Από το ένα άκρο στο άλλο;

Αναμφισβήτητα, πρέπει όλοι να αποκτήσουμε ορθή φορολογική συνείδηση και αντίστοιχες συμπεριφορές, άλλως δεν γίνεται τίποτα... Αυτό όμως προϋποθέτει πρώτα δίκαιο φορολογικό σύστημα και μετά αυστηρότητα... Δυστυχώς, η «υπερφορολόγηση» που ζει ο Ελληνας πολίτης, σε συνδυασμό με τις κοινωνικά άδικες κατανομές της, δεν διευκολύνει προς μια τέτοια κατεύθυνση. Αντίθετα, υπονομεύει μια κουλτούρα κατά της φοροδιαφυγής. Κι αυτό είναι μείζον πρόβλημα. Αντιμετωπίζεται άραγε το πρόβλημα αυτό με έναν ακραίο νομικά τρόπο έκτακτων εξουσιών της εφορίας και χωρίς τις στοιχειώδεις εγγυήσεις δικαίου, όπως

στο πολυνομοσχέδιο για τα ακίνητα εισηγείται η κυβέρνηση;

Γράφει ο Παναγιώτης Παναγιώτου

Μάλλον, από το ένα λάθος πηγαίνουμε στο άλλο. Γιατί τι είναι λ.χ. οι προληπτικές κατασχέσεις κινητής και ακίνητης περιουσίας χωρίς δικαστικές εγγυήσεις;

Τι σχέση έχουν με τη νομιμότητα, το κράτος του δικαίου και τις επιταγές Του Συντάγματος μας; Προφανώς, το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο είναι ανεπαρκές και λειτουργεί με τις απίθανες χρονικές καθυστερήσεις υπέρ των παραβατικών φορολογικών συμπεριφορών και εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Πρέπει οπωσδήποτε ν΄ αλλάξει. Άλλο όμως αυτό και άλλο να πάμε στο άλλο άκρο με διατάξεις αμφισβητούμενης νομιμότητας στο πλαίσιο της συνταγματικής μας τάξης. Το μείγμα «έκτακτοι φόροι»που γίνονται... τακτικοί και «έκτακτες εξουσίες της εφορίας» που υπερβαίνουν τις «κόκκινες γραμμές» ενός κράτους δικαίου είναι εκρηκτικό, στην παρούσα οικονομική και κοινωνική συγκυρία.

Η υπερ-αυστηροποίηση του συστήματος του φορολογικού ελέγχου έχει ως ελάχιστες προϋποθέσεις τον δίκαιο χαρακτήρα του συστήματος και τις αναγκαίες εγγυήσεις νομιμότητας

Και επειδή όλοι μιλούν για την ανάπτυξη, όλο αυτό υπό διαμόρφωση πλαίσιο έχει έντονα αντί-αναπτυξιακά χαρακτηριστικά. Ο φόβος μας είναι μήπως στην προσπάθεια να «κυνηγήσουμε» τη φοροδιαφυγή «καταδιώξουμε» και την... ανάπτυξη! Δυστυχώς, παρ' όλες τις προσπάθειες να βρεθεί μία «χρυσή τομή» στο νομοσχέδιο για τη φορολογία των ακινήτων, οι αντιδράσεις στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομματικών την συμπολίτευσης που εξακολουθούν δεν έχουν αποκλείσει εντελώς το ενδεχόμενο ενός«ατυχήματος». Περισσότερο όμως απ΄ όλα το πρόβλημα βρίσκεται στον αρνητικό τρόπο με τον οποίο αντιδρά η ελληνική κοινωνία...

Το διαβάσαμε στο Έθνος