. Το στοίχημα για τη Νέα Ελλάδα δεν επετεύχθη. Η ΝΔ έχασε πεντακάθαρα στις ευρωεκλογές αλλά το γεγονός πως και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε ψηφοφόρους ανέβαλε τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Ανέβαλε όμως και τον μετασχηματισμό της ΝΔ σε μια ευρύτερη παράταξη, η οποία θα ανοιγόταν τόσο προς το κέντρο όσο και προς τα δεξιά. Αυτός ο στόχος κάηκε, με αποτέλεσμα να προκύψει η φράση πως η Νέα Ελλάδα δεν θα ήταν κόμμα αλλά πλέγμα ιδεολογίας σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Αυτά τα είπε οπ ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς, διατηρών όμως μια αμηχανία.

Το βασικό ερώτημα που τίθεται πλέον άσχετα με τις φιλοδοξίες του καθενός είναι ένα: τι κόμμα θέλει να είναι η ΝΔ; Δεν μπορεί να ισορροπεί σε δύο βάρκες, δηλαδή στον οικονομικό φιλελευθερισμό και στον άκρατο κοινωνικό συντηρητισμό, πρέπει το βάρος να μετατοπιστεί προς μια κατεύθυνση-κατά τη γνώμη μου προς μια στρατηγική εφάμιλλη με την καραμανλική τακτική του μεσαίου χώρου. Μόνο που, επειδή τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα έχουν άρδην μεταβληθεί, αυτό δεν μπορεί να είναι ένα σκέτο γλωσσικό σχήμα.

Όσο χρήσιμη λοιπόν είναι μια σύγχρονη Κεντροαριστερά και μια Αριστερά μακριά από τα σταλινικά κατάλοιπα, άλλο τόσο είναι απαραίτητη μια σύγχρονη Κεντροδεξιά, μακριά από τις υπερσυντηρητικές κορώνες.

Η ΝΔ, αν υποθέσουμε πως θα είναι το άρμα, στο οποίο θα προσδεθούν δυνάμεις, θα πρέπει να αλλάξει. Δεν μπορεί φερ ειπείν να μην εφαρμόζεται η απόφαση του ΕΔΑΔ για τη νομιμοποίηση του συμφώνου συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια και ο αρμόδιος Υπουργός, κύριος Αθανασίου, να παθαίνει αναφυλαξία και μόνο στη σκέψη πως ομόφυλα ζευγάρια πρέπει να έχουν ίσα νομικά δικαιώματα με τα ετερόφυλα. Ο οικονομικός φιλελευθερισμός που επικαλείται διαρκώς ο κύριος Σαμαράς θα είναι κενό γράμμα αν δεν συνοδεύεται από ένα πλέγμα φιλελεύθερων πολιτικών και σε κοινωνικό επίπεδο. Η ΝΔ δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο βολής για τον κάθε απογοητευμένο δεξιό που πιστεύει πως οι ξένοι επιβουλεύονται την Ελλάδα, η οποία προσομοιάζεται με ευλογημένο τόπο! Δεν χωράνε όλοι, δεν μπορούν να συμπεριληφθούν όλοι.

Παράλληλα, ακριβώς επειδή οι κοινωνικοί συσχετισμοί μετεβλήθησαν τόσο απότομα, η ΝΔ πρέπει να απευθυνθεί σε δικό της κόσμο που πληγώθηκε από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Πρέπει να απευθυνθεί στην εναπομείνασα μεσαία τάξη και να πείσει πως το πακέτο φοροελαφρύνσεων που σχεδιάζεται δεν θα είναι ένα προεκλογικό δωράκι αλλά μια στρατηγική επιλογή. Ο περιορισμός της γραφειοκρατίας, η αξιολόγηση του δημοσίου, η μείωση του περιθωρίου παρέμβασης του, βαθέος κράτους, η μηχανοργάνωση των διαδικασιών δεν είναι πολιτικές που πρέπει να εφαρμόζονται επειδή μας το υπαγορεύουν οι κακοί ξένοι αλλά επειδή αυτό συνιστά στρατηγική επιλογή.

Αν θέλουμε να το οπτικοποιήσουμε, η ΝΔ πρέπει να πάρει πίσω ψηφοφόρους από τις παρυφές των ΑΝΕΛ μέχρι το κέντρο και να επιλέξει ως στρατηγική τοποθέτηση τον πολιτικό χώρο του κέντρου. Και επειδή τα μονοκομματικά κυβερνητικά σχήματα έχουν τελειώσει, η ΝΔ θα πρέπει να είναι έτοιμη να συμπράξει ακόμα και με τον βασικο της αντίπαλο-ποιος θα φανταζόταν 4 χρόνια πριν μια συμμαχία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ;

Πρέπει λοιπόν η ΝΔ να πάει σε συνέδριο; Δεν ειναι απαραίτητο τώρα, αν δεν έχει κάτι να πει ο κύριος Σαμαράς. Και προς ώρας δεν έχει. Περιμένει τις πολιτικές εξελίξεις. Επομένως, ο Νοέμβριος θα ήταν μια ρεαλιστική εκτίμηση, αν υποτεθεί πως έχει τελεσφορήσει η διαπραγμάτευση με την Τρόικα και η κυβέρνηση βρισκει πάλι το βηματισμό της. Θα πρέπει όμως να είναι ένα συνέδριο ουσίας, ένα συνέδριο επανεκίννησης, μιας και το επόμενο διάστημα αναμένεται να παρει μορφή το πολιτικό σκηνικό της επόμενης δεκαετίας κατά πάσα πιθανότητα.

Αν η ΝΔ το 2014 μείνει ένα κόμμα με τη ρητορική του 1995, η πολιτική καταβαράθρωση είναι δεδομένη, αν όχι άμεσα, μεσοπρόθεσμα πάντως σίγουρα. Γι αυτό το λόγο είναι επιτακτικό να ξεκινήσει μια συζήτηση και για την Κεντροδεξιά στην Ελλάδα-και οχι για το ξαναμοίρασμα των βαρωνιών εντός της ΝΔ. Γιατί δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η θεμελίωση των βάσεων μιας νέας αστικής παράταξης θα πρέπει να ξεκινήσει από το πρώτο σε δύναμη αστικό σχήμα σήμερα-δηλαδή τη ΝΔ.

Άλλωστε το μήνυμα που δίνουν οι πολίτες επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια δικαιώνει επί τη ουσίας το παπανδρεΪκό ρητορικό σχήμα: ή θα αλλάξετε, ή θα βουλιάξετε.

The post Και η Κεντροδεξιά κύριε; appeared first on KoolNews.