Τέμπη-Συγκλόνισε η Μαρία Καρυστιανού: Μάρθη, μαζευτήκαμε εδώ για σένα και γι’ όσους δεν φτάσατε ποτέ

Ένα ρίγος διαπέρασε τους χιλιάδες συγκεντρωμένους στην Πλατεία Συντάγματος, όταν συμφοιτητές των αδικοχαμένων νέων ανέγνωσαν τα ονόματα των συνολικά 57 νεκρών του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών πριν δυο χρόνια. Σύσσωμη η πλατεία φώναξε "παρών" και "παρούσα" στην ανάγνωσή τους και στο τέλος φώναξε "αθάνατοι". Στις συγκινησιακά φορτισμένες ομιλίες το πλήθος ανταποκρινόταν με χειροκροτήματα.

Kρατώντας ένα πλακάτ με μήνυμα «δεν έχω οξυγόνο» η πρόεδρος του Συλλόγου Θυμάτων, Μαρία Καρυστιανού αναφέρθηκε στον αγώνα των οικογενειών για δικαιοσύνη λέγοντας ότι «ανακαλύψαμε δυνάμεις

που αγνοούσαμε ότι υπάρχουν».

«Φοβούνται μη τυφλωθούν από το φως που εκπέμπουμε» δήλωσε απευθυνόμενη στο συγκεντρωμένο πλήθος.

Σε μια συγκλονιστική ομιλία η κα Καρυστιανού δήλωσε απευθυνόμενη στην Μάρθη, την 20χρονη κόρη της που έχασε τη ζωή της στο σιδηροδρομικό δυστύχημα: «Αγαπημένο μου παιδί, δυο χρόνια πέρασαν από εκείνη τη μαύρη νύχτα. Καρδούλα μου, όλοι σήμερα μαζευτήκαμε εδώ για σένα. Για σένα κορίτσι μου και για όσους δεν φτάσατε ποτέ.

Σαν σήμερα νιώσαμε ότι πεθάναμε μαζί σας. Στις 28 Φλεβάρη του ’23 ξημέρωσε για 57 οικογένειες αλλά και για τις οικογένειες σε όλη την Ελλάδα η μέρα που συγκλόνισε και πάγωσε την ύπαρξή μας. Για όσους από εμάς είχαμε τα παιδιά μας και τους αγαπημένους μας στο τρένο ένα μέρος της ψυχής μας παραμένει μαζί τους και δεν θα επιστρέψει ποτέ. Μέσα στον αλόγιστο πόνο και την ασύλληπτη πραγματικότητα κΚανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι αρχίζει από την πρώτη στιγμή.

Δίπλα μας, σε αυτόν τον Γολγοθά στέκονται μόνιμοι φύλακες βοηθοί οι 57 ψυχές. Αυτές μας καθοδηγούν. Με ό, τι μας έχει απομείνει προχωράμε μπροστά με ευλαβική προσήλωση μόνο στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Φαίνεται, πως περνώντας ο καιρός, η οργή μας αρχίζει να παίρνει το μέγεθος που αρμόζει στην κατάσταση» δήλωσε επευφημούμενη από τον κόσμο.

«Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή. Αντιλαμβανόμαστε καθημερινά όλο και περισσότερο το βάθος της σήψης και της προδοσίας. Καθημερινά εμφανίζεται μπροστά μας το τέρας της διεφθαρμένης εξουσίας. Σε συνεχή εγρήγορση αποφεύγουμε τις πονηρές παγίδες τους και το δόλο που ντύνεται κουστούμια, προσποιητά χαμόγελα και ξεδιάντροπες παραπλανητικές δηλώσεις», σημείωσε.

Συνεχίζοντας την ομιλία της είπε στον κόσμο: «Ανακαλύψαμε δυνάμεις που πρωτύτερα αγνοούσαμε πως υπάρχουν. Τις μητέρες μας ευλόγησε η φύση και ο Θεός να θρέφουμε, να θεραπεύουμε και να προστατεύουμε τα παιδιά μας. Ως μανάδες οφείλουμε να διαφυλάξουμε ό,τι απέμεινε από τα παιδιά μας, τη μνήμη τους. Ως μανάδες έχουμε χρέος να επιφέρουμε την ασφάλεια για τα παιδιά που είναι στη ζωή και αυτά που θα έρθουν στη ζωή», είπε.

«Όποιος τα βάζει με τη φύση, νομοτελειακά γίνεται δέκτης πολλών δεινών και συμφορών. Η αγάπη της οικογένειας δεν κατάφερε να δώσει το πολύτιμο οξυγόνο εκείνη τη φονική στιγμή στους ανθρώπους της. Όμως, στο σήμερα η αγάπη μας δημιούργησε μια πελώρια ένωση και αγκαλιά στην οποία ανήκουμε όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ, όσοι συναντήθηκαν απανταχού στη γη με ιερό σκοπό την κάθαρση ενός ολόκληρου λαού. Μια ένωση πολυπόθητη για την κάθαρση της ελληνικής ψυχής. Μπορούμε και θα φέρουμε το θαύμα της Δικαιοσύνης στη χώρα μας και πάλι, μέσα από την αληθινή και όχι την κατ’ επίφαση εξιχνίαση του εγκλήματος στα Τέμπη».

