Προ των πυλών του χάους

Το πειραματόζωο της Ευρώπης και των ΗΠΑ.

Ο διαφαινόμενος κίνδυνος για το τραπεζικό ευρωσύστημα, αλλά και για ολόκληρη τη δύση είναι τεράστιος – επειδή η Ελλάδα θα παρέσυρε στο γκρεμό καταρχήν τις χώρες του νότου και στη συνέχεια όλες τις υπόλοιπες….τη μια μετά την άλλη

“Η Γαλλία είναι τόσο λίγο αυτάρκης, όσο και η οποιαδήποτε άλλη βιομηχανική χώρα της Ευρώπης ή του πλανήτη. Για αυτόν ακριβώς

το λόγο, πρέπει να είναι ανταγωνιστική ή, καλύτερα, να γίνει ξανά. Κάτι τέτοιο μπορεί να το πετύχει, εντός της Ευρωζώνης, είτε με τη βοήθεια της εσωτερικής υποτίμησης (μειώσεις μισθών), είτε με ένα «άγριο» πρόγραμμα λιτότητας, όπως αυτό που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Εάν η Γαλλία αποφασίσει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, τότε ο Hollande διακινδυνεύει έναν εμφύλιο πόλεμο, μέσα από εκτεταμένες κοινωνικές αναταραχές.

Η μοναδική εναλλακτική δυνατότητα του νέου προέδρου της είναι να εγκαταλείψει αμέσως τη ζώνη του ευρώ, να υιοθετήσει ξανά το φράγκο και να το αφήσει να υποτιμηθεί όσο περισσότερο γίνεται. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί η Γαλλία να κερδίσει ξανά την εξαγωγική ισχύ της, την οποία έχει χάσει εντελώς, καθώς επίσης ο πρόεδρος της να αποφύγει τη μάχη εναντίον της αριστεράς – επίσης, την μη τήρηση των προεκλογικών του υποσχέσεων” (W.Hankel – Γερμανός διδάκτορας, καθηγητής οικονομικών και ειδικός στο συνάλλαγμα).

Το πειραματόζωο της Ευρώπης και των ΗΠΑ

Άνοιξη, Μάης του 2012 – με την ελληνική οικονομία να βρίσκεται σε μία καταστροφική ύφεση, για πέμπτη συνεχή χρονιά. Η ανεργία καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, οι χρεοκοπίες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αυξάνονται γεωμετρικά, το χρηματιστήριο έχει καταρρεύσει, η αγορά ακινήτων υποφέρει, η βιωσιμότητα των τραπεζών είναι κάτι παραπάνω από προβληματική, η απαισιοδοξία των Ελλήνων είναι στο ζενίθ της και οι ελπίδες από τον τουρισμό αρχίζουν να μαραίνονται.

Μετά από δύο χρόνια μειώσεων των μισθών, περιορισμού του κοινωνικού κράτους και διαδοχικών φορολογικών αυξήσεων,επικρατεί πλέον μία «διαρθρωτική κούραση» – μία απροθυμία δηλαδή για την αποδοχή νέων μέτρων, με βάση τα οποία θα μπορούσε ίσως η χώρα να ξεφύγει από την κρίση.

Οι οικονομολόγοι, Έλληνες και ξένοι, δεν βλέπουν καμία προοπτική για το μέλλον – παρά τις τεράστιες δοκιμασίες, στις οποίες έχουν υποβληθεί οι Πολίτες. Η Ευρώπη απειλεί, η Γερμανία παραμένει αμετακίνητη στη στείρα, αυτοκαταστροφική πολιτική, την οποία έχει επιβάλλει αυταρχικά σε όλη την ήπειρο, ενώ η ΕΚΤ έχει σπαταλήσει όλα της τα όπλα, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Πολλοί Έλληνες αυτομαστιγώνονται, θεωρώντας το δυστυχώς αυτοκριτική – πρόθυμοι να αναλάβουν οι ίδιοι ολόκληρο το βάρος για τα δεινά της πατρίδας τους, μετά από τις διαδοχικές πλύσεις εγκεφάλου των ΜΜΕ και την τρομοκρατία που έχουν υποστεί. Εν τούτοις, όλο και λιγότεροι είναι αυτοί οι οποίοι, επηρεασμένοι από τη διαρκή «χειραγώγηση» τους εκ μέρους ορισμένων πολιτικών, με την «ευγενική συνδρομή» των ΜΜΕ, στα πλαίσια της προσπάθειας τους να ενοχοποιήσουν τους Πολίτες για τη χ