Η Αλίκη βγήκε από τον παράδεισο [εικόνες]

Καινοτομία, χαριτωμενιά και υποκριτικό ταλέντο. Αυτά ήταν τα τρία χαρακτηριστικά που έκαναν την Αλίκη Βουγιουκλάκη να ξεχωρίσει και να γραφτεί στο πάνθεον των Ελλήνων ηθοποιών, με γενιές και γενιές να βλέπουν ακόμη τα έργα της.

Η «εθνική σταρ της Ελλάδος» γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1934 στο Μαρούσι. Τρεις μέρες μετά, στις 23 του μήνα, το νεογέννητο κοριτσάκι αρρώστησε με πνευμονία και οι γονείς του πάνω στην απόγνωση κάλεσαν ιερέα στο σπίτι τους για να το βαφτίσει. Το όνομα που της έδωσαν; Αλίκη

Κατά την διάρκεια της κατοχής ο πατέρας της Αλίκης, ο νομικός και πρώην νομάρχης Αρκαδίας Ιωάννης Βουγιουκλάκης δολοφονήθηκε. Τότε η μητέρα Αιμιλία Κουμουνδούρου, σήκωσε ένα μεγάλο βάρος και ανέλαβε μόνη της την ανατροφή της Αλίκης, του Αντώνη και του Τάκη. Ζώντας σε μία μονογονεϊκή οικογένεια με τρία παιδιά, η Αλίκη πέρασε δύσκολα καθώς η μητέρα της αδυνατούσε να βγάλει τα προς το ζην.

Μία σπάνια φωτογραφία που απεικονίζει ολόκληρη την οικογένεια της Αλίκης Βουγιουκλάκη

Παρόλο που αντιμετώπιζε δυσκολίες, η Αλίκη έβρισκε παρηγοριά στην υποκριτική αναλαμβάνοντας όλους τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στις σχολικές θεατρικές παραστάσεις. Τα είδωλα της ήταν η Μαίρη Πίκφορντ και η Γκρέτα Γκάρμπο και τελικά αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη της στην υποκριτική.

Ήταν το 1952 όταν αποφάσισε να δώσει κρυφά εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο καθώς τότε το επάγγελμα του ηθοποιού εθεωρείτο ντροπή. Η Αλίκη έκανε τα χαρτιά της και περίμενε την ημέρα όπου θα έδινε τις εισαγωγικές. Ανεβαίνοντας στην σκηνή για τους μονολόγους, κατάφερε να εντυπωσιάσει τους καθηγητές που την έκριναν καθώς ήταν η πρώτη που έδωσε έναν άλλο αέρα στον ρόλο με στοιχεία χαριτωμένα και τσαχπίνικα. Ουσιαστικά η Αλίκη είχε το δικό της υποκριτικό στυλ και αυτό την έδωσε το εισιτήριο για την σχολή.

Ήταν το 1953 όταν η Αλίκη ήταν δευτεροετής στο Εθνικό Θέατρο και τότε της ανατέθηκε ο μικρός ρόλος της Λουιζόν στον «Κατά φαντασίαν ασθενή» του Μολιέρου, ενώ τον ίδιο χρόνο πήρε και το ρόλο της Ολυμπίας στις «Φουσκοθαλασσιές» του Δημήτρη Μπόγρη. Η πορεία της διαγραφόταν λαμπρή καθώς κινούσε το ενδιαφέρον όλων των αρμόδιων που παρακολουθούσαν τις παραστάσεις της.

Ένα χρόνο μετά, το καλοκαίρι του 1954 και ενώ επέστρεφε από τις διακοπές της, την κάλεσε ο σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης Νίκος Χατζίσκος για να αντικαταστήσει την Άννα Συνοδινού, που αποχώρησε από το θίασο, στο ρόλο της Ιουλιέτας. Για να παίξει στο έργο χρειάστηκε να πάρει ειδική άδεια από τη σχολή της, έχοντας στη διάθεσή της μόνο τρία μερόνυχτα για να προετοιμαστεί και να μάθει το ρόλο. Η Ιουλιέτα της μπορεί να μην ήταν υπόδειγμα σεξπηρικής ερμηνείας, κοινό και κριτικοί, όμως, χειροκρότησαν την προσπάθειά της.

Στη συνέχεια η Αλίκη Βουγιουκλάκη έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο με την ταινία «Το Ποντικάκι» ενώ έπειτα συνεργάστηκε με τον θίασο Κοτοπούλη, τον θίασο της Κατερίνας και με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη που την έχρισε πρωταγωνίστρια. Το 1961 η Αλίκη Βουγιουκλάκη συγκροτεί τον δικό της θίασο, ανεβάζοντας τα έργα «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», «Χτυποκάρδια στο θρανίο» κ.α.

Στο μεταξύ, γνωρίζεται με το Φιλοποίμενα Φίνο, συνεργάζεται με την εταιρεία του, τη «Φίνος Φιλμ», και μαζί κάνουν πολλές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ξεχωρίζουν: «Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Η Λίζα και η άλλη», «Η κόρη μου η Σοσιαλίστρια», «Η Μαρία της Σιωπής», «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας», «Το κορίτσι με τα παραμύθια», «Διακοπές στην Αίγινα», «Έρωτας στους αμμόλοφους», «Αστέρω», «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», «Μανταλένα», «Η Υπολοχαγός Νατάσσα», «Η ψεύτρα».

Οι ρόλοι της, κατά κανόνα της χαριτωμένης σκανδαλιάρας κοπέλας, είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό και εξασφάλισαν στην ηθοποιό σπάνια δημοτικότητα. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη με τον ρόλο της στη «Μανταλένας» κέρδισε το βραβείο Α' Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Ταινιών Θεσσαλονίκης. Επίσης εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών όπου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις.

Στη συνέχεια έκανε την Υπολοχαγό Νατάσα που θεωρείται η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ και οι δύο επόμενες εισπρακτικές κινηματογραφικές επιτυχίες ανήκουν στη Βουγιουκλάκη. Το 1959 κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Αστέρω» γνωρίζει τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Τα κινηματογραφικά πλατό αποτέλεσαν την απαρχή της ιστορίας του διασημότερου ζευγαριού στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου.

Στις 18 Ιανουαρίου του 1965, η Αλίκη και ο Δημήτρης ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου και απέκτησαν ένα παιδί, τον Γιάννη.

Η Αλίκη και ο Δημήτρης γύρισαν μαζί δεκάδες ταινίες, το διάστημα 1964-1974 ενώ συνεργάστηκαν σε θίασο που συνέστησαν οι δυο τους. Μία από τις πολλές θεατρικές επιτυχίες τους ήταν στο έργο του Μπέρναρ Στο «Ωραία μου κυρία». Παρά τις επαγγελματικές επιτυχίες η σχέση του ζευγαριού ήταν θυελλώδης με αποτέλεσμα ο γάμος να διαλυθεί μετά από δικαστικές διαμάχες, στις 4 Ιουλίου του 1979.

Εν τω μεταξύ ο ελληνικός κινηματογράφος άρχισε να παρακμάζει και τότε η Αλίκη αποφάσισε να επικεντρωθεί στο θέατρο ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με την τηλεόραση. Η θεατρική της παρουσία έκλεισε το 1996 με το έργο «Η Μελωδία της Ευτυχίας» των Ρότζερς και Χάμερσταϊν, στο ρόλο της Μαρίας. Λίγο αργότερα οι γιατροί της διέγνωσαν καρκίνο καλπάζουσας μορφής.

Η Εθνική Σταρ της Ελλάδος (Το 1959, η δημοσιογράφος/χρονογράφος της εφημερίδας "Καθημερινή" Ελένη Βλάχου της έδωσε το προσωνύμιο «Εθνική Σταρ» της Ελλάδας που την ακολούθησε στην καριέρα της) νοσηλεύτηκε δύο μήνες στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών και στις 23 Ιουλίου 1996, τρεις μέρες μετά τα γενέθλια της πέθανε. Η απώλεια της Αλίκης σκόρπισε θλίψη στους φανατικούς θαυμαστές της ενώ τραγικά πρόσωπα στην κηδεία της ήταν ο γιος της, Γιάννης Παπαμιχαήλ και ο σύντροφος της Κώστας Σπυρόπουλος.

The post Η Αλίκη βγήκε από τον παράδεισο [εικόνες] appeared first on KoolNews.