Η άνοδος και η πτώση του Ζεπ Μπλάτερ

Ο προσφάτως αποπεμφθείς πρόεδρος της FIFA είναι από τους τύπους που θα «έβγαζαν στη σέντρα» ακόμη και τη μάνα τους προκειμένου να τη σκαπουλάρουν οι ίδιοι. Ακόμα και τώρα, λίγο πριν το οριστικό «game over», ο Μπλάτερ αποδεικνύει ότι πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.

Γράφει ο Γιάννης Τσαούσης

Ο Μπλάτερ ξέρει ότι η σούπα στην οποία και ο ίδιος είναι βυθισμένος αυτή τη στιγμή, βρωμάει. Ωστόσο, επειδή αυτή είναι η φύση του, είπε να την ανακατέψει ακόμα λίγο. Μιλώντας στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων «Tass» αποκάλυψε εν ολίγοις

Ειδικά για τη διοργάνωση του 2022 είπε ότι αρχικά είχαν συμφωνήσει να πάει στις ΗΠΑ, όμως μια παρέμβαση του Νικολά Σαρκοζί έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Κατάρ. «Αν το είχαν πάρει οι ΗΠΑ δεν θα μιλούσαμε για κανένα πρόβλημα της FIFA» κατέληξε ο Μπλάτερ, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο και τους υποκινητές του κυκεώνα σκανδάλων που αποκαλύφθηκε πρόσφατα. Τον εκδικήθηκαν, δηλαδή, οι Αμερικανοί, που δεν μπόρεσαν να χωνέψουν ότι οι Ρώσοι θα αναλάβουν τη διοργάνωση κι αυτοί θα κάτσουν στο παγωτό.

Βέβαια μετά από τέτοιες αποκαλύψεις λογικό είναι να ακολουθήσει τσουνάμι μανούρας από άλλους εμπλεκόμενους, όπως για παράδειγμα τους Βρετανούς οι οποίοι ήδη ετοιμάζονται να μηνύσουν τη FIFA για περίπου 30 εκ. λίρες -που εκτιμούν ότι ήταν το κόστος της συμμετοχής της χώρας τους στην καμπάνια που έκαναν προσπαθώντας να αναλάβουν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια για τον Μπλάτερ με τέτοια, πάντως, μια και όλη του σχεδόν η ζωή -με τον ένα ή τον άλλον τρόπο- ήταν ένας συνεχής διαγωνισμός ίντριγκας και ραδιουργιών, με λάφυρα την εξουσία, την κυριαρχία και το οικονομικό όφελος.

Τί έκανε πριν ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο;

Στα 23 του αποφοίτησε από τα πανεπιστήμια της Σιόν και του Σεντ Μόριτς, έχοντας πάρει πτυχίο σε «διοίκηση επιχειρήσεων και οικονομικά». Είχε ήδη βρει το δρόμο του δηλαδή... Το 1964, στα 28 του, έγινε γενικός γραμματέας της ελβετικής ομοσπονδίας του χόκεϊ στον πάγο και το 1970 μπαίνει για πρώτη φορά στο χώρο του ποδοσφαίρου ως μέλος του Δ.Σ. της (γνωστής στο ελληνικό κοινό από τις αναμετρήσεις της με τη Λάρισα τη δεκαετία του ‘80) Νοσατέλ Ξαμάξ.

Την επόμενη χρονιά ορίζεται πρόεδρος της «Παγκόσμιας Κοινότητας των φίλων της Καλτσοδέτας» (δεν τρολάρουμε, ισχύει, ήταν 120 βαρεμένοι μερακλήδες 16 διαφορετικών εθνικοτήτων που γούσταραν καλτσοδέτα και εναντιώνονταν στα καλσόν). Το 1971 γίνεται διευθυντής δημοσίων σχέσεων της γνωστής ωρολογοποιίας Longines και με την ιδιότητά του αυτή συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 που έγιναν στο Μόναχο όπου και, σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα της εφημερίδας Mirror, έκανε τα πρώτα του σοβαρά κονέ με τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να τον «προωθήσουν» στην FIFA.

Η πρώτη επαφή με τη FIFA

To 1975, λίγο πριν κλείσει τα 40, έρχεται η ώρα του. Γνωρίζει τον Σερ Στάνλεϊ Ρους, τον Άγγλο πρόεδρο της FIFA για 13 χρόνια, που την προηγούμενη χρονιά είχε χάσει τις εκλογές από τον Ζοάο Χαβελάνζε. Ο Ρους τον προσλαμβάνει στην παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου, ως τεχνικό διευθυντή.

Το 1981 ο δαιμόνιος Μπλάτερ προάγεται σε γενικό γραμματέα της FIFA. Γίνεται, δηλαδή, το νο2 μετά τον Χαβελάνζε. Εκεί αρχίζει να μαθαίνει πως παίζεται το παιχνίδι και 17 χρόνια αργότερα κρίνει πως έχει έρθει ο καιρός να κάνει το βήμα παραπάνω (σε συνέντευξή του μάλιστα στην Daily Mail παραδέχτηκε πως είχε αρχίσει να σχεδιάζει το πως θα γίνει αυτός πρόεδρος από το 1995, τρία χρόνια πριν τις προκαθορισμένες εκλογές). Θέτει λοιπόν υποψηφιότητα στις εκλογές της 8ης Ιουνίου 1998, με αντίπαλο τον τότε πρόεδρο της UEFA Σουηδό Λέναρντ Γιόχανσον, τον οποίον κερδίζει άνετα με ψήφους 111-80.

Τότε δημοσιεύονται και οι πρώτες φήμες εναντίον του για δωροδοκία. Γράφεται ευρέως ότι ξόδεψε 1 εκατ. δολάρια για να εκλεγεί και παρότι λίγους μήνες αργότερα ο πρόεδρος της Σομαλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας παραδέχεται ότι του προσφέρθηκαν 100.000 δολάρια για την ψήφο του και ότι γνωρίζει προσωπικά άλλους 18 προέδρους αφρικανικών ομοσπονδιών που προσεγγίστηκαν, το θέμα μένει εκεί. Ο Μπλάτερ διαφεντεύει πλέον και επίσημα το ποδόσφαιρο.

Η εποχή του μεγαλείου

Τα πρώτα τρία χρόνια περνάνε σχετικά ανέφελα ώσπου το 2001 η ελβετική εταιρία International Sport and Leisure (ISL), εκ των βασικών χορηγών της FIFA εκείνη την περίοδο, χρεωκοπεί έχοντας άνοιγμα που υπερβαίνει τα 100 εκ. δολάρια. Ο κίνδυνος για την ομοσπονδία αλλά και τον ίδιο τον Ελβετό είναι μεγάλος. Το πόρισμα των ελβετικών αρχών και της επιτροπής της FIFA φτάνει στο συμπέρασμα ότι η εταιρία είχε δώσει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε αξιωματούχους της FIFA στο πλαίσιο «εμπορικών συμφωνιών», παρόλα αυτά ο ίδιος ο Μπλάτερ βγαίνει λάδι διότι οι χειρισμοί του μπορεί να ήταν «αδέξιοι», αλλά δεν οδήγησαν σε «εγκληματική ή ηθική κακοδιαχείριση». Η υπόθεση τελεσιδίκησε τον Απρίλιο του 2013, αφήνοντας και πάλι τον Μπλάτερ εκτός κάδρου και ρίχνοντας την ευθύνη για την αμαρτωλή περίοδο 1992-2000 στους ώμους του Ζοάο Χαβελάνζε και δύο μελών της τότε εκτελεστικής επιτροπής της ομοσπονδίας.

Τον Απρίλιο του 2002 ο συμπατριώτης του γ.γ. της FIFA, Μισέλ Ζεν-Ρούφινεν, παραδίδει στις ελβετικές αρχές ένα ντοσιέ 21 σελίδων εντός του οποίου υπάρχουν στοιχεία που μπλέκουν τον Μπλάτερ με οικονομική κακοδιαχείριση, σύγκρουση συμφερόντων και κατάχρηση εξουσίας. Ο Ελβετός υποβαθμίζει το θέμα, κάνει εσωτερική έρευνα που καταλήγει ότι ο ίδιος δεν φταίει σε τίποτα και ακολούθως «καρατομεί» τον Ζεν-Ρούφινεν. Στις 29 Μαίου του ίδιου χρόνου, ο Μπλάτερ κατεβαίνει στις εκλογές για την προεδρία της FIFA αντιμέτωπος με τον Καμερουνέζο Ίσα Χαγιάτου, τον οποίον και καθαρίζει σαν αυγό χωρίς καν να ιδρώσει.

