Η Έλενα πίσω από την Παπαρίζου

Μετά από ενάμιση μήνα δίπλα της στο “Dancing on Ice” έμαθα πολλά περισσότερα για την Παπαρίζου, εκτός του ότι είναι sexy. Η Έλενα είναι ένα καλό παιδί, με χιούμορ, αθωότητα και καλή καρδιά.

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Την Έλενα την ήξερα από καιρό. Όχι καλά. Είχαμε συναντηθεί κυρίως στα γραφεία των περιοδικών όταν συζητούσαμε για τις φωτογραφίσεις. Έβλεπα πάντα ένα κορίτσι έξω καρδιά, πολύ όμορφο, πολύ σέξι, αγαθό θα έλεγα, με το γάργαρο γέλιο -από αυτό

το κολλητικό- έτοιμο να φύγει σαν ρουκέτα από το στόμα της. Δεν ζήταγε τίποτα ιδιαίτερο και δεν μας κούραζε όπως άλλες “ντίβες” πολύ μικρότερου βεληνεκούς, που αν μια μέρα γράψω βιβλίο θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι με τα καπρίτσια τους.

Την Έλενα άρχισα να τη ζω από πιο κοντά εδώ και 1,5 μήνα. Όχι μόνο την ώρα που κάνουμε την εκπομπή αλλά και έξω από αυτή, σε πιο ήρεμους χώρους. Το πρώτο πράγμα που σου δημιουργείται όταν είσαι κοντά της, είναι ότι νιώθεις να βρίσκεσαι σε μια καλή ατμόσφαιρα, βγάζει ένα καλό vibe. Και των παθών της το τάραχο να τραβάει, με ένα χαμόγελο ξεκινάει την κουβέντα. Έχει την αγνότητα και την καθαρότητα αυτών των ανθρώπων που μεγάλωσαν στο εξωτερικό. Βλέπει σαν έχει θέα πεδιάδα, με ευθύ βλέμμα και όχι με τεθλασμένο, όπως έχουμε μάθει εμείς να κοιτάμε σαν να προσπαθούμε να ανακαλύψουμε κάτι πίσω από τα δέντρα ενός δάσους. Δηλαδή ξεκινάει με καλή διάθεση, δεν φοβάται αυτό που της λες, ότι κρύβει κάτι δηλαδή και λέει τη γνώμη της σαν τη βροχή που πέφτει, όπως έλεγε και ο Ζαμπέτας, “straight through”.

Έχει βέβαια τις εξαρτήσεις της και αυτή. Καταρχήν από τους ανθρώπους που αγαπάει και έχει δίπλα της. Θέλει τη γνώμη τους, το συζητάει, ρωτάει συνέχεια και τους έχει σαν πυξίδα σε ένα τοπίο που ακόμα δεν έχει γνωρίσει καλά. Και δεν έχει γνωρίσει καλά, γιατί είναι ένα κορίτσι της οικογένειας. Πράγμα επίσης κλασικό για τα παιδιά της ομογένειας. Ζώντας σε ξένες κοινωνίες, με ξένους ανθρώπους και αντιμετωπιζόμενοι πολλές φορές εχθρικά, είχαν πάντα σαν κουκούλι την οικογένεια. Δεύτερον καπνίζει – σαν αράπης. Περιμένει πότε θα κάνουμε break για να ρίξει κάνα-δύο γρήγορες. Όμως αυτό που με εντυπωσιάζει στην Παπαρίζου είναι πως δεν είναι καθόλου ανταγωνιστική με τις γυναίκες. Και δεν παριστάνει τάχα ότι δεν τις βλέπει, το αντίθετο θα έλεγα. Έχει συνέχεια κάτι καλό να σου πει, που είναι και το σωστό. Άλλοτε σου λέει αυτή είναι σέξι, άλλοτε ότι είναι κούκλα, άλλοτε ότι είναι γάτα. Ακόμα πιο giving είναι με τις ωραίες γυναίκες, τις οποίες μπορεί να εκθειάζει μπροστά τους για ώρα. Δεν μασάει και μπορεί να γίνει μια πολύ καλή γυναικεία φίλη.

Ενώ είναι τόσο σέξι θηλυκό και χωρίς να κάνει τίποτα, είναι ταυτόχρονα και ωραία παρέα για άντρες – πράγμα σπάνιο. Είναι και μαγκάκι δηλαδή. Μπαίνει στην αντρική κουβέντα. Δεν κάνει την κοτούλα ή την μη μου άπτου. Τρελαίνεται για σόκιν ανέκδοτα, για χαζομάρες και δεν με κράζει καθόλου για τις αντρικές καφρίλες που λέω. Στην κριτική επιτροπή έχει σχεδόν πάντα σωστή κρίση. Δεν κρίνει ούτε σαν γνώστης του πατινάζ, ούτε σαν γν