Η άλλη Δήμητρα

Η Δήμητρα Ματσούκα την είδε αλλιώς, πολύ αλλιώς. Τόσο που απορώ αν μιλάμε για το ίδιο κορίτσι που θαύμασα στο εξώφυλλο του Nitro πριν μια δεκαετία αλειμμένο με σοκολάτα.  

Από τον Κωνσταντίνο Χαντζάκο – Αντωνάτο

Πολλές φορές νευριάζω με την τόσο μεγάλη μεταστροφή κάποιων ανθρώπων. Είναι κρίμα γιατί το κοινό, ένα μέρος τουλάχιστον αυτού, τις αγάπησε επειδή ήταν ακριβώς αυτό που έβλεπες: ΘΕΟΓΚΟΜΕΝΕΣ.

Η Δήμητρα Ματσούκα – η οποία κατά τη γνώμη μου είναι μια εξαιρετική

ηθοποιός τα τελευταία χρόνια – με νευριάζει ολοένα και πιο πολύ με τις δηλώσεις της. Στη συνέντευξή της, λοιπόν, στο περιοδικό “L’OFFICIEL” αποφάσισε να απαξιώσει όλο της το παρελθόν λέγοντας: «Μιλάω σπάνια σε συνεντεύξεις. Είναι η ανάγκη μου να διαχωρίσω τη θέση μου από κάτι που…μου φαίνεται μπανάλ και ανόητο, όπως το lifestyleκαι τα media. Και έγινε συνειδητά, παρόλο που όλοι μου έλεγαν ότι έκανα λάθος με αυτή μου την απομάκρυνση. Αλλά πιο πολύ με απασχολούσε πάντα το τι θα σκεφτόμουν εγώ για μένα».

Δηλαδή σέβομαι το να μη θες να μιλάς, να μη θες να φωτογραφίζεσαι, αλλά κι εσύ μέρος αυτού τουlifestyle ήσουν και μάλιστα τρανταχτό και βαρβάτο. Θέλεις να μου πεις πως υπάρχει έστω ένας άντρας με ενεργή σεξουαλική ζωή που όταν ακούει το όνομα Δήμητρα Ματσούκα δεν θυμάται τα sexy εξώφυλλα, τις συνεντεύξεις όλο στιλ “πιο κακό κορίτσι, πεθαίνεις” και φυσικά την ιστορική στιγμή του karaoke από το “Κάτι τρέχει με τους δίπλα”.

Επίσης, για να σε ξενερώσει ακόμα πιο πολύ σου πετάει και το εξής: «Ιδανικοί συνδαιτυμόνες από το χώρο των τεχνών, σε ένα ξεχωριστό δείπνο, θα ήταν ο Λάρς φον Τρίερ, ο Γιώργος Λάνθιμος, ο Μισέλ Ουελμπεκ, οι αδερφοί Νταρντέν, ο Λευτέρης Βογιατζής, οι Coldplay, o Σωκράτης Μάλαμας, ο Μάριο Βάργκας Λιόσα, ο Τόμας Οστερμάγιερ». Ό,τι του φανεί σαν να λέμε.

Μαγκιά σου ρε Δήμητρα να θες να είσαι μια άλλη από αυτή που λατρεύω, αλλά στο λέω πολύ ειλικρινά αυτό: αν είχα ένα δικαίωμα στη ζωή, να διαλέξω να ερωτευτώ μια γυναίκα προϊόν lifestyle θα επέλεγα εσένα ακόμη και σήμερα. Ακόμα και πριν δυο τρία χρόνια στις Κούκλες σε λάτρεψα στον ρόλο της ανασφαλούς θεογκόμενας. Είσαι φτιαγμένη για αυτό, μην το βάζεις στην άκρη γιατί εγώ – ίσως και το κοινό σου – έτσι σε αγαπάμε, ακόμα.