Στις 15 Ιανουαρίου του 2004 ο Ζεπ Μπλάτερ σε συνέντευξή του προτείνει οι γυναίκες που παίζουν ποδόσφαιρο «να φοράνε πιο στενά σορτσάκια, για λόγους αισθητικής». Εννιά μήνες αργότερα, και αφού έχει κατηγορηθεί για σεξισμό και έχει «γλεντηθεί» σε κάθε γωνιά της υφηλίου για τις δηλώσεις του αυτές, παρουσιάζει τον «Κώδικα Ηθικής της FIFA»...

To 2006 ο τότε αντιπρόεδρος της FIFA (και πρόεδρος της ποδοσφαρικής ομοσπονδίας του Τρινιντάντ και Τομπάγκο) Τζακ Γουόρνερ κατηγορείται ότι εμπορευόταν εισιτήρια του Μουντιάλ της Γερμανίας μέσω ενός ταξιδιωτικού πρακτορείου το οποίο έλεγχε η οικογένειά του. Παρά τις καταγγελίες ότι το κέρδος του Γουόρνερ από αυτή τη μπίζνα υπερέβαινε το 1 εκ. δολάρια, ο Μπλάτερ σφυρίζει αδιάφορα και τον αθωώνει κάνοντας λόγο απλώς για «αποδοκιμασία της FIFA απέναντι σε τέτοιου είδους πρακτικές».

Τον Μάιο του 2007, παρά το γεγονός ότι προτάθηκε μόνο από 66 από τις 207 ομοσπονδίες-μέλη της FIFA, ο Μπλάτερ κατεβαίνει χωρίς αντίπαλο στις εκλογές και εξασφαλίζει την τρίτη σερί θητεία του. Αν και πλέον το ποδόσφαιρο μέχρι τότε έχει γίνει κατά βάσιν ευρωπαϊκή υπόθεση, κάθε ομοσπονδία στον κόσμο δικαιούται μία ψήφο στη σχετική ψηφοφορία, κάτι που σημαίνει ότι στον «άχαστο» Ελβετό αρκεί να «κρατάει ζεστές» τις μικρές χώρες, λ.χ. μοιράζοντάς τους ψίχουλα για «ποδοσφαιρική ανάπτυξη» κ.ο.κ., έτσι ώστε να έχει εξασφαλισμένη την υποστήριξή τους όταν έρθει η ώρα.

Και αρχίζει η μεγάλη κατηφόρα...

Στις 2 Δεκεμβρίου του 2010 γίνονται ταυτόχρονα οι ψηφοφορίες για την ανάθεση των Μουντιάλ του 2018 και του 2022. Λίγο πριν αυτές ξεκινήσουν δύο μέλη της εκτελεστικής επιτροπής, ο Νιγηριανός Άμος Αντάμου και ο Ρέιναλντ Τεμάριι από την Ταϊτή, αποβάλλονται όταν οι Sunday Times αποκαλύπτουν ηχογραφημένη συνομιλία στην οποία ζητάνε χρηματικά ανταλλάγματα για την ψήφο τους. Η FIFA κάνει έρευνα εκ των υστέρων για το θέμα και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι εν λόγω παρατυπίες «δεν επηρέασαν την ακεραιότητα της ψήφου». Το κλείσαμε κι αυτό.

Την 1η Ιουνίου 2011 ο Μπλάτερ κατεβαίνει και πάλι στις εκλογές της FIFA χωρίς αντίπαλο, μια και ο Καταριανός Μοχάμεντ Μπιν Χαμάμ που επρόκειτο να τον αντιμετωπίσει πιάστηκε να προσπαθεί κι αυτός με τη σειρά του να δώσει το κάτι τις του προκειμένου να κερδίσει. Όπως είναι φυσικό, με 186 ψήφους ο Μπλάτερ εκλέγεται για τέταρτη συνεχόμενη φορά πρόεδρος της FIFA και υπόσχεται δημοσίως ότι δεν θα επιδιώξει και πέμπτη εκλογή.

