«Γιατί μπουκάραμε στο σπίτι του Δώνη»…

Τι λέει στην απολογία του ο ληστής από την Αλβανία που απείλησε τα παιδιά και τους γονείς της συζύγου του γνωστού προπονητή, πριν εμπλακεί σε ανταλλαγή πυροβολισμών με τους αστυνομικούς.

Θύμα της οικονομικής κρίσης δηλώνει ο 25χρονος κακοποιός ο οποίος εισέβαλε στις 28 Ιουνίου στο σπίτι του προπονητή του ΠΑΟΚ Γιώργου Δώνη στην Κηφισιά, με σκοπό τη ληστεία.

Στην απολογία του, την οποία δημοσιεύει το zougla.gr,

ο δράστης υποστηρίζει πως: «Τις τελευταίες 12 ημέρες έμενα στο ξενοδοχείο ROY στην Αχαρνών. Από δουλειά είχα κάνει μερικά μεροκάματα σαν μπογιατζής και καθαριστής, αλλά όχι πολλά πράγματα. Επειδή δεν είχα δουλειά, έβγαινα στον δρόμο στην Αχαρνών και εκεί συναντούσα άλλους Αλβανούς. Εκεί γνώρισα και τον Νίκο, που μας πιάσατε μαζί. Αυτός μου είπε ότι θα με έπαιρνε μαζί του σε δουλειές με καλό μεροκάματο και αλλάξαμε τηλέφωνα. Μια ημέρα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να συναντηθούμε κατά τις εννιά το βράδυ στον σταθμό του τρένου. Πήγαμε προς Κηφισιά, αλλά δεν κάναμε τίποτα. Μετά από λίγες μέρες ξαναπήγαμε προς τα πάνω, αλλά πάλι δεν έγινε τίποτα, γιατί μια γυναίκα που μπήκαμε στο σπίτι της μάς είδε και άρχισε να φωνάζει».

Στη συνέχεια ο 25χρονος εξηγεί πως έγινε η εισβολή στο σπίτι του προπονητή και περιγράφει την περιπέτεια του πεθερού του Δώνη: «Πηδήξαμε τα κάγκελα και μπήκαμε μέσα από την μπαλκονόπορτα. Εκεί ήταν μια κυρία, ένας κύριος, ένα παιδί, ένα μωρό και μια γυναίκα που καθάριζε. Εγώ έμεινα να τους φυλάω στο μπάνιο στον πάνω όροφο και ο Νίκος έψαχνε το σπίτι. Δεν είχαν περάσει παρά μερικά λεπτά, όταν ο άκουσα πυροβολισμούς, οι οποίοι προέρχονταν από τον κάτω όροφο. Πάνω στην ταραχή μου αποφάσισα να διαφύγω και πήδηξα από το μπαλκόνι στην αυλή. Εκεί είδα τον Νίκο να κρατάει τον κύριο από το σπίτι και μου είπε να τον πάρω εγώ. Εγώ του έλεγα να τον αφήσουμε και αυτός μου έλεγε όχι, γιατί ήρθε η αστυνομία. Φύγαμε από το σπίτι μαζί με τον κύριο και μετά από λίγα μέτρα τον αφήσαμε και μπήκαμε σε ένα δάσος. Όταν βγήκαμε στον δρόμο, ανεβήκαμε μια ανηφόρα και πηδήξαμε τα κάγκελα ενός σπιτιού και κρυφτήκαμε. Μετά από λίγο ήρθε η αστυνομία και μας φώναζαν να παραδοθούμε και πάλι έπεσαν πυροβολισμοί. Εγώ εκεί έπεσα κάτω και με πιάσατε».