Λεπτό προς λεπτό, τι θα συνέβαινε αν μια ηλιακή υπερκαταιγίδα χτυπούσε τη Γη -Μπορεί να συμβεί «ανά πάσα στιγμή»

Μια ηλιακή υπερκαταιγίδα ικανή να προκαλέσει «διαδικτυακή αποκάλυψη» θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη «ανά πάσα στιγμή», προειδοποιούν οι ειδικοί.

Η τελευταία ηλιακή έκλαμψη τέτοιου μεγέθους συνέβη πριν από περισσότερα από χίλια χρόνια – πολύ πριν την εισαγωγή του ηλεκτρισμού. Στη σύγχρονη εποχή, μια τέτοια καταιγίδα θα προκαλούσε μπαράζ διακοπών σε ρεύμα και διαδίκτυο γεγονός που θα προκαλούσε αλυσιδωτά προβλήματα. Το μόνο θετικό αποτέλεσμα θα ήταν οι εντυπωσιακές εμφανίσεις του Βόρειου Σέλαος, που πιθανότατα θα ήταν ορατές σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Λεπτό προς λεπτό τι θα συμβεί από μία ηλιακή καταιγίδα

Η Daily Mail περιγράφει σε γράφημά της τι θα συνέβαινε από την πρώτη στιγμή μέχρι χρόνια μετά.

Όπως εξηγεί αρχικά θα εκδηλωνόταν μία ακραία ηλιακή έκλαμψη στην επιφάνεια του Ήλιου. Για τους αστρονόμους που μελετούν αυτήν τη γιγάντια σφαίρα αερίων, θα μοιάζει με έντονες εκρήξεις φωτός. Μετά από 20 λεπτά ενεργειακά φορτισμένα σωματίδια που ταξιδεύουν σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός φτάνουν στη Γη. Αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν βλάβες στον εξοπλισμό διαστημικών σκαφών, να αποδιοργανώσουν τις δορυφορικές επικοινωνίες, τα συστήματα GPS και να προκαλέσουν κατάρρευση στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Υπάρχει επίσης κίνδυνος ακτινοβολίας για πιλότους και επιβάτες αεροσκαφών που πετούν σε μεγάλα υψόμετρα κοντά στους πόλους. 18 ώρες μετά, η διείσδυση φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων, όπως τα πρωτόνια, στην ατμόσφαιρα της Γης μπορεί να προκαλέσει μπλακάουτ, κατάρρευση δικτύων ενέργειας και διακοπή του διαδικτύου. Οι συνέπειες θα είναι αλυσιδωτές: από διακοπές στην υδροδότηση και τον καθαρισμό του νερού έως καταστροφή τροφίμων. Στη συνέχεια εξηγεί ότι μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες ή και μήνες για να τεθούν σε λειτουργία οι μετασχηματιστές ισχύος. Είναι πιθανό να είναι ακόμα δύσκολη η πρόσβαση σε καθαρό νερό και φρέσκα τρόφιμα, ενώ οι εταιρείες δορυφορικών και επικοινωνιών θα προσπαθούν ακόμα να διορθώσουν τις ζημιές που έχει υποστεί ο εξοπλισμός τους στο διάστημα. Τέλος, χρόνια μετά η πιθανή βλάβη στο στρώμα του όζοντος, θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία σε ορισμένα μέρη του κόσμου.

Το συμβάν Miyake

Το φαινόμενο είναι γνωστό ως «συμβάν Miyake"», από την ερευνήτρια που το ανακάλυψε μελετώντας δακτυλίους δέντρων και εντοπίζοντας μια τεράστια αύξηση άνθρακα-14 πριν από περίπου 1.250 χρόνια.

Ο καθηγητής Διαστημικής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ, Μάθιου Όουενς, εξηγεί ότι ένα νέο συμβάν Miyake θα προκαλούσε, εκτεταμένες διακοπές ρεύματος λόγω καταστροφής μετασχηματιστών. «Αν το φανταστείτε σε μεγάλη κλίμακα, αυτό γίνεται πραγματικά ανησυχητικό. Τότε είναι πολύ δύσκολο να επαναφέρετε το δίκτυο στο διαδίκτυο επειδή αυτοί οι μετασχηματιστές χρειάζονται μήνες για να κατασκευαστούν και να εγκατασταθούν», εξηγεί και τονίζει ότι οι διακοπές αυτές θα οδηγήσουν και σε προβλήματα στην παροχή καθαρού νερού. Σύμφωνα με τον ίδιο θα προκύψουν ακόμα και προβλήματα στη συντήρηση τροφίμων λόγω έλλειψης ψύξης.

Θα μπορούσαν επίσης να διακοπούν οι δορυφορικές επικοινωνίες και να καταρρεύσουν οι χρηματοπιστωτικές αγορές. Θα υπήρχαν σοβαρές συνέπειες για την αεροπορία, καθώς τα συστήματα επικοινωνίας τους αποσυνδέονταν, ενώ οι επιβάτες και το πλήρωμα αεροπλάνων που θα πετούσαν σε μεγάλο ύψος κοντά στους πόλους θα ήταν πιθανό να εκτεθούν σε αυξημένα επίπεδα ακτινοβολίας.

Οι επιστήμονες θα είχαν μόνο περίπου 18 ώρες προειδοποίησης πριν από ένα τέτοιο συμβάν, το οποίο εκτιμάται ότι θα ήταν τουλάχιστον 10 φορές ισχυρότερο από το «συμβάν Κάρινγκτον» του 1859 που δημιούργησε ένα εντυπωσιακό σέλας και προκάλεσε διαταραχές στα τηλεγραφικά συστήματα παγκοσμίως.

Ο καθηγητής Όουενς είπε επίσης ότι είναι αδύνατο να γνωρίζουμε τι είδους αντίκτυπο θα είχε ένα γεγονός Miyake στην ανθρώπινη υγεία. «Το επίπεδο ακτινοβολίας από το συμβάν του Κάρινγκτον θα ήταν το ισοδύναμο με τη λήψη μερικών ακτινογραφιών θώρακα», εξήγησε και τόνισε: «Θα το απέφευγες αν μπορούσες, αλλά δεν είναι το τέλος του κόσμου για σένα».

Σύμφωνα με έρευνα του 2022 από το Πανεπιστήμιο του Queensland, ένα τέτοιο γεγονός «θα μπορούσε να είναι καταστροφικό για τη βιόσφαιρα και την τεχνολογική κοινωνία». Αναφερόμενη σε ηλιακή καταιγίδα που χτύπησε το 774 μ.Χ., η έρευνα τονίζει επίσης ότι ένα τέτοιο φαινόμενο θαα μπορούσε επίσης να προκαλέσει σημαντική μείωση του στρώματος του όζοντος κατά περίπου 8,5% «με σημαντική αλλά όχι καταστροφική επίδραση στον καιρό».

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr