Γιορτάζοντας με τον Θρύλο στην Πόλη

Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ στη ζωή σου. Για τον Πέτρο Κωστόπουλο ένα από αυτά είναι και η κατάκτηση της κούπας από τον Ολυμπιακό μέσα στην Πόλη, που έφερε τούμπα τα προγνωστικά, ανέτρεψε μια διαφορά 19 πόντων και έδειξε ότι θαύματα γίνονται ακόμα και σήμερα.

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Χθες αργά τη νύχτα, στο Club «Ρέινα» της Κωνσταντινούπολης, όπου ο Ολυμπιακός πήγε να γιορτάσει

το Κύπελλο Ευρώπης, ο πολύ cool και φορώντας ένα μοδάτο μπουφανάκι, Ντούσαν Ίβκοβιτς, μου έλεγε ότι το να γυρίσει ομάδα από τους 19 πόντους και να καταφέρει να πάρει το Κύπελλο, δεν έχει ξαναγίνει. Κι όχι τίποτα λόγια του αέρα, το έψαξε, λέει, ο Μπερτομέου στα κιτάπια του και δεν το βρήκε πουθενά. Βασικά να ‘ταν μόνο αυτό που δεν είχε ξαναγίνει…

Αρκεί να κοιτούσες το ταμπλό και θα παρατηρούσες πολλά λάθη του… matrix. Όπως το σκορ χάντμπολ, 10-7, ας πούμε στην αρχή. Νομίζω ποτέ δεν υπήρχε τέτοιο σκορ σε τελικό Ευρώπης έπειτα από ένα ολόκληρο 10λεπτο. Επίσης, ποτέ μια ομάδα δεν είχε μόνο τρεις παίκτες να έχουν βάλει τη μπάλα στο δίχτυ έπειτα από τόση ώρα. Μόνο Παπανικολάου, Σπανούλης και Άντιτς είχαν «γράψει» στο κοντέρ. Οι υπόλοιποι είχες την εντύπωση ότι τα χέρια τους  έτρεμαν. Άσε δε, τα τρία σέντερ της ομάδας – Χάινς, Ντόρσεϊ και Παπαδόπουλος- που δεν έβαλαν ούτε πόντο σε ολόκληρο ματς! Αυτό κι αν είναι απίστευτο!!!

Και τα παράδοξα συνεχίζονται, καθότι ποτέ δεν έχει ξαναγίνει σε ένα τόσο σημαντικό ματς να καταφέρουν να το γυρίσουν όχι οι σταρ της ομάδας, όχι οι αντικαταστάτες τους, αλλά δυο τρία πιτσιρίκια που ήρθαν από το πουθενά. Στους 19 πόντους διαφορά ο Ιβκοβιτς έβγαλε τον Σπανούλη και έβαλε τους καμικάζι  Μάντζαρη και Σλούκα, οι οποίοι χθες το βράδυ πρέπει να ψήλωσαν καμιά δεκαριά πόντους.

Με την νεανική τους «αναίδεια» έφεραν τα πάνω, κάτω, αλλάζοντας ολοκληρωτικά την εικόνα του ματς. Θυμάμαι στο 28.30 όταν Μάντζαρης έβαλε με βολή τον πρώτο του πόντο. Ήταν σαν να είχαν βάλει δέκα εκείνη τη στιγμή. Αργότερα κάρφωσε και ο Σλούκας ένα τρίποντο και η ΤΣΣΚΑ άρχισε να καταλαβαίνει πολύ καλά ποιος είναι ο πραγματικός… Μίλος Τεόντοσιτς. Ήταν ο ήρωας του πρώτου ημιχρόνου, αλλά με το που άρχισε η κατηφόρα έδωσε μία στην ομάδα του και την έστειλε στον πάγκο. Έκανε τη μία μαλακία μετά την άλλη. Λαθεμένα σουτ, λαθεμένες πάσες, βήματα, πλήρης καταστροφή. Στην ουσία τον έκραξε μετά το ματς ο Καζλάουσκας αλλά στην περίπτωση του ταιριάζει  το «look who’s talking».

Ο άνθρωπος κατέβασε σε δύο ματς τη χειρότερα στημένη ομάδα ίσως που έχουν δει τα Final-4. Τεράστιοι παίκτες, κακή ομάδα. Μου την έσπαγε καμιά φορά ο Συρίγος όταν τον έκραζε στην τηλεόραση, αλλά τελικά ο Φίλιππος επαληθεύτηκε 100%. Καθόμουν με τον Στιβ Γιατζόγλου και τις δύο μέρες και μου έλεγε ότι δεν μπορεί να πιστέψει πόσο άθλια ήταν στημένη αυτή η ομάδα.

Όπως και να ‘χει, εκεί γύρω στο 28’, εγώ ήθελα να φύγω -ευτυχώς δεν είχε τηλεόραση απ’ έξω για να παρακολουθώ το ματς και το ξανασκέφτηκα. Έμεινα και είδα ότι με τα πιτσιρίκια μέσα, το «ζώο» ξύπνησε. Ή