«Είμαι Αμερικανίδα και ζω στη Βρετανία -Αυτά είναι τα 9 πράγματα που θα ήθελα να ξέρω πριν μετακομίσω»

Μια Αμερικανίδα ακολούθησε τον Βρετανό σύζυγό της σε επαρχιακή πόλη του Ηνωμένου Βασιλείου και τον πρώτο καιρό αντιμετώπισε μια σειρά από εκπλήξεις, άλλες ευχάριστες, άλλες που της προκάλεσαν αμηχανία.

Μεγαλωμένη στο Πόρτλαντ του Όρεγκον και έχοντας σπουδάσει σε κολέγιο της Καλιφόρνιας, η Νίσα Σάρμα είχε σχηματίσει εξαιρετική εικόνα για Βρετανία, κυρίως μέσα από τις ταινίες «Χάρι Πότερ» και «Η παγίδα των γονέων».

«Ένα μέρος του εαυτού μου πάντα ονειρευόταν να μετακομίσει στην Αγγλία, αλλά η πραγματικότητα της ζωής εδώ ήταν γεμάτη σκαμπανεβάσματα» λέει η ίδια σε άρθρο της στο Business

Insider, όπου μιλά για την εμπειρία της σε μια επαρχιακή πόλη της Βρετανίας.

Παρά το γεγονός πως δεν πήγε σε κάποια χώρα με διαφορετική γλώσσα, βίωσε περισσότερες στιγμές πολιτισμικού σοκ από ό,τι περίμενε».

Χαρακτηριστικά, αναφέρει εννέα παραδείγματα.

Τρόφιμα χαλάνε γρηγορότερα, αλλά στη γεύση είναι πιο φρέσκα

«Έχω διαπιστώσει ότι ορισμένα ευπαθή τρόφιμα μπορούν να μπαγιατέψουν πολύ γρήγορα εδώ. Ένας από τους λόγους είναι ότι πολλά από τα συντηρητικά που προσθέτουμε στα προϊόντα στις ΗΠΑ δεν επιτρέπονται στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Αν και ένα στήθος κοτόπουλου ή μαϊντανός θα μου κρατούσαν τουλάχιστον μία εβδομάδα στις ΗΠΑ, τα ίδια αυτά προϊόντα λήγουν εντός τριών έως τεσσάρων ημερών στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Αυτό έχει κάνει τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ ένα νέο είδος πρόκλησης, αλλά τα γεύματά μου έχουν πολύ πιο φρέσκια γεύση.

Δεν βρίσκεις πουθενά roll-on αποσμητικά χωρίς τζελ

»Ένα πράγμα που ήταν σχεδόν αδύνατο να βρω τα πρώτα τρία χρόνια που έζησα στο Ηνωμένο Βασίλειο; Ένα αποσμητικό χωρίς αεροζόλ.

Συνάντησα μερικά στικ (που ονομάζονται επίσης roll-on) σε καταστήματα εδώ, αλλά οι συνθέσεις ήταν όλες με βάση το τζελ. Τώρα, κάθε φορά που επιστρέφω στις ΗΠΑ, εφοδιάζομαι με τα αγαπημένα μου roll-on αποσμητικά χωρίς τζελ.

Σε προφορικό επίπεδο, η γλώσσα είναι πολύ διαφορετική

»Ήρθα στο Ηνωμένο Βασίλειο γνωρίζοντας ότι ορισμένες λέξεις θα αποκτούσαν νέες σημασίες: Για παράδειγμα, τα εσώρουχα (underwear στα ''αμερικάνικα'' αγγλικά) θα γίνονταν παντελόνια (pants).

Παρ' όλα αυτά, δεν περίμενα ότι οι χαλαρές, μικρές συζητήσεις θα φαίνονταν τόσο διαφορετικές. Είναι κάπως περίεργο να ακούς ''Είσαι καλά;'' ή ''Είσαι καλά;'' ("You all right?" ή "You OK?"), ενώ επισκέπτεσαι ένα σούπερ μάρκετ ή μια καφετέρια.

Όπως γρήγορα έμαθα, οι άνθρωποι που κάνουν αυτές τις ερωτήσεις δεν ανησυχούν μήπως είχα μια κακή μέρα. Ουσιαστικά, ρωτούν: ''Τι συμβαίνει;'' ("What's up?").

Το χιούμορ είναι πολύ πιο στεγνό

»Δεν έχω και τη μεγαλύτερη αντίληψη στον σαρκασμό, κάτι που έκανε την προσαρμογή μου στο βρετανικό χιούμορ δύσκολη. Μου πήρε δύο ολόκληρα χρόνια για να συνηθίσω τα αυτοσαρκαστικά, στεγνά αστεία εδώ.

Ως ευαίσθητη ψυχή, που έχει συνηθίσει το αμερικανικό ευθύ χιούμορ, βρέθηκα στη θέση να ζητώ από τους ανθρώπους γύρω μου να ''κατεβάσουν στροφές'', ώστε να καταλαβαίνω.

Σχεδόν τα πάντα κλείνουν νωρίς, ειδικά τις Κυριακές

»Εκτός μεγάλων πόλεων, όπως το Λονδίνο, το Μπέρμιγχαμ και το Μάντσεστερ, είναι ασυνήθιστο να βρείτε καταστήματα ανοιχτά μετά τις 5 ή τις 6 μ.μ.. Ακόμα και τα παντοπωλεία συνήθως κλείνουν στις 8 μ.μ. τις καθημερινές.

Τις Κυριακές, τα περισσότερα τοπικά καταστήματα και εστιατόρια κλείνουν ακόμη νωρίτερα. Οι παμπ συνήθως σερβίρουν κυριακάτικο ψητό δείπνο μεταξύ 12 και 4 μ.μ., και κατά κανόνα το κέντρο της πόλης είναι εντελώς ήσυχο από τις 4 το απόγευμα.

Αυτό ήταν μια δυσκολία για μένα. Μεγαλώνοντας στο Όρεγκον, τα παντοπωλεία ήταν συνήθως ανοιχτά μέχρι τις 9 μ.μ., και μερικά κοντά στο κολέγιό μου στη Νότια Καλιφόρνια δεν έκλειναν καν μέχρι τη 1 μετά τα μεσάνυχτα.

Έπιασα τον εαυτό μου να περπατά πολύ πιο συχνά

»Στο μεγαλύτερο μέρος των ΗΠΑ, το να έχεις αυτοκίνητο είναι απαραίτητο. Αντίθετα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, πολλά από τα κέντρα των πόλεων στα οποία έχω ζήσει έχουν σχεδιαστεί για να είναι πιο εύκολα προσβάσιμα με τα πόδια, με δρόμους που περιορίζονται μόνο σε πεζούς, λεωφορεία και ποδηλάτες.

Η κουλτούρα του περπατήματος στη Βρετανία έχει επίσης επηρεάσει την κοινωνική μου ζωή και τις δραστηριότητες που κάνω για ψυχαγωγία. Αν και έζησα κοντά σε όμορφα πράσινα μέρη στις ΗΠΑ, συχνά έπρεπε να οδηγώ για να φτάσω σε ένα μονοπάτι στη φύση.

Εδώ στη Νοτιοδυτική Αγγλία, όμως, έχω βρει πολλά μονοπάτια στη φύση τόσο σε μεγαλύτερες όσο και σε μικρότερες πόλεις. Τώρα, οι περίπατοι γεμίζουν πολύ από τον χρόνο τα Σαββατοκύριακα και γενικότερα την κοινωνική μας ζωή.

Ο μέσος μισθός εδώ είναι χαμηλότερος, αλλά οι πληρωμένες άδειες περισσότερες

»Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα της ζωής και της εργασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ότι οι αμοιβές είναι γενικά χαμηλότερες. Για παράδειγμα, σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, το μέσο εισόδημα των νοικοκυριών στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2023 ήταν 34.500 λίρες.

Την ίδια χρονιά, τα στοιχεία της απογραφής έδειξαν ότι το μέσο εισόδημα των νοικοκυριών στις ΗΠΑ ήταν λίγο πάνω από 80.000 δολάρια, σε αντιστοιχία περίπου 60.000 λίρες εκείνη την εποχή.

Στα θετικά, οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης λαμβάνουν ετησίως τουλάχιστον 28 ημέρες άδειας μετ' αποδοχών στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ δεν έχουν καμία εγγύηση.

Έχουμε επίσης ένα καθολικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο βοηθά στη γεφύρωση του χάσματος στις αμοιβές με κάποιους τρόπους.

Η χώρα μοιάζει καλά διασυνδεδεμένη με μέσα μαζικής μεταφοράς

»Παρόλο που ζω σε μια αρκετά απομακρυσμένη πόλη στην επαρχία, η πρόσβαση στις μεγάλες πόλεις εξακολουθεί να είναι εύκολη. Πολλά από τα λεωφορεία και τα τρένα περνούν σχεδόν κάθε ώρα.

Όποτε βρίσκομαι στο Λονδίνο, εντυπωσιάζομαι πόσο πιο εύκολη είναι η περιήγηση μέσα στην πρωτεύουσα σε σχέση με πολλές πόλεις των ΗΠΑ. Το μετρό της πόλης είναι εύχρηστο και γρήγορο, οι συρμοί περνούν σχεδόν κάθε πέντε λεπτά.

Από την άλλη πλευρά, πολλά τρένα που χρησιμοποιούσα για να ταξιδεύω μεταξύ πόλεων των ΗΠΑ μου φάνηκαν πιο αργά και ξεπερασμένα. Όταν ήμουν στο κολέγιο, ακόμη και η μετακίνηση σε μια μεγάλη πόλη, όπως το Λος Άντζελες, μου φαινόταν σχεδόν αδύνατη χωρίς αυτοκίνητο.

Τα τρένα στη Βρετανία κοστίζουν περισσότερο από τις πτήσεις στην ηπειρωτική Ευρώπη

»Αν και τα τρένα προς το Λονδίνο είναι συχνά και γρήγορα, μπορεί επίσης να είναι πολύ ακριβά.

Ένα εισιτήριο μετ' επιστροφής για τις καθημερινές μπορεί να κοστίσει έως και 150 λίρες από το σημείο που μένω, σχεδόν τριπλάσια από την τιμή μιας οικονομικής πτήσης προς Ισπανία, Κροατία ή Ελλάδα.

Από την άλλη πλευρά όμως, η εύκολη πρόσβαση στην ηπειρωτική Ευρώπη είναι ένα από τα καλύτερα στοιχεία της ζωής εδώ και κάνει τον προγραμματισμό αυτών των επιπλέον ημερών πληρωμένης άδειας πολύ πιο διασκεδαστικό».

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr