Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 1: Εκπαίδευση και ρύθμιση

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 είναι μια χρόνια πάθηση, που χαρακτηρίζεται από ολική έλλειψη ινσουλίνης, λόγω αυτοάνοσης καταστροφής των β-νησιδίων του Langerhans, στο πάγκρεας (τύπου1), που παράγουν ινσουλίνη. Ανιχνεύονται αντισώματα κατά των β νησιδίων στο 80% των περιπτώσεων: αντί GAD, αντί ΙΑ, αντί ΙΑ2, αντί ICA.

Ο διαβήτης τύπου 1, καθώςείναι μια αυτοάνοση νόσος, φαίνεται ότιακολουθεί

τον αυξημένο επιπολασμό αυτώντων νόσων. Επιπλέον, φαίνεται ναεμφανίζεται και σε νεαρότερες ηλικίες(κάτω από την ηλικία των 6 ετών), όλο καιπερισσότερο, και χωρίς την ύπαρξη κάποιουοικογενειακού ιστορικού, στην πλειονότητατων περιπτώσεων. Δεν συσχετίζεται ηεμφάνιση του με τη διενέργεια κάποιουεμβολίου. Εμφανίζεται συνήθως μεσυμπτώματα πολυουρίας, πολυδιψιας,πολυφαγίας, αδυναμίας, κοιλιακού άλγους.

Μετην ανακοίνωση της διάγνωσης στον ασθενήκαι την οικογένεια του, υπάρχει, σχεδόνπάντα, ένα «πένθος» για το γεγονός αυτό.Κυρίως η οικογένεια του νεοδιαγνωσμένουδιαβητικού, ιδιαίτερα αν αυτό είναιμικρό παιδί, θεωρεί ότι έχει έρθει το«τέλος» για αυτό. Είναι στα χέρια τωνεκπαιδευτών και της οικογένειας, αυτόνα ξεπεραστεί γρήγορα.

Η εκπαίδευση της διαβητικής οικογένειας

Ηεκπαίδευση της διαβητικής οικογένειαςέχει αρκετά σημεία που πρέπει νακαλυφθούν: διάφορες ινσουλίνες πουκυκλοφορούν, νέου τύπου ινσουλίνες,υπογλυκαιμίες, υπεργλυκαιμίες, άσκηση,ασθένειες, διατροφή, τρόπος χορήγησηςινσουλίνης, μέτρηση σακχάρου αίματος,πρόγραμμα ημέρας του διαβητικού,ψυχολογία του διαβητικού, στόχοι γιατον διαβήτη και τον ασθενή. Οι στόχοιαυτοί πρέπει να είναι ρεαλιστικοί,ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς καιτο επίπεδο της οικογένειας, χωρίς ναπαραβλέπουμε έναν καλό έλεγχο. Για τηνκαλύτερη και αρτιότερη εκπαίδευση,καθώς και για την επαφή με την οικογένεια,είναι απαραίτητη η παρουσία μιας ομάδαςειδικών: νοσηλεύτρια εκπαιδευμένη στονδιαβήτη, διαιτολόγος, ψυχολόγος καιτελευταίος και σίγουρα όχι ο πιοσημαντικός, ο ιατρός. Το κάθε μέλος τηςομάδας θα επικεντρώσει στο κομμάτι τηςθεραπείας που ξέρει καλύτερα. Η ομάδααυτή θα πρέπει να επικοινωνεί μεταξύτης, ώστε να εκτιμηθούν τυχόν ιδιαιτερότητεςτου ασθενούς και της οικογένειας του.

Πώς ρυθμίζεται

Ηρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη, ανεξάρτηταηλικίας και τύπου, είναι μια ισορροπίαανάμεσα σε φάρμακα (ινσουλίνη), διατροφήκαι φυσική δραστηριότητα, με στόχο νακρατήσουμε τα σάκχαρα αίματος σταεπιθυμητά όρια για το μεγαλύτερο χρονικόδιάστημα. Αυτό ακριβώς φοβίζει τουςγονείς των παιδιών με διαβήτη: θα δεχθούνεύκολα να κάνουν μετρήσεις και ενέσεις;Θα μπορούν να ελέγξουν την διατροφήτους και τη δραστηριότητα τους; Θαμπορούν να αντιληφθούν τις υπογλυκαιμίες;Θα μπορούν να αποφύγουν τις υπεργλυκαιμίες;Το γεγονός ότι τα παιδιά μπορεί να είναιμικρά είναι το πλεονέκτημα τους. Ο τρόποςσυμπεριφοράς τους μπορεί να διαμορφωθείκαι να διδαχθεί. Αν είναι έφηβοι,χρειάζονται ειλικρινή και ευθείααντιμετώπιση, ώστε να πειστούν νασυμπεριλάβουν τις ρουτίνες του διαβήτηστην καθημερινή ρουτίνα τους. Εδώ κομβικόρόλο παίζουν οι γονείς και η ομάδα τουδιαβήτη. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολίαότι τα συστήματα χορήγησης ινσουλίνης(στυλό ή αντλίες) καθώς και οι τεχνολογίεςελέγχου σακχάρου με πολλά χρώματα,σχήματα και ελάχιστη ποσότητα αίματος(3 μl)ή και με σκανάρισμα, είναι εξαιρετικάφιλικές σε παιδιά και η εξοικείωση τουςμε αυτά είναι θαυμαστή. Οι στερητικέςδίαιτες του διαβήτη είναι πλέον παρελθόν.Σε συνδυασμό με τις νέες ινσουλίνες,μπορούμε να είμαστε πιο ευέλικτοι στοδιατροφικό πρόγραμμα των παιδιών μεδιαβήτη, σχετικά με τις ποσότητες φαγητούκαι την ώρα του γεύματος. Όσο για τιςυπογλυκαιμίες συχνός έλεγχος με τιςνέες συσκευές συνεχούς καταγραφήςσακχάρου αίματος και ο χρόνος θα φέρουντην καλύτερη αντίληψη και αντιμετώπισήτους.

Συμπερασματικά,ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 είναι μιαχρόνια κατάσταση κατά την οποία λείπειη ορμόνη ινσουλίνη. Η αναπλήρωσή τηςμπορεί να γίνει με απλό και πολύπλοκοτρόπο: απλό καθώς οι νέοι τρόποι χορήγησης(στυλό, αντλίες) απλουστεύουν τα πράγματακαι πολύπλοκο καθώς πρέπει να ληφθούνυπόψην καταστάσεις που δεν είναιχειροπιαστές – διατροφή, ασθένειες,άγχος, παιχνίδι. Οι μικροί μας φίλοι μεδιαβήτη τα καταφέρνουν με θαυμαστότρόπο.

Γράφει ο
Νικόλαος Κεφαλάς, Ενδοκρινολόγος Παίδων
Υπεύθυνος Τμήματος Παιδικού-Εφηβικού Διαβήτη, ΜΗΤΕΡΑ

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr