Βασιλική Τρουφάκου: «Αναρωτιέμαι γιατί οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες να μην εγγράφουν τον χρόνο πάνω τους»

Το κορίτσι με τα μεγάλα εκφραστικά μάτια έγινε γνωστή μέσα από το «Κάτω Παρτάλι». Εν τω μεταξύ έπαιξε θέατρο και τώρα επέστρεψε στην μικρή οθόνη μέσα από το «Daddy Cool». Η Βασιλική Τρουφάκου είναι ένα πλάσμα εξωτικό αλλά προσγειωμένο, χαμογελαστό αλλά και αυστηρό, γοητευτικό μέσα από τις αντιθέσεις του. Για όλες αυτές και όχι μόνο μίλησε στο jenny.gr. Enjoy, girls!

Γιατί γίνατε ηθοποιός

«Δεν ξέρω να το απαντήσω. Ξέρω ότι ήταν μία βαθιά επιθυμία από πολύ πρώιμη ηλικία. Ήθελα να γίνω ηθοποιός από τότε που ήμουν παιδί».

Φανταζόσαστε τον εαυτό σας στη σκηνή ή σας μάγευε το θέατρο από την πλευρά του θεατή;

«Δεν ξέρω πώς ακριβώς να το πω… Θα έλεγα ότι αυτό που αντιλαμβανόμουν ότι ήταν ένας ηθοποιός ήθελα εγώ να το κάνω. Κάπως έτσι το ένιωθα».

Σας γοήτευε η διαδικασία του μπαίνω σε έναν ρόλο και υποδύομαι κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαι;

«Ναι, αυτό κυρίως. Το παιχνίδι, το βίωμα, το μεταιχμιακό ανάμεσα στο πραγματικό και στο μη πραγματικό ταίριαζε πολύ στην ιδιοσυγκρασία μου».

Τελικά ήταν αυτό το όνειρό σας;

«Με κάποιο τρόπο ναι. Η πραγματικότητα με την οποία συγκρούεται ένας άνθρωπος και μάλιστα μία σκληρή πραγματικότητα όπως είναι η δική μας, αυτή είναι που με έναν τρόπο μας διαψεύδει. Έχει λοιπόν ως διαδικασία μια πολυπλοκότητα και μία μαεστρία στην οποία πρέπει να αντεπεξέλθει κάποιος. Η δουλειά μου λοιπόν στην ουσία της δεν με έχει διαψεύσει. Δεν με έχει απογοητεύσει. Η πραγματικότητα από την άλλη είναι κάτι στο οποίο προσπαθώ διαρκώς να προσαρμόζομαι».

Σας είναι δύσκολο;

«Βέβαια. Δεν είναι μεγάλο ρίσκο να πω ότι η πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια είναι πολύ δύσκολη. Ειδικά του ηθοποιού είναι ακόμη πιο δύσκολη».

Όταν δεν δουλεύετε ποιο είναι το βασικό χαρακτηριστικό σας που μένει αναλλοίωτο στο χρόνο;

«Θα έλεγα η διάθεση για ζωή. Μεγάλη κουβέντα και πολύ γενικό αυτό. Πάντα μετά από οποιαδήποτε δυσκολία ή δίλημμα έχω μία διάθεση να συμβούν πράγματα, να εξελιχθώ και να εξελίξω οτιδήποτε μου δίνεται».

Ως γυναίκα στο σήμερα είστε σε πιο δύσκολη θέση απ’ ότι ένας άντρας σε ότι αφορά την δουλειά;

«Αυτό νομίζω δεν έχει να κάνει με το τι πιστεύω εγώ, είναι μία πραγματικότητα. Αυτό είναι κάτι που ισχύει ακόμη και στο Χόλιγουντ. Όμως ακόμη και σε ό,τι αφορά το παγκόσμιο ρεπερτόριο, κλασικό και σύγχρονο η δραματουργία είναι με έναν τρόπο γραμμένη πιο κοντά στον άντρα. Οι ανδρικοί ρόλοι είναι πολλαπλάσιοι στη διανομή. Εκ των πραγμάτων λοιπόν ναι είμαι σε πιο δύσκολη θέση. Εμείς οι γυναίκες αναγκαζόμαστε να διανύσουμε έναν μεγαλύτερο δρόμο σε σχέση με τον αντίστοιχο των αντρών».

Ασχολείστε με την πολιτική κατάσταση;

«Ναι, είμαι ενεργή».

