Αποφάσισα να μην τρώω κρέας για ένα μήνα και δείτε τι μου συνέβη

Ήταν βράδυ και έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ για το πόσα ζώα θανατώνονται κάθε μέρα για να τρώμε εμείς κρέας. Όταν τελείωσε άρχισα να σκέφτομαι ότι ίσως είμαστε το μοναδικό ον που μεγαλώνει άλλα ζώα για εμπορικούς λόγους. Αγαπάω πολύ όλα τα πλάσματα της φύσης και πιστεύω ακράδαντα στο σεβασμό που πρέπει να δείχνουμε στη φύση και στα ζώα, κάτι που δυστυχώς δεν το κάνουμε. Από την άλλη δεν είχα ποτέ σκεφτεί να κόψω το κρέας, όχι πως μου αρέσει ιδιαίτερα, αλλά μια φορά το μήνα θα φάω λίγο. Αποφάσισα λοιπόν να μη τρώω κρέας για ένα μήνα, για να δω τι θα μου συμβεί.

Καταρχάς όσο υπερβολικό

και αν σας φανεί, από την πρώτη στιγμή που σταμάτησα να τρώω κρέας άρχισα να νιώθω καλύτερος άνθρωπος. Ένιωθα ότι συμβάλω έστω και λίγο στο να ζήσει ένα ζώο. Και δεν είναι παράλογο αυτό το συναίσθημα, αν αναλογιστούμε ότι η μετάβαση σε μια διατροφή χωρίς κρέας μπορεί να έχει τεράστια επίδραση γύρω μας. Αυτό σημαίνει ότι το 30% της γης που χρησιμοποιείται για την κτηνοτροφία θα χρησιμοποιείται για τη γεωργία και επίσης θα σταματήσει αυτή η εκμετάλλευση στα ζώα, που γίνεται μόνο και μόνο επειδή μπορούμε.

Ωραίο το ψυχολογικό κομμάτι, τι έγινε όμως στην πράξη; Τι έπαθα τελικά, κόβοντας το κρέας για έναν ολόκληρο μήνα; Πρέπει να ομολογήσω ότι η πρώτη διαφορά που ανακάλυψα ανάμεσα στη κρεατοφαγία και στη χορτοφαγία, είναι ότι στη δεύτερη περίπτωση είχα περισσότερες επιλογές. Ναι όσο περίεργο και αν σας ακούγετε, είναι αλήθεια. Και θα το διαπιστώσετε αν ψάξετε στο διαδίκτυο και δείτε πόσες πολλές συνταγές, άπειρες θα έλεγα, υπάρχουν για τους χορτοφάγους. Είμαι σίγουρη ότι αν κάποιος αποφασίσει να κόψει το κρέας, το τελευταίο που θα αναρωτηθεί είναι: «Τι να μαγειρέψω σήμερα;».

Τώρα θα σκεφτείτε και την πρωτεΐνη από πού την έπαιρνα; Και εδώ θα πω ότι το μεγαλύτερο λάθος είναι όταν ακούμε τη λέξη «χορτοφαγία» να σκεφτόμαστε την έλλειψη πρωτεΐνης. Γιατί το μοναδικό πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας χορτοφάγος είναι η ανεπάρκεια της βιταμίνης Β12, η οποία βρίσκεται κυρίως στο ζωικά προϊόντας. Όσο αφορά τα υπόλοιπα συστατικά, ανάμεσα τους και η πρωτεΐνη, μπορεί να τα πάρει και από τις φυτικές τροφές, αρκεί να κάνει τους κατάλληλους συνδυασμούς.

Η χορτοφαγία για εμένα αποδείχθηκε το ίδιο εύκολη όπως και η κρεατοφαγία. Και όσο σκεφτόμουνα τις μελέτες που είχα διαβάσει, οι οποίες υποστηρίζουν ότι οι χορτοφάγοι κινδυνεύουν λιγότερο να γίνουν υπέρβαροι, ενώ εμφανίζουν καλύτερο λιπιδαιμικό προφίλ στο αίμα, χαμηλότερη πίεση και λιγότερα ποσοστά καρδιοαγγειακών παθήσεων, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και διαφόρων μορφών καρκίνου, το πείραμα μου άρεσε όλο και περισσότερο.

Το μοναδικό πράγμα που μου φάνηκε λίγο ενοχλητικό, στην αρχή τουλάχιστον, ήταν οι ερωτήσεις που δεχόμουν από τους γνωστούς μου. Ομολογουμένως υπάρχουν πολλοί που δεν καταλαβαίνουν πώς γίνεται να υπάρχει ζωή και χωρίς κρέας. Άκουσα ό,τι μπορείτε να φανταστείτε: «Καλά άρρωστη είσαι και δεν τρως κρέας;» «Δεν τρως κρέας και πώς ζεις;» «Δεν τρως κρέας και από πού παίρνεις την πρωτεΐνη;» και η χειρότερη ατάκα από όλες «Δεν τρώει κρέας! Δεν πρέπει να είναι και πολύ στα καλά της!»

Και με όλες τις ενοχλητικές ερωτήσεις και τα αναπάντεχα όμορφα συναισθήματα, αλλά και την ευεξία που ένιωθα επειδή δεν έτρωγα κρέας, πέρασε ένας μήνας και ούτε που το κατάλαβα. Και μπορεί να μην έγινα χορτοφάγος, αλλά μείωσα ακόμα περισσότερο τις ζωικές τροφές και ευελπιστώ στο μέλλον να τις κόψω. Γιατί η χορτοφαγία είναι τρόπος ζωής, έτσι όπως ξέρεις ότι θα φας κρέας μια φορά την εβδομάδα, έτσι ξέρεις και ότι δεν θα φας.