Η ΕΛΣΤΑΤ προειδοποιεί: Κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών στην Ελλάδα

Ανησυχία προκαλούν νέα στοιχεία που φέρνει στο φως η ΕΛΣΤΑΤ όπου και εμφανίζεται κατακόρυφη αύξηση του ποσοστού αυτοκτονιών στην Ελλάδα την τελευταία χρονιά της ύφεσης. Το ποσοστό μάλιστα καταγεγραμμένων αυτοκτονιών το 2011 ήταν 26,5%, δηλαδή 43% αύξηση σε σχέση με το 2007,

που ήταν και η τελευταία χρονιά προτού ξεκινήσει η κρίση.

Συγκεκριμένα, το 2007 καταγράφηκαν 328 αυτοκτονίες (268 άνδρες και 60 γυναίκες), το 2008 ο αριθμός ανήλθε στις 373 αυτοκτονίες (268 άντρες και 65 γυναίκες), το 2009 καταγράφηκαν 391 αυτοκτονίες (333 άντρες και 58 γυναίκες), το 2010 καταγράφηκαν 377 αυτοκτονίες (336 άντρες και 41 γυναίκες) και το 2011 καταγράφηκαν 477 αυτοκτονίες (393 άντρες και 84 γυναίκες).

Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Κλίμακα, εκτιμά μάλιστα ότι οι πραγματικές αυτοκτονίες είναι πολύ περισσότερες από τις καταγραμμένες.

Η Περιφέρεια της Κρήτης «πρωταθλήτρια» στις αυτοκτονίες

Συγκεκριμένα, η περιφέρεια με τον υψηλότερο δείκτη αυτοκτονιών είναι η Κρήτη, όπου το 2011 καταγράφηκαν 37 αυτοκτονίες, το 2012 καταγράφηκαν 49 και το 2013 (μέχρι τις 27 Αυγούστου) 34.

Σύμφωνα με την ΜΚΟ «Κλίμακα» περισσότεροι από το 35% των πολιτών που καλούν στη γραμμή παρέμβασης για την αυτοκτονία (1018) είναι άνεργοι ενώ δεύτεροι έπονται οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι συνταξιούχοι.

Πριν λίγα χρόνια, οι κλήσεις που δεχόταν η γραμμή παρέμβασης αφορούσαν κυρίως θέματα που άπτονται ψυχικής υγείας, ενώ φαίνεται πως πλέον κυριαρχούν τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα.

Τα ποσοστά ανδρών και γυναικών που απευθύνονται στη γραμμή παρέμβασης για την αυτοκτονία, είναι αρκετά κοντινά μεταξύ τους. Το 41% που τηλεφωνεί αφορά άτομα που καλούν γιατί ανησυχούν για κάποιον δικό τους άνθρωπο.

Σύμφωνα με μελέτη στις 26 χώρες μέλη της ΕΕ κατά την περίοδο 1970-2007, η αύξηση κατά 1% του δείκτη ανεργίας σχετίζεται με 0,79% αύξηση του δείκτη αυτοκτονιών στις ηλικίες κάτω των 65 ετών. Επιπρόσθετα, μία αύξηση μεγαλύτερη του 3% στο δείκτη ανεργίας επιφέρει αύξηση της τάξης του 4,45 % στις αυτοκτονίες μίας χώρας, με τον αντίκτυπο να είναι ισχυρότερος στις καθαρά παραγωγικές ηλικίες (30-44 ετών) του ανδρικού πληθυσμού.