Και τι νιώθετε;

«Αισθάνομαι ότι είμαστε σε πολύ ευαίσθητη ισορροπία, ότι λειτουργούμε σαν μεταβλητές. Νιώθω απογοήτευση και στεναχώρια βλέποντας να χάνονται τα εργασιακά μας δικαιώματα, για όλα όσα απαξιώνονται, για την απώλεια των κεκτημένων. Δεν υπάρχουν πλέον όλα όσα πιστεύαμε ότι ήταν δεδομένα. Εδώ θα μου πεις ολόκληρη Αμερική και κοντεύει να εκλεγεί ο Τραμπ. Στην Τουρκία ο Ερντογάν δίνει οδηγίες ώστε να λένε νανουρίσματα με εθνική διάσταση. Υπάρχει γενικότερη αποσταθεροποίηση. Συνεχώς αμφισβητούνται λοιπόν όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα, καταργείται η σύμβαση όπως την ξέραμε».

Η ζωή σας όταν δεν έχει δουλειά με τι γεμίζει;

«Η δουλειά καταλαμβάνει μεγάλο κομμάτι της ζωής μου γιατί ακόμη κι όταν δεν δουλεύω μπορεί να ασχολούμαι με το να συζητήσω που θα δουλέψω… Είναι κάπως άτσαλη. Ταξιδεύω γιατί δεν είναι εύκολο να κάνω κάτι πιο προγραμματισμένο».

Έχετε αγαπημένο προορισμό;

«Ακόμη είμαι σε μία διαδικασία να ανακαλύπτω την Ευρώπη. Πρόσφατα πήγα Βιέννη και Βουδαπέστη και μου άρεσαν πολύ».

Η σχέση σας με τον καθρέπτη σας ποια είναι;

«Εκ των πραγμάτων όταν είσαι ηθοποιός βλέπεις τον εαυτό σου στο μόνιτορ σε βάζει εκ των πραγμάτων σε ένα διάλογο που δεν είναι πάντα ειρηνικός. Δηλαδή δεν μπορώ να πω ότι όταν βλέπω τον εαυτό μου στην τηλεόραση δεν σκέφτομαι και το πώς είμαι… Μου έχει σκεφτεί κι αυτό. Οι γυναίκες είμαστε κάπως υποχρεωμένες να είμαστε όμορφες. Όμως εγώ είμαι σε διάλογο με όλο αυτό. Δεν είμαι παθιασμένη με την εικόνα μου, δεν με κρίνω πολύ αρνητικά. Βλέπω όμως στα social media παθολογίες βαριές. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι μακριά από όλο αυτό, δεν νιώθω να συγγενεύω με αυτή την κατάσταση. Βλέπεις τις ακραίες ωραιοπάθειες και τρομάζεις. Έβλεπα δύο συναδέλφους μου μεγαλύτερης ηλικίας με πρόσωπα σιδερωμένα. Και αναρωτιέσαι: γιατί τέτοια υποχρέωση να μην υπάρχει έκφραση, να μην υπάρχει χρόνος πάνω στα πρόσωπα; Χιλιοειπωμένα πράγματα αλλά δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι γιατί οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες να μην εγγράφουν τον χρόνο πάνω τους! Δεν μπορώ να το καταλάβω. Και μάλιστα πρόκειται για πανέμορφες γυναίκες που δεν έχουν ανάγκη»

Η ομορφιά είναι θέμα εικόνας;

«Είναι αυτό που βλέπεις με τα δικά σου μάτια. Γι αυτό είναι τόσο σκληρό αυτό που γίνεται με το photoshop, είναι λίγο διαστροφικό. Ελπίζω απλά να γίνεται κάποιος κύκλος και κάποια στιγμή να βρεθούμε απέναντι. Δεν είναι κανονικό αυτό που συμβαίνει πάντως. Η ομορφιά για τον καθένα κάπως μεταφράζεται. Η τρομερή νεύρωση που αφορά την γυναίκα όμως είναι κάτι διαφορετικό και επηρεάζει τους πάντες».

Όταν είσαστε μικρή θέλατε να γίνετε ηθοποιός. Τώρα τι θέλετε να γίνετε όταν μεγαλώσετε;

«Συνέχεια μέσα μου κάτι αντιδρά… Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω μία καλύτερη ηθοποιός από αυτό που είμαι τώρα».