Πώς οι γιατροί του ΕΣΥ με γύρισαν από τον θάνατο -Το ευχαριστώ στον Άδωνι

Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει. Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις, που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί.

Όλος ο κόσμος μπορεί να χαθεί κάτω από τα πόδια μας σε ένα λεπτό. Πέρυσι τέτοια εποχή, από μία απλή εξέταση αίματος βρέθηκα ξαφνικά μεταξύ ζωής και θανάτου. Κυριολεκτικά. Με μια αρρώστια που βαράει στο ψαχνό. Οξεία Μυελογενή Λευχαιμία. Όταν η ζωή σου κρέμεται από μια κλωστή, το ζητούμενο δεν είναι η ξενοδοχειακή εξυπηρέτηση. Δεν προλαβαίνεις να βάλεις δυο μπλουζάκια σε μια τσάντα. Ευτυχώς, ο προσωπικός μου ιατρός δεν μου άφησε κανένα περιθώριο. Αφήνεις τα ιδιωτικά νοσοκομεία.

Είχα την ασφαλιστική κάλυψη να πάω σε όποιο νοσοκομείο του κόσμου αποφάσιζα. Δεν θα μου κόστιζε τίποτα. Μετά το πρώτο στάδιο της χημειοθεραπείας στον Ευαγγελισμό, οι προβλέψεις για το μέλλον δεν ήταν θετικές. Η αρρώστια θα ξαναρχόταν. Έπρεπε να βρω δότη και να κάνω μεταμόσχευση. Οργάνωνα καθημερινά το ταξίδι για τη μεταμόσχευση στο καλύτερο νοσοκομείο της Αμερικής. Είχα αποστείλει όλα τα ιατρικά δεδομένα, σε άψογη συνεργασία με τους Έλληνες ιατρούς. Βοήθησαν σε όλα, δεν είχαν κανένα πρόβλημα, ήταν άρχοντες. Μέχρι που κατάφερα να οργανώσω δύο conference calls με τον επικεφαλής της μονάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού είχε μελετήσει τα πάντα. «Εάν έχεις μπει σε σειρά στη Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών στον Ευαγγελισμό, δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού», μου είπε. «Εφαρμόζουμε την ίδια θεραπεία. Ακολουθούμε το ίδιο πρωτόκολλο. Έχουν τεράστια εμπειρία. Τα αποτελέσματά τους είναι εντυπωσιακά. Είναι το ίδιο καλοί με εμάς. Μείνε εκεί που είσαι!»

Αυτό ακριβώς έκανα. Μια συγκλονιστική εμπειρία. Είδα πρόσωπο με πρόσωπο τρεις φορές το θάνατο. Με στατιστικές πιθανότητες, όπως αποτυπώνονται στα δεδομένα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα στοιχεία είναι αδιάψευστα. Στην Αμερική μιλούν πολύ πιο άνετα για αυτά.

Στα δύσκολα ήταν όλοι εκεί, δίπλα μου. Ο δότης της ζωής μου. Η μητέρα μου. Η γυναίκα μου. Τα αδέλφια μου. Οι φίλοι. Οι φίλοι που έγιναν αδέλφια μου. Σαν άγιοι.

Όσο νοσηλευόμουν, μάθαινα ότι ο Υπουργός, που δεν γνώριζα προσωπικά, ήξερε τα πάντα για την κατάστασή μου. Έπαιρνε ο ίδιος τους ιατρούς τηλέφωνο. Ούτε το ζήτησα, ούτε θα μπορούσα να το φανταστώ. Έχω τρέξει δεκάδες καμπάνιες ενάντια στη ΝΔ. Δεν είχε καμία υποχρέωση να το κάνει. Οι γιατροί νόμιζαν ότι είναι φίλος μου. Δεν τον έχω δει ποτέ στη ζωή μου. Ο Άδωνις είναι Υπουργός με Υ κεφαλαίο. Αυτός ο τύπος δεν το έκανε για μένα. Νοιάζεται για τα πάντα. Κάνει ότι μπορεί. Το κάνει για όσους περισσότερους μπορεί.

Ενώ κάτι Συριζαίοι, που δεν θα ήταν ούτε θυρωροί στην πολυκατοικία τους εάν δεν είχα δημιουργήσει την καμπάνια με τον τίτλο Πρώτη Φορά Αριστερά, δεν έστειλαν ούτε ένα SMS. Κοινωνική ευαισθησία του κώλου.

Όλα όσα αφορούν στην ασθένεια περιγράφονται στην εκπληκτική εκπομπή της σειράς Πρωταγωνιστές του Σταύρου Θεοδωράκη. Δυνατότητα πρόσβασης στη Μονάδα δεν υπήρχε, ούτε πρόγραμμα επισκέψεων. Ήμουν μόνος μου. Όλοι οι άνθρωποί μου αυτή την εκπομπή είδαν για να καταλάβουν τι συμβαίνει. Αποδίδει την πραγματικότητα 100%. Είναι κορυφαίος δημοσιογράφος.

Όσο νοσηλευόμουν, η Μονάδα αναβαθμίστηκε με δωρεές. Σήμερα είναι ένα διαμάντι. Εγκαινιάσθηκε πρόσφατα, με την παρουσία της οικογένειας Ντε Γκρες. Αξίζει και σε αυτούς ένα Μπράβο. Σε όλους όσοι βοηθούν. Μια ανακαίνιση πρότυπο. Με πλήρη χρηματοδότηση από την Aurora - Μαζί Ενάντια στα Αιματολογικά Νοσήματα. Στη μνήμη του Κωνσταντίνου Β', του Ευάγγελου Σπανού και της Nayia Downward.

