Ίρις Κρητικού: Καμπανάκι για την ακτή Καζαντζάκη -Ο κίνδυνος για το ιστορικό τοπίο της Αίγινας

Ένα «περιβαλλοντικό, αισθητικό, ιστορικό και πολιτισμικό έγκλημα στα Πλακάκια της Αίγινας» καταγγέλλουν δήμος και κάτοικοι, μετά την απόφαση του ΑΔΜΗΕ να εγκαταστήσει πυλώνες στην ιστορική παραλία του νησιού, ώστε να εξυπηρετηθεί με υποβρύχιο καλώδιο η ηλεκτρική διασύνδεση Αττικής-Κρήτης.

Στην ίδια ακτή όπου κολυμπούσαν, δημιουργούσαν και ζούσαν μεγάλες μορφές των γραμμάτων και των τεχνών όπως ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Τάκης Καλμούχος και ο Χρήστος Καπράλος,

σήμερα σχεδιάζεται και υλοποιείται η εγκατάσταση τεράστιων τσιμεντένιων κολωνών μέσης τάσης, όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι. Η υπόθεση ξεκίνησε από το 2022, όταν ο ΑΔΜΗΕ ανέθεσε μελέτη για την ηλεκτρική σύνδεση της Αθήνας με την Κρήτη. Η μελέτη προέκρινε τη σύνδεση του υποσταθμού του έργου στη νησίδα Σταχτορρόη μέσω υποβρύχιου καλωδίου που θα έβγαινε στα Πλακάκια της Αίγινας. Η αρχική δέσμευση ήταν η υπογειοποίηση των καλωδίων, η οποία αναιρέθηκε με την απόφαση του ΔΕΔΔΗΕ να τοποθετήσει τέσσερις εναέριες κολώνες, ύψους 30 μέτρων η καθεμία, κατά μήκος της ακτής. Η εν λόγω ακτή ορίζεται από την οικία Καπράλου, σήμερα Μουσείο Καπράλου, που αποτελεί παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης, και της οικίας Καζαντζάκη, όπου έζησε και δημιούργησε ο Νίκος Καζαντζάκης.

Η ιστορικός Τέχνης Ίρις Κρητικού, η οποία διαμένει στην περιοχή, αναφέρει χαρακτηριστικά σε ανάρτησή της:

«Στην "απόκρημνη και ακατοίκητη εντός τουλάχιστον 3 χιλιομέτρων" ιστορική ακτή των Πλακακίων, μεταξύ της οικίας Καπράλου και της οικίας Καζαντζάκη, επέλεξε η ΔΕΔΔΗΕ να στήσει τις υπέργειες κολώνες της για να συνδέσει με εναέριο ρεύμα όπως πλέον πικρά και παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις διαφαίνεται, το ακατοίκητο νησάκι Σταχτορρόη απέναντι, προκειμένου να εξυπηρετείται η τροφοδότηση με ηλεκτρικό της Κρήτης. Το τελευταίο αυτό το εξήγγειλε εξάλλου με χαρά στη σελίδα της και η υπουργός Τουρισμού, χωρίς να γνωρίζει -φαντάζομαι και ελπίζω…- την τεράστια ιστορική και οικολογική καταστροφή που συντελείται. Η ΔΕΔΔΗΕ προχώρησε όλους αυτούς τους μήνες με δόλο, καταστρέφοντας εντελώς την ειδυλλιακή ακτή όπου τόσοι λουόμενοι έκαναν καθημερινά μπάνιο, και τοποθετώντας για μήνες σε 24ωρη βάρδια φύλακες που πληρώνουμε εμείς κι εσείς, να μην κλαπούν τα υπό αναμονή πανάκριβα καλώδια. Χωρίς να επιχειρήσει να συνδέσει τη Σταχτορρόη με την όντως έρημη περιοχή λίγο πιο πέρα. Χωρίς να ολοκληρώσει υπόγεια, όπως το αρχικό σχέδιο προέβλεπε. Χωρίς να αναλογιστεί ότι οι χιλιάδες ευρώ που πληρώνονται εδώ και έναν χρόνο για βάρδιες, θα μπορούσαν να έχουν συμψηφιστεί με το κόστος της υπόγειας λογικής (αν και σε λάθος σημείο) σύνδεσης. Ας σημειωθεί ότι στη διπλανή δημοφιλή θαλάσσια εξέδρα που επίσης χτίστηκε πολλές δεκαετίες νωρίτερα από τους ίδιους ανθρώπους και που τώρα καταρρέει με κίνδυνο ατυχήματος για όσους την προτιμούν (βλέπετε, είναι πολλοί οι κάτοικοι της έρημης αυτής ακτής), αν εμείς τολμήσουμε να βάλουμε έστω και ένα υποστυλωτικό λιθαράκι από κάτω, πάμε κατευθείαν αυτόφωρο από το Λιμεναρχείο. Όσο για το Υπουργείο Πολιτισμού που κωφεύει, προσπαθώντας ακόμη να καταλάβει τι του συνέβη με τα ολογράμματα και τα προσβλητικά pole dancing για τα οποία έγινε χαλασμός, μόνο που εδώ μιλάμε για κάτι αμετάκλητο και κανενός δεν ιδρώνει το αυτί. Παραθέτω εδώ το έργο του Τάκη Καλμούχου. Πανσέληνος στην Αίγινα, 1955, με απεικονιζόμενη τη μοναδική ομορφιά της κατοικημένης ήδη έκτοτε ακτής με τα σπίτια του Καλμούχου και του Καζαντζάκη, που εκθέτουμε στην τρέχουσα αφιερωματική στον ζωγράφο έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη του νησιού. Στην ακτή αυτή όπου το υπέργειο ρεύμα θα αιωρείται χαρούμενα στον ουρανό, γράφτηκε κάποτε ο "Καπετάν Μιχάλης". Στην ακτή αυτή, ακριβώς στο ίδιο κομμάτι της, ο Καλμούχος και ο Καζαντζάκης, εκμεταλλευόμενοι μια φυσική κρυφή γούρνα στον βράχο και χρησιμοποιώντας μια αυτοσχέδια τάπα, μούλιαζαν συνομιλώντας για ποίηση, ύπαρξη και ζωγραφική. Στην ακτή αυτή, λίγο πιο πέρα, ο Καπράλος με τη Σούλη, ζωσμένοι με ένα ζεμπίλι, διάλεγαν βότσαλα που θα γίνονταν έργα και έσερναν κορμούς ευκαλύπτων που θα γίνονταν τα συγκλονιστικότερα γλυπτά. Στην ακτή αυτή, την καθόλου έρημη και απόκρημνη, πάντα μα πάντα πυκνοκατοικούσαν άνθρωποι που λάτρευαν και θεράπευαν την Ομορφιά…».

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr