Ίδια συνταγή, με αλλαγές

Πέρα από τα συστήματα, το ταλέντο και το πάθος, το μυστικό όπλο του φετινού Ολυμπιακού ήταν το παρεΐστικο κλίμα. Και αυτό θα πρέπει να διατηρηθεί και του χρόνου. Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Είναι σαφές ότι η επιτυχία του Ολυμπιακού φέτος στο μπάσκετ πέρα από τα συστήματα του Ίβκοβιτς, την έκρηξη των

πιτσιρικάδων και τον τσαμπουκά, αλλά και την ποιότητα του Σπανούλη είχε κάτι που σπάνια υπάρχει πια στις μεγάλες ομάδες του μπάσκετ. Και αυτό γιατί πολλές φορές οι ομάδες αυτές -κυρίως οι μεγάλες- στηρίζονται σε μια τυχαία συνύπαρξη καλών παικτών. Αυτές οι ομάδες σπάνια γίνονται παρέες. Το βλέπεις, για παράδειγμα, στην ΤΣΣΚΑ όπου ο καθένας κάνει το βιολί του. Ακόμα και ο Τεόντοσιτς αισθάνεται κάτι ανάμεσα σε Στιβ Νας και Τζέισον Κιντ.

Ο Ολυμπιακός φέτος πάνω από όλα ήταν μια πάρα πολύ καλή παρέα. Για αυτό και οι Αγγελόπουλοι (και ξέρω τι λέω) έχουν πάρει απόφαση να κρατήσουν αυτή την ομάδα ως έχει, με 2-3 προσθήκες που είναι αναγκαίες. Κάποιοι παίκτες είναι σίγουρο ότι φεύγουν, όπως ο Βασιλόπουλος, ο Πελεκάνος, ο Παπαδόπουλος και μερικοί ακόμα. Επίσης νομίζω ότι φευγάτος είναι και ο Ντόρσεϊ, ο οποίος παρά τα προσόντα του, έδειξε, όταν τα πράγματα άρχισαν να σκουραίνουν, όχι μόνο τάσεις απειθαρχίας αλλά και μη προσαρμογής στις ανάγκες του αγώνα. Δεν του πάει αυτό το στυλ του Ίβκοβιτς.

Οι πιο πολλοί πιτσιρικάδες έχουν συμβόλαιο, όπως και ο Σπανούλης. Ο Σλούκας φαίνεται να τα βρίσκει και η μόνη περίπτωση που χρειάζεται μια γενναία αύξηση και δεν έχει συμβόλαιο είναι του Πρίντεζη, ο οποίος φέτος δέχθηκε να παίξει με όσα λιγότερα μπορούσε και είναι σαφές ότι ο μισθός του θα κάτσει κοντά σε ένα double score, μετά από αυτά που έκανε. Η αμοιβή του είναι 300.000 με 350.000, δηλαδή το 1/4 του μισθού του Σάτο και τα ίδια περίπου με τον Λάζαρο Παπαδόπουλο. Είμαι σίγουρος ότι οι Αγγελόπουλοι θα τιμήσουν την προσφορά του, μέσα σε λογικά πλαίσια.

Μιλώντας με ανθρώπους του Ολυμπιακού και κυρίως παίκτες που ξέρουν, είναι κοινή αντίληψη ότι αυτό που θέλει ο Ολυμπιακός κατά κύριο λόγο είναι έναν ψηλό, πραγματικό 5αρι, που να μπορεί να παίζει το πικ και ρολ και να είναι γρήγορος στα πόδια, στην άμυνα. Και ένα 3αρι σαφώς πιο χρήσιμο από ότι ο Κέσελι. Ένα 3αρι που του χρόνου θα παίζει στην ουσία μπακ απ του Παπανικολάου, να σουτάρει από μακριά αλλά να έχει και ντράιβ. Τα 3αρια που δεν έχουν ντράιβ είναι ημι-ανάπηρα, μιας και ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις. Τρία «μπασίματα» έκανε όλα και όλα ο Κέσελι και έγραψαν και τα τρία. Περίεργη ψυχολογία έχει το παλικάρι. Με τα προσόντα που έχει θα μπορούσε να γίνει παικτάρα. Αλλά… Για 700.000, πάντως που παίρνει, είναι περιττή πολυτέλεια. Πάντως ότι και να κάνουν, οι παίκτες που θα αγοραστούν θα πρέπει να είναι στο ίδιο ύφασμα. Το ύφασμα της παρέας, του αδιάκοπου τρεχαλητού και του πολεμιστή. Ο Χάινς έβγαλε μάτια σαν τέτοια περίπτωση, για αυτό και άλλωστε όλοι τον αγάπησαν στο λιμάνι.

Ο σκελετός αυτής της ομάδας είναι σκελετός για να παίρνει 10 χρόνια πρωταθλήματα, όπως έκ