Μπράβο, ρε μάγκες…

Η Εθνική δεν παίζει μεγάλη μπάλα. Δεν θα γίνει εξώφυλλο, δεν έχει WAGS, ούτε μεγάλους star. Όταν χρειαστεί όμως, θα ματώσει τη χειρότερη αισθητικά –σύμφωνα με πρόσφατο γκάλοπ-  φανέλα του τουρνουά, θα στάξει ποτάμια φιλότιμου βαλκανικού ιδρώτα στο καλοστρωμένο χορτάρι και με δόγμα το συναίσθημα θα μας αναγκάσει να τη χειροκροτήσουμε. Ξανά, μετά το διάλειμμα του Euro 2008.

Παρότι στην αρχή μπήκε στο ματς πιο ανυποψίαστη και από την Πομπήια πριν από το (γενο)τεκτονικό ρεψιματάκι του Βεζούβιου,

με την αριστερή μας πτέρυγα να συνεννοείται αμυντικά χειρότερα και από συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, εν τέλει κατάφερε στο φινάλε της πρεμιέρας να νιώθει και κομματάκι αδικημένη που δεν τσίμπησε το τρίποντο και έμεινε στο 1-1.

Στην αρχή, βέβαια, το γηπεδάκι έγερνε. Ειδικά από αριστερά καλύτερα να έπαιζαν η Κανέλλη με την Δούρου, παρά οι Χολέμπας και Σαμαράς. Ειδικά ο δεύτερος ήταν τόσο άνευρος και άψυχος που ακόμα και το μαλλί-τοτέμ του φαινόταν δυο τόνους πιο θαμπό. Και κάπως έτσι, οι Πολωνοί το έριξαν στο πάρτι με αποτέλεσμα να έρθει και το γκολ του Λεβαντόφσκι που εκμεταλλεύθηκε τόσο την αδράνεια στην άμυνα όσο και την βόλτα του Χαλκιά στο κήπο της μεγάλης περιοχής, ο οποίος μόνο με απόχη θα μάζευε αυτή τη σέντρα έτσι αργά που βγήκε.

Τα πράγματα στην πορεία έγιναν ακόμα χειρότερα με την αποβολή του Παπασταθόπουλου, ο οποίος όπως ορθώς γράφτηκε, έγινε έτσι ο πρώτος Έλληνας που αποβάλεται από την Ευρωζώνη. Στην πραγματικότητα βέβαια αδίκως, αφού ο Καρμπάγιο, ο Ισπανός γκάβακας που διαιτήτευε τον αγώνα και σε λίγο καιρό θα παραδώσει στη σφυρίχτρα του στο ΔΝΤ, έβγαλε δύο φορές χωρίς λόγο την κίτρινη από το τσεπάκι –ξαναδικάζοντας τον Σωκράτη και στην Πολωνία- και καλύτερα θα ‘ναι να μην διαβάσει τι έγραψε η «Marca» μετά το ματς για την αφεντιά του.

Με το τέλος του πρώτου ημιχρόνου ο Φερνάντο Σάντος έψαχνε το γούρικο καστόρινο μπουφάν, που φορούσε τα ένδοξα χρόνιας της Τούμπας ενώ στο ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου πρέπει να συντονίστηκε από Γερμανία και ο Ότο Ρεχάγκελ με το άστρο του, διότι η Εθνική, παρότι με παίκτη λιγότερο και τον Αβραάμ τραυματία, βγήκε στο χορτάρι πιο γκαζωμένη και από τον Λαφαζάνη μετά από συνάντηση με τον Μανώλη Καψή σε πάνελ του MEGA.

Ο Μανιάτης κατάπινε τα χιλιόμετρα σαν Αιθίοπας μαραθωνοδρόμος, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος ήταν τα κόκκινα μάγουλα που δεν θα ήθελες να κουτουλήσεις πάνω τους, ο Τοροσίδης κούρευε Πολωνούς και χορτάρι καλύτερα και από χορτοκοπτικό της Husqvarna, ο Χολέμπας ξύπνησε από τη σιέστα, ο Κατσουράνης γύρισε πίσω και μοίραζε την τράπουλα σαν γκρουπιέρης στη Νεβάδα και οι στροφές ανέβαιναν στα κόκκινα.

Σε εκείνο το σημείο ήρθε και το γκολ του Δημήτρη Σαλπιγγίδη, του περιφερειακού φορ που πήρε την έννοια «κοντοπούτανος» και την κάρφωσε στη μεγάλη περιοχή των Πολωνών. Μαζί με ένα γκολάκι-κατατεθέν από αυτά που κουβαλάει πάντα στο τσεπάκι του.

Στη συνέχεια οι διεθνείς έπαιξαν το σύστημα «από τα κόκκαλα βγαλμένη» και τσουπ να και το πεναλτάκι, plus η αποβολή του γκολκίπερ Σέσνι. Εδώ όμως ήτα