Γιάννης Βαρδής: Μου χαμήλωναν τα μικρόφωνα γιατί ήμουν γιος του πατέρα μου!

Ο γνωστός τραγουδιστής εξομολογήθηκε σε συνέντευξη του, πως έχει δεχτεί πόλεμο λόγω του ότι είναι γιος του Αντώνη Βαρδή.

«Ναι, από ανθρώπους που ποτέ δεν πίστεψαν σε μένα. Υπήρχε πάντοτε μια ζήλια του τύπου: «γιατί αυτός και όχι εγώ». Θέλει αρκετή προσωπική δουλειά όποιος και αν είσαι ή αν λέγεσαι για να υπάρξεις. Ξέρω πολλά παιδιά καλλιτεχνών που μπήκαν στον χώρο εύκολα και δεν υπάρχουν πουθενά στον χάρτη» δήλωσε στο περιοδικό ΕΓΩ.

Ο διάσημος τραγουδιστής, που πριν λίγο καιρό είχε μια μεγάλη περιπέτεια με την υγείας του πατέρα του, μίλησε για την ανταγωνιστικότητα

του χώρου και για το πώς ήταν οι επαφές του με άλλους τραγουδιστές.

«Ναι. Είναι ένας χώρος ανταγωνιστικός που δεν είναι δίκαιος. Προσωπικά ποτέ δεν πάτησα πάνω σε κάποιον, δεν εκμεταλλεύτηκα μια κατάσταση, δεν υποβίβασα έναν συνεργάτη μου. Πάντα ήμουν ακριβοδίκαιο, γιατί έτσι έμαθα από το σπίτι μου. Θεωρώ ότι ο καθένας έχει την ευκαιρία του. Έχω συνεργαστεί με ανθρώπους πολύ μεγαλύτερου βεληνεκούς, με καλύτερη καριέρα από την δική μου και διέκρινα ζήλια και προσπάθεια υποβάθμισής μου. Εγώ ξέρω τι είμαι, γνωρίζω τι τραγούδια έχω πει και θεωρώ πως και ο κόσμος καταλαβαίνει. Αυτό είναι το μοναδικό μου «όπλο». Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο. Το επόμενο βήμα θα ήταν να φύγω από την δουλειά. Είμαι όμως στρατιώτης.»

Ο τραγουδιστής εξομολογήθηκε πως δεν είναι από πέτρα και τέτοια σκηνικά τον στεναχωρούσαν επηρεάζοντας την ψυχολογία του.

«Στεναχωριόμουν πολύ. Και με όσα έγραφαν τα έντυπα κατά καιρούς στεναχωριόμουν με αποτέλεσμα να κλείνομαι στον εαυτό μου. Πολλές φορές σκέφτομαι: ‘‘Γιατί να μην μπορώ να κάνω παρέα με ανθρώπους του χώρου;’’, ‘‘Πρέπει να βρίσκω φίλους μόνο εκτός χώρου για να είμαι ο εαυτός μου και να αντιμετωπίζω τον άλλο δίκαια’’;» δηλώνει και συνεχίζει:

«Με έριχναν καλλιτεχνικά όσο μπορούσαν, μείωναν τον χρόνο μου σε μια δουλειά, χαμήλωναν μικρόφωνα. Και πριν από πέντε χρόνια που δούλευα στην Αθήνα. ‘Ήταν από τις τελευταίες συνεργασίες μου σε μαγαζιά. Έπειτα το πήρα πάνω μου, έφτιαξα μια μπάντα και γυρνούσα σε μπαράκια, κλαμπάκια, θέατρα. Δεν ήθελα να χαλώ άλλο την ψυχοσύνθεσή μου. Από τότε που το έπραξα περνώ υπέροχα, ευχάριστα, απροβλημάτιστα» .