Η κα Καρυστιανού αναφερόμενη στην αποκάλυψη των ενόχων είπε: «Έχουμε ως λαός την ευκαιρία να δώσουμε οξυγόνο σε κάθε τσακισμένη πτυχή της ταλαιπωρημένης χώρας μας».

Κάνοντας μια επίκληση σε όλους όσοι θεωροί ότι ευθύνονται για την σιδηροδρομικοί τραγωδία είπε χαρακτηριστικά: «Απευθύνομαι στους φονιάδες των παιδιών μας. Προσβάλετε και φερθήκατε απαξιωτικά στους νεκρούς μας. Μέλη και οστά των παιδιών μας βρίσκονται άταφα σε μέρη κρυφά. Διαπράξατε τη μέγιστη ύβρη και θα λάβετε τα δέοντα μέσα από τον παλμό της Νέμεσης. Μια πόλη είναι στον αέρα συνεχώς. Είναι οι ψυχές των παιδιών μας που μας οδηγούν. Και δεν υπάρχει για μας ιερότερο κάλεσμα απ’ αυτό. Κι εγώ να μην υπήρχα σήμερα εδώ. Το θεϊκό ποτάμι της αλήθειας κυλά με ταχύτητα φωτός και δεν έχει γυρισμό. Είναι γραμμένο στον ουρανό. Η αλήθεια θα βρεθεί. Η δικαιοσύνη θα έρθει. Μαζί της θα φέρει άφθονο οξυγόνο για μας και τα παιδιά μας. Για τις αδικοχαμένους ψυχές και τις επόμενες γενιές. Τους το οφείλουμε γιατί τους αγαπάμε. Και η αγάπη τα πάντα νικά».

Τον λόγο στη συγκέντρωση πήραν πρώτοι από όλους εκπρόσωποι των φοιτητών, καθώς στην πλειονότητά τους τα θύματα ήσαν νέοι, που επέστρεφαν τη μοιραία νύκτα στα σπίτια ή τις σχολές τους.

Στις τοποθετήσεις τους όλοι επέμειναν στο αίτημα της γρήγορης απονομής δικαιοσύνης προκειμένου να δικαιωθεί η μνήμη των νεκρών κι ο αγώνας των συγγενών για να χυθεί φως στα αίτια του δυστυχήματος. Οι εκπρόσωποι των φοιτητών δήλωσαν πρόθυμοι να συμπαρασταθούν σε κάθε προσπάθεια.

Ο Βασίλης Ζαβογιάννης εκπρόσωπος του σωματείου των σιδηροδρομικών, όσο κι ο εκπρόσωπος των μηχανοδηγων ΟΣΕ Δ. Κοτσιάφτης, που επίσης μετρούν στον κλάδο τους νεκρούς στο δυστύχημα, εξέφρασαν κι αυτοί τη συμπαράσταση του στον αγώνα των συγγενών για γρήγορη απονομή δικαιοσύνης και επανέλαβαν το αίτημα που βρίσκεται στα χείλη όλων για ασφαλείς μεταφορές και σύγχρονο σιδηρόδρομο.

Ιδιαίτερα φορτισμένες οι στιγμές όταν πήραν τον λόγο γονείς των αδικοχαμένων παιδιών, ο κος Παπαγγελής, η κα Ρούτσι, η κα Λίβα, ο κος Ασλανιδης και κυρίως η κα Καρυστιανού, τόσο στην πλατεία, όσο και στα Τέμπη (με τα οποία υπήρχε απ’ ευθείας σύνδεση) που έγιναν δεκτοί με χειροκροτήματα σεβασμού και συμπαράστασης για το δράμα τους, ευχόμενοι μαζί τους “ποτέ ξανά Τέμπη”.

Ιδιαίτερη μνεία έγινε από όλους τους συγγενείς στους τραυματίες που ακόμη νοσηλεύονται και τους επιζήσαντες που ακόμη πασχίζουν να επουλώσουν τα ψυχολογικά τραύματα από την τραγική τούτη εμπειρία.

Ο κόσμος στην ογκώδη συγκέντρωση τήρησε ευλαβικά την τάξη που επέβαλε η μέγιστη αυτή εκδήλωση σεβασμού και απομόνωσε και αποδοκίμασε μεμονωμένες προσπάθειες ασέβειας μικροομάδων που θέλησαν να διασαλεύσουν την κοσμιότητα που απαιτεί η επέτειος.