Στις 16 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου ο Μπλάτερ (που στη διάρκεια της θητείας του έχει κάνει ουκ ολίγες άστοχες δηλώσεις για τις οποίες έχει ζητήσει συγνώμη) λέει το πιο ηλίθια πράγμα που θα μπορούσε, υποστηρίζοντας ότι οι ποδοσφαιριστές που πέφτουν θύματα ρατιστικής συμπεριφοράς εντός γηπέδου «θα πρέπει να δίνουν το χέρι σ’ αυτούς που τους προκάλεσαν, γιατί πάνω απ’ όλα το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι».

...που μας οδηγεί προς το γκραν φινάλε

Τον Ιούνιο του 2014 οι Sunday Times σε δημοσίευμά τους αποκαλύπτουν αναλυτικά το σκοτεινό παρασκήνιο πίσω από τις ψηφοφορίες για τα ΠΚ του 2018 και του 2022. Ο Μπλάτερ αποκαλεί τα αγγλικά ΜΜΕ «ρατσιστικά» και δηλώνει ότι «θέλουν να καταστρέψουν όχι το ποδόσφαιρο αλλά τους θεσμούς του».

Τρεις μήνες αργότερα -ώ τι έκπληξη!- ο Ελβετός ανακοινώνει ότι κατέληξε στο συμπέρασμα πως «για το καλό του ποδοσφαίρου» πρέπει να κατέβει για πέμπτη φορά υποψήφιος στις εκλογές της FIFA. Σαν τον Μάικλ Κορλεόνε ένα πράγμα...

Στις 27 Μαϊου 2015 οι ελβετικές αρχές κάνουν ντου σε ξενοδοχείο στη Ζυρίχη και συλλαμβάνουν 14 ποδοσφαιρικούς αξιωματούχους. Δύο μέρες αργότερα ο Μπλάτερ επανεκλέγεται πρόεδρος μια και ο αντίπαλός του, ο πρίγκιπας Αλι μπιν αλ-Χουσείν, αποσύρεται μετά την πρώτη ψηφοφορία.

Στις 2 Ιουνίου βλέπει το φως της δημοσιότητας η αποκάλυψη ότι ο Τζακ Γουόρνερ πήρε 10 εκ. δολάρια από λογαριασμούς της FIFA, με σκοπό να καλύψει τις δωροδοκίες που έγιναν κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας ανάθεσης του Μουντιάλ του 2010 που κέρδισε η Γερμανία. Ο Μπλάτερ ανακοινώνει ότι σκοπεύει να παραιτηθεί, δηλώνοντας ταυτοχρόνως πως η FIFA «χρειάζεται εκ βάθρων ανοικοδόμηση».

Στις 25 Σεπτεμβρίου Ελβετοί ερευνητές ανακοινώνουν ότι εκκίνησαν οι νομικές διαδικασίες εναντίον του Μπλάτερ για μια σειρά από εκκρεμείς υποθέσεις. Μια εβδομάδα αργότερα οι τέσσερις μεγαλύτεροι χορηγοί της FIFA (ανάμεσά τους η Visa και η Coca-Cola) ζητούν επίσημα από τον Ελβετό να παραιτηθεί. Ο Μπλάτερ αρνείται. Τελικά στις 8 Οκτωβρίου η επιτροπή Ηθικής της FIFA ανακοινώνει ότι λόγω της έρευνας που βρίσκεται σε εξέλιξη αποβάλλει για 90 μέρες από τον χώρο τον Μπλάτερ, τον Μισέλ Πλατινί -αντιπρόεδρο της FIFA και πρόεδρο της UEFA- και τον Ζερόμ Βάλκε, γ.γ. της FIFA. Οι μέρες της αφθονίας του «άφθαρτου» Ελβετού είναι πλέον μετρημένες.

The post Η άνοδος και η πτώση του Ζεπ Μπλάτερ appeared first on KoolNews.