Η κλινική έχει όλες τις δυνατότητες, σύμφωνα με τις υψηλότερες διεθνείς προδιαγραφές. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος βρίσκεται στην πιθανότητα να χαθεί ασθενής εάν δεν βρεθεί συμβατό μόσχευμα. Όλοι πρέπει να γίνουν εθελοντές δότες. Η διαδικασία είναι τόσο απλή και τόσο ακίνδυνη. Δίνεις ζωή στη ζωή.

Ακόμα και όταν πλησιάζει ο θάνατος, η ζωή δεν σταματά να τρέχει.

Σε κάποια φάση, άρχισα να γράφω τη διαθήκη μου. Όλοι όσοι χρωστούσαν, χάθηκαν.

Οι άνθρωποι δεν διαχωρίζονται σε δεξιούς και αριστερούς. Υπάρχουν άνθρωποι θεοί και άνθρωποι διάβολοι. Άνθρωποι αετοί και άνθρωποι σκουλήκια.

Όσο πάλευα για να σώσω τη ζωή μου, ένα ερπετό έκανε τα πάντα για να μου φάει μια περιουσία. Αυτός, ο γνωστός άγνωστος, τώρα παριστάνει τον χαζό. Μια εγκληματική οργάνωση με πλοκάμια σε τόσες χώρες. Έξω τους έχουν μυριστεί. Στους τυφλούς στην Ελλάδα, πληρώνουν ακόμη φθηνά. Όπως στη γνωστή υπόθεση που συγκλόνισε το Πανελλήνιο. Έτσι την έχουν σκαπουλάρει. Με πειραγμένο χαρτάκι από την Κύπρο. Η διαφθορά μέχρι το κόκκαλο.

Μια δικαστίνα, σε μήνυση που είχα καταθέσει εγώ για ψευδορκία που αυτός εμπλεκόταν, δεν έδωσε αναβολή. Παρά τα σφραγισμένα έγγραφα από το Νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Παρότι δεν μπορούσε να παραστεί ούτε η δικηγόρος μου, γιατί δίκαζε σε ανώτερο βαθμό μια πολύ πιο σοβαρή υπόθεση. Βιαζόταν να απαλλάξει τον κατηγορούμενο, χωρίς μάρτυρα κατηγορίας και χωρίς δικηγόρο. Πέρα από αυτό, δεν υπήρχε κανένας άλλος λόγος να γίνει αυτό το δικαστήριο. Μαύρη δικαιοσύνη. Δυστυχώς, οι αγωγές κακοδικίας πετάγονται στα σκουπίδια. Κανείς δεν ασχολείται.

Όσο νοσηλευόμουν, έμαθα ότι το ερπετό έφαγε, με ψευδομάρτυρες και έγγραφα πλαστά, ολόκληρη την περιουσία της μοναδικής γυναίκας που τον αγάπησε. Της μοναδικής που αυτός έχει αγαπήσει. Ενώ την είχε ήδη στείλει στο Δρομοκαΐτειο. Μου το έλεγε και έκλεγε, ενώ με παρακαλούσε να ζήσω. Της κατέστρεψε τη ζωή. Και όταν βγήκε από το ψυχιατρείο και βρήκε έναν άντρα που την ανέστησε, τις έφαγε ότι είχε. Για να την προστατεύσει λέει από τον σύζυγό της, κρατά την περιουσία της αυτός. Ανατρίχιασα. Ένας έλληνας με ε μικρό. Πολύ μικρό. Όπως γράφεται το ερπετό. Αυτή είναι γνωστή σε όλους μας. Ίσως, η πιο ευφυής Ελληνίδα.

Πρώτα από όλα, οφείλουμε αναγνώριση. Σε όλους αυτούς που κάνουν θαύματα.
Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου τον Ιωάννη Μπαλταδάκη, Διευθυντή στην Αιματολογική Κλινική και τη Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός, τη Σωσάνα Δελήμπαση, τη Φρύνη Καραολίδου, τον Γιάννη Τσώνη, την Ιφιγένεια Τζάνου, τη Βασιλική Δεληστράτη, όλους τους ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό. Είναι πολύ καλύτεροι από οποιοδήποτε ιδιωτικό νοσοκομείο. Είμαι για πάντα ευγνώμων.

Κάθε μέρα, έκαναν ότι περνάει από το χέρι τους. Για το σώμα και την ψυχή. Έζησα την προετοιμασία των Χριστουγέννων. Τις εργασίες για την περιφορά του Επιταφίου. Ένας ύμνος στην ορθοδοξία. Ο Θεός με την Επιστήμη μαζί. Ξαναβρήκα το Θεό μέσα μου.

Μέχρι που σκέφτομαι να διακόψω το πρόγραμμα της ιδιωτικής μου ασφάλισης. Ως απόδειξη της εμπιστοσύνης μου στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Της εμπιστοσύνης μου σε αυτή την Ελλάδα.

Αν υπάρξει ποτέ ξανά αντιπολίτευση σε αυτή τη χώρα, θα πρέπει να είναι διαφορετική. Να μην καταστρέφει τίποτα, από αγάπη για την Ελλάδα. Έτσι φαντάζομαι το νέο πατριωτισμό. Ανθρώπινο και αληθινό.

*O Δημήτρης Τζιώτης είναι σύμβουλος στρατηγικής

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr