Γνωστός Έλληνας σχεδιαστής: Για μια 10ετία ήμουν ένα ζόμπι, έφτασα στο σημείο μηδέν

Ο γνωστός Έλληνας σχεδιαστής έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και περιέγραψε το μεγάλο του πρόβλημα και την ψυχική ασθένεια που αντιμετώπισε και περιγράφει τη στιγμή που ήρθε αντιμέτωπος με τον εαυτό του και κάποιες καταστάσεις που τον έκαναν να σκεφτεί διαφορετικά, να αλλάξει τρόπο ζωής και τον είχαν οδηγήσει στην παράνοια. Τόσο που αναγκάστηκε να φύγει στο εξωτερικό και να εμφανίζεται μια φορά το μήνα σε εκδηλώσεις στην Ελλάδα για να μην προκληθούν απορίες.

Ο Χάρης Σιανίδης συγκλονίζει

με την κατάθεση ψυχής που κάνει στο περιοδικό Λοιπόν:

«Ξεκίνησαν από ένα συναισθηματικό θέμα. Στη ζωή μας πρέπει να έχουμε εμπειρίες. Υπήρξα άδειος συναισθηματικά σε κάποια πράγματα, στις ουσιαστικές σχέσεις ζωής. Ήμουν γεμάτος στα ξενύχτια, στις εφήμερες καταστάσεις, στο... τραλαλά.

-Αναφέρεσαι σε σχέση συντροφικότητας;

Σε σχέση συντροφικότητας. Όταν βλέπουμε ότι κάτι :δεν πάει από την αρχή, δεν πρέπει να το πιέζουμε. Πραγματικά, πήγα να χάσω τον εαυτό μου, και όχι μόνο.. .Ήταν 2 χρόνια πάρα πολύ δύσκολα, έφτασα στο σημείο μηδέν. Με βοήθησαν πάρα πολύ οι γιατροί. Οι άνθρωποι που ήταν δίπλα μου ανησύχησαν πολύ. Για ένα μεγάλο διάστημα έζησα στο εξωτερικό, γιατί δεν ήθελα να γίνει γνωστό. Φαντάσου ότι έμενα στο εξωτερικό και ερχόμουν μία φορά το μήνα στην Ελλάδα για δύο μέρες και πήγαινα σε όλα τα events για να είναι αισθητή η παρουσία μου, να μην εξαφανιστώ.

- Με σκοπό να «καλύψεις» αυτό που σου συνέβαινε;

Ναι, ήθελα να το «καλύψω» και το «κάλυπτα» πολύ καλά. Έμεινα 1 χρόνο στο εξωτερικό, πηγαινοερχόμουν με κάποια μικρά διαλείμματα. Έζησα πάρα πολύ δύσκολες καταστάσεις.

-Τρόμαξες;

Δεν τρόμαξα, γιατί επί 2 χρόνια ζούσα με έναν ακόμα Χάρη. Ήταν δύο άνθρωποι που ζούσαν μαζί παράλληλα. Παρατηρούσα αυτό που δεν ήμουν. Δεν γινόταν εγώ να έχω φτάσει σε αυτό το σημείο... κι όμως έφτασα. Ποιος; Εγώ, που, αν μου το έλεγαν, δεν θα το πίστευα, γελούσα με όλα αυτά. Έφτασα στο ακραίο σημείο. Πλέον δεν λέω «ποτέ» για τίποτα. Πια καταλαβαίνω κάποιες ακραίες καταστάσεις ανθρώπων.

-Δηλαδή;

Μπορώ να καταλάβω πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος πάνω στην τρέλα του. Σε αυτές τις καταστάσεις πάντα πρέπει να μάθεις να χειρίζεσαι τους ανθρώπους. Όταν βλέπεις ότι κάποιος είναι σε ένα πρόβλημα, δεν πρέπει να εκμεταλλεύεσαι με τίποτα τα συναισθήματα του, αλλά και γενικότερα, γιατί δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει. Πολλές φορές έψαξα τον εαυτό μου για να καταλάβω, όχι να δικαιολογήσω, τους ανθρώπους που έφτασαν να κάνουν κάποιο έγκλημα, γιατί κάποιος θέλει να βάλει τέλος στη ζωή του, να αυτοκτονήσει.

-Με το πρόβλημα που αντιμετώπισες φοβήθηκες ότι μπορεί να... χάσεις τη ζωή σου;

Σίγουρα φοβήθηκα. Αν υπήρχε μεταμόσχευση εγκεφάλου... Ήθελα να σβηστούν πρόσωπα και καταστάσεις από το μυαλό μου. Πέταξα από τη ζωή μου τις σκέψεις και τις κακές στιγμές, που ήταν πολλές.